SĄD APELACYJNY
w Rzeszowie
za pośrednictwem
Sądu Rejonowego w Strzyżowie
II Wydział Karny

Sygn. akt. II. Kp 65/10
Poszkodowana: Alicja Z.

ZAŻALENIE

Od postanowienia Sądu Rejonowego w Strzyżowie z dnia 20.05.2010r, Sygn. akt. II. Kp 65/10 w przedmiocie wyłączenia sędziego Piotra Filipa od rozpoznania zaskarżonego postanowienia na postanowienie Prokuratury Rejonowej w Jaśle z dnia 18.12.2009r 2Ds.625/09/S o umorzeniu śledztwa w sprawach stronniczych i niekompetentnych postępowań sędziów i prokuratorów podkarpackich.

ZASKARŻAM POWYŻSZE POSTANOWIENIE W CAŁOŚCI
W związku z wyrokiem TK (sygn. SK 38/09) z dnia z 2 czerwca 2010 roku

- Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 394¹ § 2 - Kodeks postępowania cywilnego w zakresie, w jakim nie przewiduje możliwości zaskarżenia postanowienia sądu drugiej instancji oddalającego wniosek o wyłączenie sędziego złożony w postępowaniu przed sądem drugiej instancji, jest niezgodny z art. 45 ust. 1 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 176 ust. 1 Konstytucji. Potrzeba wyłączenia sędziego może się pojawić na każdym szczeblu postępowania. Prawo to powinno być więc w pełni zagwarantowane. W szczególności chodzi o możliwość odwołania się od jego odmowy.

Trybunał podkreślił, że postrzeganie instytucji wyłączenia sędziego jako gwarancji bezstronności sądu oraz niezawisłości sędziowskiej, elementu budowy społecznego zaufania do wymiaru sprawiedliwości i podnoszenia jego autorytetu, nakazuje zachowanie szczególnej ostrożności w zakreślaniu granic swobody ustawodawcy w kształtowaniu instytucji wyłączenia sędziego. Znaczenie i rola instytucji wyłączenia sędziego wymaga również stworzenia procedur, pozwalających z jednej strony na jej realne stosowanie, a z drugiej zapobiegających jej nadużywaniu.

Trybunał uznał, że ukształtowanie proceduralnego mechanizmu wyłączenia sędziego na etapie rozpoznawania sprawy w drugiej instancji, kiedy to brak jest zaskarżalności postanowienia oddalającego wniosek o wyłączenia sędziego, podczas gdy taka zaskarżalność występuje w odniesieniu do postanowień sądu instancji pierwszej, może budzić zastrzeżenia. Waga zarzutu uzasadniającego wniosek o wyłączenie sędziego ma bowiem znaczenie zasadnicze z punktu widzenia rzetelności procesu sądowego i realności prawa do sądu, a także wizerunku i autorytetu wymiaru sprawiedliwości.

Z punktu widzenia znaczenia czy wpływu na wymiar sprawiedliwości nie jest istotne, czy zarzuty przedstawia się sędziom orzekającym w pierwszej czy w drugiej instancji. Zarzuty wobec obiektywizmu czy bezstronności sędziego mają charakter sytuacyjny i nie ma znaczenia, na jakim etapie rozpoznania instancyjnego znajduje się sprawa (wniosek dotyczy sędziego, z którym zainteresowany styka się po raz pierwszy na określonym etapie postępowania). Niezrozumiałe jest więc niesymetryczne ukształtowanie tego mechanizmu w ramach tej samej procedury, w odniesieniu do wniosków kierowanych w różnych instancyjnie stadiach postępowania.

ZARZUCAM

Sędziemu stronnicze i nieproceduralne postępowanie, nie zapoznanie się z aktami spraw, oraz błędną interpretację prawną:

JEDNOCZEŚNIE WNOSZĘ

1/ O UCHYLENIE POWYŻSZEGO POSTANOWIENIA oraz O WZNOWIENIE POSTĘPOWANIA W SPRAWIE ponieważ postanowienie sędziów strzyżowskich opiera się wyłącznie na subiektywnych odczuciach i nie nic wspólnego z rzetelnością sądową .

2/ o rozpatrzenie sprawy przez tych sędziów rzeszowskich, których nieetyka i nieznajomość PRAWA nie została udokumentowana w czasopiśmie AFERY PRAWA z uwagi na ich osobiste negatywne zaangażowanie zarówno przeciw mnie jaki i osobie zaufania - Redaktorowi czasopisma www.aferyprawa.com Zdzisławowi Raczkowskiemu dla uniknięcia subiektywnej oceny w sprawie.

UZASADNIENIE

Sędzia ulega wyłączeniu, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie (iudex suspectus). Taka wątpliwość jest „uzasadniona", gdy jest uprawdopodobniona i jednocześnie poważna. Chodzi tu m.in. o powiązania osobiste między sędzią, a stroną czy jej przedstawicielem – pełnomocnikiem, osobą zaufania, itp. i odczucia typu np. przyjaźń, wrogość, sprzeczność interesów, a także o okoliczności związane z obowiązkami służbowymi.

Sąd stwierdził, że poszkodowana swój wniosek oparła na art. 41 kpk . [Wyłączenie sędziego na wniosek] § 1. Sędzia ulega wyłączeniu, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Wynika to z faktu, że jej osobą zaufania na sprawie był m.in. redaktor czasopisma AFERY PRAWA Zdzisław Raczkowski, który krytycznie odniósł się do orzeczeń zarówno sędziego strzyżowskiego Piotra Filipa choćby w tekście: Piotr Filip - typowo stronniczy i niekompetentny sędzia Sądu Rejonowego w Strzyżowie - Zawiadomienie Ministerstwa Sprawiedliwości Prokuratury Krajowej – tekst znajduje się pod adresem: www.aferyprawa.com/filip_postan_zazal.html , jak też i innych sędziów tego sądu m.in. sędzi Małgorzaty Pirga: ASR Małgorzata PIRGA - KOLEJNY ZARAŻONY SĘDZIA W SĄDZIE STRZYŻOWSKIM??? www.aferyprawa.com/index2.php?p=teksty/show&dzial=sady&id=434
Pojawienie się redaktora Raczkowskiego w sądzie spowodowało na sędzim P. Filipie efekt „czerwonej płachty na byka” – czego dowodem jest fałszywe oświadczenie w protokole, cyt.: Pokrzywdzona wnosi o wyłączenie Przewodniczącego, albowiem wydaje jej się na pierwszy rzut oka, że Sędzia jest niekompetentny, gdyż wyprosił dziennikarzy z sali. – tu należy wyjaśnić, że sędzia od razu był informowany (posiadamy nagranie rozmowy), że dziennikarze są „osobami zaufania” poszkodowanej, tak więc zgodnie z Art. 154. kpc [Obecność na sali] § 1. Podczas posiedzenia odbywającego się przy drzwiach zamkniętych mogą być obecni na sali: strony, interwenienci uboczni, ich przedstawiciele ustawowi i pełnomocnicy, prokurator oraz osoby zaufania po dwie z każdej strony. – sędzia P. Filip ewidentnie złamał PRAWO, ZŁAMAŁ PROCEDURĘ SĄDOWĄ, A WIĘC TEN FAKT STAŁ SIĘ DOWODEM JEGO STRONNICZOŚCI I NIEKOMPETENCJI ORAZ ELEMENTEM DO WNIOSKU O JEGO WYŁĄCZENIE.

Kolejnym dowodem jego niekompetencji jest stwierdzenie cyt.: Sąd postanowił oddalić wnioski dowodowe zawarte w zażaleniu albowiem na tym etapie postępowania Sąd nie przeprowadza dowodów i są one niedopuszczalne z mocy ustawy, natomiast jawność postępowania reguluje ustawa. – mamy w tym stwierdzeniu typowe „masło maślane”. Sędzia najpierw nieproceduralnie utajnia sprawę nie podając żadnej podstawy prawnej, wyrzuca z sali osoby zaufania, a następnie pisze o jawności posiedzenia? Zgodnie z Konstytucją RP wszystkie posiedzenia (z wyjątkiem dot. małoletnich dzieci i spraw wagi państwowych) są jawne – tak więc ewidentnie jego postępowanie w tej sprawie jest stronnicze w dodatku przez swą niekompetencję wprowadza poszkodowaną w błąd. Sędzia na każdym etapie może przeprowadzić dowolne dowody w sprawie, może uznać, że zarzuty nie zostały wyjaśnione i cofnąć do ponownego rozpatrzenia prokuraturze, może sam rozpatrzeć zarzuty. Jednak w swym uzasadnieniu sędzia Piotr Filip nic nie rozpatruje, na żadne zarzuty zawarte w zawiadomieniu o przestępstwach nie odpowiada, co dowodzi że: - po pierwsze w ogóle nie zapoznał się z aktami sprawy, po drugie, że jest niekompetentny do rozpatrzenia tak poważnych zarzutów.

W tej sytuacji jako poszkodowana wnoszę o rozpatrzenie mojego zawiadomienia i zażalenia przez kompetentnego i niestronniczego sędziego sądu apelacyjnego.

A.Z.

uwagi i wnioski proszę wysyłać na adres: afery@poczta.fm - Polska
aferyprawa@gmail.com
Dziękujemy za przysłane teksty opinie i informacje.