AferyPrawa.com

opublikowano: 03-07-2011

Niezawisły znad Wisły Mirosław Naleziński  

Media zostały poruszone kolejną kradzieżą związaną z niemieckim obozem koncentracyjnym w Auschwitz – po głośnym (medialnie, choć na tyle cichym, że nikt demontażu stalowego napisu „Arbeit macht frei” nie dosłyszał) zabraniu przez kilku Polaków niewymienionych z nazwiska i jednego Skandynawa z ujawnionymi danymi (dowód na hipokryzję, niesymetrię i niesprawiedliwość polskiego prawa), po kilkunastu miesiącach zastoju w dziedzinie wynoszenia przedmiotów wytworzonych przez więźniów tego koszmarnego obozu, dowiadujemy się, że dwoje Izraelów* próbowało wywieźć w samolocie kilka przedmiotów zabranych z obozowego magazynu zwanego „Kanada”.

Co na to polski niezawisły sędzia z Krakowa, czyli znad niemal początku Wisły? Małżeństwo z Izraela dobrowolnie poddało się karze pozbawienia wolności w zawieszeniu i zapłaciło nawiązkę na ochronę zabytków. Nasze dumne i durne państwo potraktowało kradzież na równi z podprowadzeniem przygarści świecidełek wykonanych z tanich kamyków stosowanych do wytwarzania wakacyjnych (jednosezonowych) naszyjników. Polski sędzia uznał, że jesteśmy państwem Trzeciego Świata, skoro rangę kradzieży wspomnianych pamiątek umieścił gdzieś pomiędzy zaborem worka kartofli a półlitrówki. O wielkości nawiązki nie wspomniano, zatem można domyślać się, że niezupełnie cała kwota została odpowiednio zaksięgowana. To niemal norma na wschód od Bugu, ale zdarza się także, niestety, także od Odry (i w tym samym kierunku).

Kara jest oburzająco niska, zważywszy, że przedmioty skradzione przez żydowskich turystów zostały przez Niemców skradzione w tym obozie innym Żydom (starszym o jedno pokolenie) na kilkanaście minut przed ich zgładzeniem.

Sami Izraele* są zaskoczeni czynem swoich rodaków i zdumieni niską karą nałożoną przez polski wymiar sprawiedliwości (a właściwie tolerancji) – izraelski dziennik "Jediot Achronot" skomentował: „Polski sędzia z Krakowa był zbyt łagodny wobec dwojga pozbawionych sumienia Izraelczyków, którzy z terenu obozu Auschwitz ukradli pamiątki. Powinien ich wysłać do więzienia na kilka lat. Nie ma granic idiotyzmu, bezczelności i nie ma takiego dna, które mogłoby ludzi powstrzymać przed jeszcze dalszym pogrążaniem się”.

Polskie sądy nie mają dobrej prasy, zaś ich niezawisłość jest równie problematyczna, jak serwowane wyroki. Gdański sąd wykazał się (sprawa IC692/09) całkowitym brakiem znajomości tematyki dotyczącej pomówień – zamiast autorkę „Symfonii” ukarać za zniesławienie (że pewien użytkownik znanego portalu miał dodatkowe konta, z których ją postponował) i za fałszerstwo (zamieniła podpisy w komentarzu, a jest księgową z zamiłowania), to niekumaty sędzia nie dostrzegł bezczelności pisarki i swej idiotycznej działalności, która polegała na niepoinformowaniu pozwanego o terminie wydania wyroku oraz niepowiadomienia o tymże wyroku, przez co nie miał on wiedzy o wydaniu owego kuriozalnego wyroku, co uniemożliwiło mu złożenie apelacji. Ponadto ów wątpliwy znawca naszego języka oraz logiki, skompromitował się w tych obu dziedzinach, bowiem doczytał się, że pozwany - w swoich artykułach - zarzucał pisarce wulgaryzmy i niemoralne prowadzenie się. No takich mamy temidowych matołków i nic na to nie poradzimy, wszak żadne państwo nam nie podeśle swoich prawników. W tej chwili żaden polski sąd nie może poprawić błędów popełnionych przez sędziego urzędującego u ujściu Wisły, bowiem jest niezawisły.

Co do bezczelności i idiotyzmów – nie wiadomo, czy owe ostre określenia zastosowane przez izraelskiego dziennikarza dotyczyły jego rodaków, czy zbyt łagodnego a przymulonego krakowskiego sędziego, bowiem przekład tekstu wydaje się być niejednoznaczny, jednak (niezależnie od postponowanych osób) można zorientować się, że zagraniczni dziennikarze ostro formułują swoje opinie i nie obawiają się kar serwowanych przez gdańskiego sędziego, a szkoda, bo mogliby zapoznać się z wyrokiem wydanym w nadmotławskim grodzie, co z pewnością ostudziłoby ich nazbyt gorące słownictwo.

Różnice pomiędzy owym małżeństwem a polskim obywatelem znad Bałtyku – oni ukradli, uiścili i są wolnymi obywatelami Izraela, zaś Polak jest nękany przez zwolenników pisarki (że jest kłamcą, że miał dwa lewe konta i że od dwóch lat pastwi się nad ich znajomą o nieposzlakowanej opinii). Turyści mają z głowy polskie sądy, zaś Polak jest zasypywany pismami, w tym komornika i mecenasa, którzy winszują sobie konkretnych sum, zaś sądy grożą zamianą żądanych kwot na odsiadkę w skali 100 zł – jedna doba.

Polska to dziki kraj, w którym wystarczy, że dowolna nawiedzona łajza pokaże kogoś palcem i ten ktoś ma wyrok bez prawa apelowania i bez dokładnego sprawdzenia zarzutów, zaś pieniacz, który pomówił, kłamał i fałszował - nie ma żadnych kłopotów z Temidą!

Dawniej w cyrkach pokazywano nieszczęśników urodzonych z wadami budzącymi mniej lub bardziej niezdrowe zainteresowania, teraz mamy cyrki w wykonaniu polskich niezwisłych sędziów! I - zgodnie z procedurami! – nikt nie może poprawić wyroków wydawanych przez takich młotków: temidowe matoły (lub nieco godniej – temidowi matoli) nie mają żadnej recepty ani na sędziego, który zawalił sprawę, ani pomysłu na wznowienie procesu, którego wyrok uprawomocnił się, choć pozwanemu nikt nie przekazał żadnych informacji o nim (w przewidzianym prawem terminie umożliwiającym apelację), a przyjazne państwo (zwłaszcza w tym przypadku, kiedy pozwany był po zawale i bajpasach) całkowicie nie zdało egzaminu; więcej – twierdzenie, że mamy takie państwo, jest zwykłym oszustwem (choć z pewnością nie można tej opinii uogólniać), co zresztą wpisuje się w klimat prowadzonej sprawy, skoro kłamliwa pisarka i fałszerka podpisu wygrywa sprawę. Jak z nawiedzonej kłamczuchy zrobić obywatelkę o nieposzlakowanej opinii i latami nękać niewinnego obywatela – zapraszamy do naszego pięknego kraju po receptę.

* - Nazwy narodowości powinny być krótsze, np. jeden Izrael, Dun, Ukrain, Island, Indonez, Czeczen, wszak jedna Izraelka, Dunka, Ukrainka, Islandka, Indonez(yj)ka, Czeczenka; dwaj Izraele, Duni, Ukraini, Islandzi, Indonezi, Czeczeni, bowiem Szwedzi, Francuzi i Rumuni (nie Szwedczycy, Francuzyjczycy, Rumuńczycy i nie Duńcy, Hiszpańcy, Rumuńcy); jeden Niemiec z Niemiec, Włoch z Włoch (Ital z Italii), Czech z Czech, Chin z Chin, dwóch Kanadów z Kanady, trzech Izraelów z Izraela  

Mirosław Naleziński, Gdynia

Więcej: