AferyPrawa.com

opublikowano: 26-01-2013

Wniosek Zbigniewa Kękusia do marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Ewy Kopacz o odwołanie przez Sejm Ireny Lipowicz z urzędu Rzecznika Praw Obywatelskich - z cyklu co może a czego nie robi żydowski rzecznik w Polsce

Kraków, dnia 24 stycznia 2013 r.

Pani Ewa Kopacz
Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej

Dotyczy:        

Wniosek – na podstawie art. 7.2 ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich: „Sejm odwołuje Rzecznika przed upływem okresu, na jaki został powołany, również jeśli Rzecznik sprzeniewierzył się złożonemu ślubowaniu.” -  o złożenie przez marszałka Sejmu wniosku o odwołanie przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ortodoksyjnej Żydówki chroniącej interesów mafii żydowsko-sędziowskiej Ireny Lipowicz z urzędu Rzecznika Praw Obywatelskich.

Wniosek o udzielenie odpowiedzi na niniejsze pismo bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie miesiąca od daty jego złożenia.  

 Część I.          Przepisy prawa  

Artykuł 208.1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej:
„1. Rzecznik Praw Obywatelskich stoi na straży wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji oraz w innych aktach normatywnych”
2. Zakres i sposób działania Rzecznika Praw Obywatelskich określa ustawa.”

Artykuł 2 Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich:
„Rzecznikiem może być obywatel polski wyróżniający się wiedzą prawniczą, doświadczeniem zawodowym oraz wysokim autorytetem ze względu na swe walory moralne i wrażliwość społeczną”.

Artykuł 4  Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich, Dz.U. z 2001 r. nr 14, poz. 147
„Przed przystąpieniem do wykonywania obowiązków Rzecznik składa przed Sejmem następujące ślubowanie: „Ślubuję uroczyście, że przy wykonywaniu powierzonych mi obowiązków Rzecznika Praw Obywatelskich dochowam wierności Konstytucji Rzeczypospolitej  Polskiej, będę strzec wolności i praw człowieka i obywatela, kierując się przepisami prawa oraz zasadami współżycia społecznego i sprawiedliwości. Ślubuję, że powierzone mi obowiązki wypełniać będę bezstronnie, z najwyższą sumiennością i starannością, że będę strzec godności powierzonego mi stanowiska oraz dochowam tajemnicy państwowej i służbowej”.  

Część II.         Uzasadnienie  

Pismem z dnia 10 stycznia 2013 r. zawiadomiłem Rzecznika Praw Obywatelskich Irenę Lipowicz, że rozpoznająca sprawę przeciwko mnie do sygn. II K 854/10 sędzia Sądu Rejonowego w Dębicy Beata Stój wydała w dniu 16 kwietnia 2012 r. zarządzenie w przedmiocie wyznaczenia mi obrońcy z urzędu ponieważ osobiście uznała, że ma uzasadnione wątpliwości co do mojej poczytalności.

Oto treść Zarządzenia sędzi Beaty Stój z dnia 16.04.2012 r. – Załącznik 1:

„Sygn. akt II.K.854/10 ZARZĄDZENIE Dnia 16 kwietnia 2012 r. Sędzia Sądu Rejonowego w Dębicy Beata Stój w sprawie z urzędu w przedmiocie wyznaczenia obrońcy z urzędu na podstawie art. 79 § 1 pkt 3 k.p.k. i art. 81 § 1 k.p.k. zarządza wyznaczyć oskarżonemu Zbigniewowi Kękusiowi obrońcę z urzędu w osobie adw. Roberta Bryka z Kancelarii Adwokackiej przy ulicy Kraszewsk 5 w Dębicy.”
Dowód:          Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 854/10, zarządzenie sędzi Beaty Stój z dnia 16 kwietnia 2012 r. – Załącznik 1  

Podany przez sędzię Beatę Stój jako podstawa prawna Zarządzenia z dnia 16.04.2012 r. art. 79 § 1 k.p.k. stanowi: W postępowaniu karnym oskarżony musi mieć obrońcę jeżeli: (…) 3.  zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jego poczytalności.”

Złożyłem wniosek, by mi sędzia B. Stój wyjaśniła, na czym polega jej uzasadniona wątpliwość co do mojej poczytalności, ale sędzia odmówiła.

Sąd Rejonowy w Dębicy doręczył mi pismo o treści – Załącznik 2:

„Sąd Rejonowy w Dębicy II Wydział Karny /adres – ZKE/ Dnia 09/05/2012, Sygn. akt II K 854/10 Pan Zbigniew Kękuś /adres – ZKE/ Sąd Rejonowy w Dębicy Wydział II Karny, informuje Pana, że zarządzenie o wyznaczeniu obrońcy z urzędu nie wymaga uzasadnienia, w związku z czym nie zostało ono sporządzone. Na zarządzenie sędziego Starszy Sekretarz Sądowy Marcin Foryński-Kastoris”
Dowód:                      Sąd Rejonowy w Dębicy II Wydział Karny, sygn. akt II K 854/10, pismo z dnia  9 maja 2012 r. Starszego Sekretarza Sądowego Marcina Foryńskiego-Kastorisa – Załącznik 2  

Sędzia nie posiada kwalifikacji merytorycznych do oceny poczytalności oskarżonego.
Nie może zatem wyznaczyć oskarżonemu obrońcy z urzędu na tej podstawie, że sam go uzna za niepoczytalnego.
Musi w tym celu dysponować wynikami badań psychiatrycznych oskarżonego.
Tak stanowi teoria prawa karnego.
Takie stanowisko prezentują eksperci w dziedzinie prawa karnego w Komentarzach do kodeksu postępowania karnego.

Takie właśnie stanowisko zaprezentowała wiceprezes Sądu Rejonowego w Dębicy Anna Zięć w jej piśmie do mnie z dnia 28 czerwca 2012 r. w sprawie w.w. Zarządzenia sędzi Beaty Stój z dnia 16 kwietnia 2012 r.

Podała – Załącznik 3:

 „Sąd Rejonowy w Dębicy A 411-46/10 Dębica, dnia 28 czerwca 2012 r. Pan Zbigniew Kękuś

W odpowiedzi na Pana pismo z dnia 30 maja 2012 r. (data wpływu do Sądu Rejonowego w Dębicy 27 czerwca 2012 r.) wyjaśniam, iż zgodnie z art. 93 § 2 kpk sędzia referent jest osoba upoważnioną do wydania w sprawie zarządzenia w przedmiocie ustanowienia oskarżonemu obrońcy z urzędu.

Zarządzenie o wyznaczeniu oskarżonemu obrońcy z urzędu na podstawie art. 79 § 1 kt. 3 kk nie wymaga sporządzenia uzasadnienia. Wskazana w zarządzeniu podstawa prawna  tj. art. 79 § 1 pkt. 3 kpk mówi jedynie o uzasadnionej wątpliwości, co do poczytalności oskarżonego. Konkretna ocena poczytalności danej osoby leży w kompetencjach biegłych psychiatrów. Wiceprezes Sądu Rejonowego Anna Zięć.”

Dowód:          Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt A 411-46/10, pismo Wiceprezes Anny Zięć z dnia 28 czerwca 2012 r. – Załącznik 3  

Tymczasem sędzia Beata Stój wydała postanowienie w przedmiocie poddania mnie badaniom psychiatrycznym … po wydaniu Zarządzenia z dnia 16.04.2012 r. w przedmiocie wyznaczenia mi obrońcy z urzędu, a następnie w dniu 6 stycznia 2013 r. nakazała policjantom doprowadzić mnie na badania do Szpitala im dr J. Babińskiego. Policjanci poszukiwali w tym celu w dniu 6 kwietnia -  niedziela, święto Trzech Króli – dwukrotnie, o godz: 08:00 i 14:15 w mieszkaniu mojej matki.

W związku z powyższym, pismem z dnia 10 stycznia 2013 r. skierowałem skargę na sędzię Beatę Stój do Rzecznika Praw Obywatelskich Ireny Lipowicz.

Podałem podstawy prawne skargi oraz uprawnienia RPO, w tym:

Artykuł 1. 2. Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich /2011-08-18 zm. Dz.U.2011.222.1320/:
„Rzecznik Praw Obywatelskich, zwany dalej "Rzecznikiem", stoi na straży wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innych aktach normatywnych, w tym również na straży realizacji zasady równego traktowania.”

Artykuł 1. 3. Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich:
„W sprawach o ochronę wolności i praw człowieka i obywatela Rzecznik bada, czy wskutek działania lub zaniechania organów, organizacji i instytucji, obowiązanych do przestrzegania i realizacji tych wolności i praw, nie nastąpiło naruszenie prawa, a także zasad współżycia i sprawiedliwości społecznej.”

Artykuł 8.1 Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich:
„Rzecznik podejmuje czynności przewidziane w ustawie, jeżeli poweźmie wiadomość wskazującą na naruszenie wolności i praw człowieka i obywatela, w tym zasady równego traktowania.”

Artykuł 9 Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich:
„Podjęcie czynności przez Rzecznika następuje: 1) na wniosek obywateli lub ich organizacji.”

Artykuł 11.1 Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich:
„Rzecznik po zapoznaniu się z każdym skierowanym do niego wnioskiem może:
1) podjąć sprawę,
2) poprzestać na wskazaniu wnioskodawcy przysługujących mu środków działania,
3) przekazać sprawę według właściwości,
4) nie podjąć sprawy
- zawiadamiając o tym wnioskodawcę i osobę, której sprawa dotyczy.”

Artykuł 12 Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich:  „Podejmując sprawę Rzecznik może:
1) samodzielnie prowadzić postępowanie wyjaśniające,
2) zwrócić się o zbadanie sprawy lub jej części do właściwych organów, w szczególności organów nadzoru, prokuratury, kontroli państwowej, zawodowej lub społecznej,
3) zwrócić się do Sejmu o zlecenie Najwyższej Izbie Kontroli przeprowadzenia kontroli dla zbadania określonej sprawy lub jej części.”

Artykuł 13.1 Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich:
„Prowadząc postępowanie, o którym mowa w art. 12 pkt 1, Rzecznik ma prawo:
1) zbadać, nawet bez uprzedzenia, każdą sprawę na miejscu,
2) żądać złożenia wyjaśnień, przedstawienia akt każdej sprawy prowadzonej przez naczelne i centralne organy administracji państwowej, organy administracji rządowej, organy organizacji spółdzielczych, społecznych, zawodowych i społeczno-zawodowych oraz organy jednostek organizacyjnych posiadających osobowość prawną, a także organy jednostek samorządu terytorialnego i samorządowych jednostek organizacyjnych,
3) żądać przedłożenia informacji o stanie sprawy prowadzonej przez sądy, a także prokuraturę i inne organy ścigania oraz żądać do wglądu w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich akt sądowych i prokuratorskich oraz akt innych organów ścigania po zakończeniu postępowania i zapadnięciu rozstrzygnięcia,
4) zlecać sporządzanie ekspertyz i opinii.”

Artykuł 14 Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich:
„Po zbadaniu sprawy Rzecznik może:
1) wyjaśnić wnioskodawcy, że nie stwierdził naruszenia wolności i praw człowieka i obywatela,
2) skierować wystąpienie do organu, organizacji lub instytucji, w których działalności stwierdził naruszenie wolności i praw człowieka i obywatela; wystąpienie takie nie może naruszać niezawisłości sędziowskiej,
3) zwrócić się do organu nadrzędnego nad jednostką, o której mowa w pkt 2, z wnioskiem o zastosowanie środków przewidzianych w przepisach prawa,
4) żądać wszczęcia postępowania w sprawach cywilnych, jak również wziąć udział w każdym toczącym się już postępowaniu - na prawach przysługujących prokuratorowi,
5) żądać wszczęcia przez uprawnionego oskarżyciela postępowania przygotowawczego w sprawach o przestępstwa ścigane z urzędu. (...)”

Artykuł 15 Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich:
„1. W wystąpieniu, o którym mowa w art. 14 pkt 2, Rzecznik formułuje opinie i wnioski co do sposobu załatwiania sprawy, a także może żądać wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub zastosowania sankcji służbowych.
2. Organ, organizacja lub instytucja, do których zostało skierowane wystąpienie, obowiązane są bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 30 dni, poinformować Rzecznika o podjętych działaniach lub zajętym stanowisku. W wypadku gdy Rzecznik nie podziela tego stanowiska, może zwrócić się do właściwej jednostki nadrzędnej o podjęcie odpowiednich działań.”

Artykuł 16.1 Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich:
„W związku z rozpatrywanymi sprawami Rzecznik może przedstawiać właściwym organom, organizacjom i instytucjom oceny i wnioski zmierzające do zapewnienia skutecznej ochrony wolności i praw człowieka i obywatela i usprawnienia trybu załatwiania ich spraw.”  

W odpowiedzi otrzymałem pismo z dnia 17 stycznia 2013 r. o treści – Załącznik 4:
„Warszawa, 17.01.13 Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich  RPO-422333-II/02/K.Ku Zespół Prawa Karnego Pan Zbigniew Kękuś W odpowiedzi na Pana pisma z dnia 10.01.2013 r. oraz 11.01.2013 r. (daty wpływu do tut. Biura), działając z upoważnienia Rzecznika Praw Obywatelskich informuję, co następuje:
Otóż w toku postępowania sądowego Sądu Rejonowego w Dębicy prowadzonego w sprawie ozn. sygn. II K 854/10, został dopuszczony dowód z opinii biegłych psychiatrów na okoliczności podane w treści postanowienia. Sąd wskazał podstawę prawną tego postanowienia.

Ustanowił również dla Pana obrońcę z urzędu.

Nadmieniam, iż Rzecznik nie może ingerować w tok postępowania, dokonywać oceny zasadności dopuszczenia dowodu, a także nie dysponuje środkami procesowymi zmierzającymi do uchylenia lub zmiany takich postanowień.

W związku z powyższym uprzejmie informuję, iż na obecnym etapie Rzecznik Praw Obywatelskich nie podejmie dalszych działań w przedstawionej sprawie. Mgr Krystyna Kupczyńska Główny Specjalista”
Dowód:          Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich  RPO-422333-II/02/K.Ku Zespół Prawa Karnego, sygn. akt RPO-422333-II/02/K.Ku, pismo z dnia 17 stycznia 2013 r. – Załącznik 4  

Odpowiedź Rzecznika Praw Obywatelskich jest sprzeczna z zacytowanym wyżej prawem określonym przepisami ustawy o RPO.

Żydówka Irena Lipowicz strzeże – konsekwentnie, tj. jak strzegła wielokrotnie wcześniej – interesu mafii żydowsko-sędziowskiej niszczącej bez skrupułów Polaków nie-Żydów.

Sędzia Beata Stój ściga mnie w sprawie do sygn. II K 854/10 na podstawie aktu oskarżenia sporządzonego w dniu 12 czerwca 2006 r. przez prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód Radosławę Ridan, o to, że popełniłem 18-e czynów z art. 226 § 1 k.k. i inne, tj. że:

Czyn I, III-XVI – w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu znieważyłem w związku z pełnieniem obowiązków służbowych  /art. 226 § 1 k.k./ za pośrednictwem portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony internetowej www.zkekus.w.interia.pl piętnaścioro sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie i Sądu Apelacyjnego w Krakowie - SSO Maja Rymar  /była Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie/ SSO Ewa Hańderek, SSO Teresa Dyrga, SSR Agata Wasilewska-Kawałek, SSO Agnieszka Oklejak, SSO Danuta Kłosińska, SSR Izabela Strózik, SSO Anna Karcz-Wojnicka, SSO Jadwiga Osuch, SSO Małgorzata Ferek, SSA Włodzimierz Baran /były Prezes Sądu Apelacyjnego w Krakowie/, SSA Jan Kremer, SSA Maria Kuś-Trybek, SSA Anna Kowacz-Braun, SSA Krzysztof Sobierajski.

Czyn II –  w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu zniesławiłem  /art. 212 § 2 kk/ za pośrednictwem portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony internetowej www.zkekus.w.interia.pl  adw. Wiesławę Zoll, pełnomocnika mojej żony w prowadzonym przez Sąd Okręgowy w Krakowie i Sąd Apelacyjny w Krakowie w latach 1997-2006 postępowaniu z mojego powództwa o rozwód /sygn. akt XI CR 603/04/.

Czyn XVII- w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu znieważyłem  /art. 226 § 3 k.k./ za pośrednictwem portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony internetowej www.zkekus.w.interia.pl konstytucyjny organ Rzeczypospolitej Polskiej, Rzecznika Praw Obywatelskich w osobie piastującego ten urząd  Andrzeja Zolla

Czyn XVIII - w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu rozpowszechniałem za pośrednictwem portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony internetowej www.zkekus.w.interia.pl, wiadomości z rozprawy sądowej prowadzonej z wyłączeniem jawności - art. 241 § 2 k.k.

Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 854/10 /uprzednio II K 451/06/ akt oskarżenia prokurator Radosławy Ridan z dnia 12 czerwca 2006 r.

Raz już, wyrokiem z dnia 18 grudnia 2007 r. /sygn. akt II K 451/06/ sędzia Sądu Rejonowego w Dębicy sędzia Tomasz Kuczma uznał mnie za winnego popełnienia wszystkich w.w. czynów.

Jego wyrok został uchylony w zakresie wszystkich przypisanych mi czynów przez:
Sąd Okręgowy w Rzeszowie wyrokiem z dnia 15 września 2010 r., sygn. II K 283/10 /czyny I, III – XVII/.
Sąd Okręgowy w Rzeszowie zarzucił sędziemu Tomaszowi Kuczma, że ten rażąco naruszył prawo materialne określone w art. 226 § 1 k.k.

Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. IV KK 272/12, /czyny II i XVIII/.
Sąd Najwyższy zarzucił sędziemu Tomaszowi Kuczma, że ten oczywiście i rażąco naruszył prawo procesowe określone w art. 7 k.p.k. i w art. 366 § 1 k.p.k.  

Sędzia Beata Stój rozpoznająca sprawę sygn. II K 451/06 po wznowieniu /obecnie II K 854/10/ oczywiście i rażąco naruszyła prawo określone w art. 30 Konstytucji, tj. naruszyła moją godność, przez osobiste przez nią uznanie mnie za niepoczytalnego i wyznaczenie mi z tego powodu obrońcę z urzędu.

Rzecznik Praw Obywatelskich Irena Lipowicz, której konstytucyjnym i ustawowym obowiązkiem jest chronić moich praw … chroni interesu naruszającej prawo sędzi Beaty Stój. Irena Lipowicz jest ortodoksyjną, szowinistyczną Żydówką. Nie po raz pierwszy chroni interesu żydowsko-sędziowskiei mafii niszczącej, w tym między innymi okradającej, a potem uznającej za chorych psychicznie swoich przeciwników. To jedna z licznych paso-Żydów, których wielu na najwyższych urzędach w Polsce Bronisława Komorowskiego i Donalda Tuska.

Irena Lipowicz jest osobą nie tylko nie posiadającą podstawowej wiedzy z zakresu prawa konstytucyjnego i pozbawioną wrażliwości społecznej. Jest moralnym dnem, chroniącym interesy jej środowiska, tj. jak ona Żydów szowinistów ortodoksów oczywiście i rażąco naruszających prawo i czyniących nie-Żydów ofiarami ich patologii. Jak niektórzy Żydzi, którzy sprawują obecnie urzędy, jest osobą całkowicie pozbawioną ambicji i honoru. Realizuje wyłącznie cele jej patologicznego, zdominowanego przez polonofobów, żerującego na nie-Żydach środowiska.

Irena Lipowicz taki przyjęła sposób sprawowania urzędu Rzecznika Praw Obywatelskich, że w czasie rozpoznawania zgłoszonej jej sprawy przez sąd informuje, że nie posiada uprawnień do podjęcia interwencji, a po rozpoznaniu sprawy i wydaniu przez sąd wyroku, Irena Lipowicz informuje, że Rzecznik nie podejmie interwencji.

Czyli Irenie Lipowicz zawsze jest nie w porę. Jest wierną naśladowczynią jednego z jej poprzedników na urzędzie RPO, tępego, okrutnego  Żyda ortodoksa Andrzeja Zolla.  

Wielce Szanowna Pani Marszałek,  

Uprzejmie przypominam, że po tym, gdy pismem z dnia 8 lutego 2012 r. skierowanym do Adresatki niniejszego pisma złożyłem pierwszy wniosek o odwołanie Ireny Lipowicz z urzędu RPO – odmówiła mi wniesienia kasacji od wyroku sędziego Sądu Rejonowego w Dębicy Tomasza Kuczma z dnia 18.12.2007 r. /sygn. II K 451/06/, wyjaśniając, że nie zachodzą prawem określone warunki do wniesienia kasacji; pół roku później Prokurator Generalny wniósł kasację na moją korzyść od wyroku sędziego T. Kuczma i ta kasacja została uznana za słuszną przez Sąd Najwyższy - Pani przekazała moje pismo Biuru w Sejmie, które nie posiada uprawnień do jego rozpoznania.

Oto pismo do mnie w tej sprawie Głównego Specjalisty w  Biurze Korespondencji i Informacji Kancelarii Sejmu Małgorzaty Niebieszczańskiej z dnia 1 marca 2012 r. – Załącznik 5:
„Warszawa, 1 marca 2012 r. Kancelaria Sejmu Biuro Korespondencji i Informacji Pan Zbigniew Kękuś

Biuro Korespondencji i Informacji potwierdza wpływ listu z dnia 8.02.2012 r. skierowanego do Marszałka Sejmu RP, a w dniu 27.02.2012 r. przekazanego z Gabinetu Marszałka do naszego biura.

Wyjaśniamy, że BKI nie jest uprawnione do merytorycznego ustosunkowania się do poruszanej przez Pana sprawy. Ponadto informujemy, że Pańska korespondencja została dołączona do przechowywanej w naszym biurze dokumentacji. Główny Specjalista Małgorzata Niebieszczańska”
Źródło: Kancelaria Sejmu Biuro Korespondencji i Informacji, pismo z dnia 1 marca 2012 r. Głównego Specjalisty

Małgorzaty Niebieszczańskiej – Załącznik 5  

Sprytna Pani jest, Pani Kopacz, cwana i nieetyczna. Zasłużyła Pani na premię za 2012 rok w kwocie ponad 40 tys. zł, jak mało kto …
Pomyśleć, że jest Pani drugim w Polsce, po prezydencie Bronisławie Komorowskim autorytetem moralnym.
Rzeczywiście autorytet z Pani moralny … Jak mówią młodzi – zajebisty.

A to przecież jedna z Pani najważniejszych kwalifikacji na urzędzie marszałka Sejmu.

Nie ma się co dziwić, że taką znajdując protektorkę w osobie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej ortodoksyjna, kłamliwa, pozbawiona ambicji i honoru Żydówka Irena Lipowicz w dalszym ciągu realizuje cele tak samo tępych, jak ona Żydów i sędziów, którzy bezkarnie naruszają ustawowe i konstytucyjne prawa gojów w Polsce, czyniąc ich ofiarami ich patologii i pomnażając dzięki nam – jak Andrzej i Wiesława Zoll dzięki mnie, potem czyniąc mnie przestępcą z oczywistym i rażącym naruszeniem prawa, w tym podawanego przez A. Zolla w publikacjach z zakresu teorii prawa wydawanych pod jego redakcją - swoje majątki.  

Dzięki sędzi Beacie Stój, chronionej i wspieranej przez Rzecznika Praw Obywatelskich, obrońcę żydowsko-sędziowskiej mafii Irenę Lipowicz, dowie się jednak opinia publiczna, w jaki sposób mafia /w tym także były RPO Andrzej Zoll, który przy każdej po temu okazji informuje funkcjonariuszy publicznych, że ja powinienem zostać poddany badaniom psychiatrycznym – Żydowi w Polsce Donalda Tuska i Bronisława Komorowskiego wszystko wolno/ produkuje „niepoczytalnych”.  

Na zakończenie pragnę nadmienić, że jak mnie poinformowała pismem z dnia 6 czerwca 2012 r. /sygn. akt: BDG0140-86/2012/EGK/ zastępca Dyrektora Generalnego Biura RPO Magdalena Krawczyńska-Krupa, społeczny pasożyt, figurantka i obrończyni interesów mafii żydowsko-sędziowskiej, Irena Lipowicz zarobiła w 2011 roku na fusze Rzecznika Praw Obywatelskich kwotę łączną 173.617,37 zł brutto – Załącznik 6.

Dowód: Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, sygn. akt: BDG0140-86/2012/EGK, pismo zastępcy Dyrektora

Generalnego Magdaleny Krawczyńskiej-Krupy z dnia 6 czerwca 2012 r. – Załącznik 6  

Nie lepiej, żeby tę sporą kwotę przeznaczać na cele społeczne. Zamiast dotować nią tępą ortodoksyjną Żydówkę, społecznego pasożyta strzegącego interesów żydowsko-sędziowskiej mafii/ferajny.

Proponuję, aby po odwołaniu Ireny Lipowicz zlikwidować kosztowną w utrzymaniu fasadę – budżet 40 mln zł rocznie i żadnego dla Polaków pożytku – przechowalnię Żydów pasożytów-figurantów /Andrzej Zoll, Irena Lipowicz/ strzegących interesów ich środowiska, pod wielce mylącą nazwą Rzecznik Praw Obywatelskich. Albo przynajmniej zmienić nazwę urzędu na zgodną ze stanem faktycznym, tj. na: „rzecznik żydowsko-sędziowskiej mafii  w Polsce”. Uwłaszczyło się niedouczone, ortodoksyjne, amoralne żydowskie bydło na Rzeczypospolitej i rżnie autorytety moralne za publiczne pieniądze, a nas, ofiary ich zdziczałych, barbarzyńskich obyczajów ograbiwszy ze wszystkiego, niedługo wszystkich pozamyka w gettach-psychiatruszkach.

Tłumacząc nam - jak mściwy gamoń, prof. dr hab. Andrzej Zoll - swoim bydlęcym zwyczajem, że to dla naszego dobra.

Żydzi w Polsce Bronisława Komorowskiego i Donalda Tuska stworzyli swoistą arystokrację, „żydokrację”, często tępych, groźnych w ich ignorancji dla Narodu Polski pasożydów, których interesów chronią Żydzi posadzeni na urzędach, które mają chronić porządku prawnego. Jak Irena Lipowicz.  

Z pierwszej strony wydania z dnia 11 stycznia 2013 r. „Fakt” poinformował Polaków, że: „Polak Polakowi świnią”
„Fakt”, 11 stycznia 2013 r., s. 1  

Ja po moich doświadczeniach z byłym i obecnym Rzecznikiem Praw Obywatelskich, Andrzejem Zollem i Ireną Lipowicz powiem:  „Żyd Polakowi świnią”

Zbigniew Kękuś  

Nie mam na myśli oczywiście wszystkich Żydów w Polsce, lecz wyłącznie szowinistyczne, ortodoksyjne, cierpiące na rasowe poczucie wyższości i utwierdzające się nawzajem w przekonaniu, jacy są wspaniali i inteligentni bydło. Podobnie, jak nie wszystkich sędziów uważam za mściwych tumanów.

Tych – jak Beata Stój z Sądu Rejonowego w Dębicy – jest mniejszość, ale oni za sprawą chroniącej ich interesów Rzecznika Praw Obywatelskich Ireny Lipowicz i promującego ich ministra sprawiedliwości Jarosława Gowina, wypierają  prawą, uczciwą większość.  

Informuję, że jeśli marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, adresatka niniejszego pisma Ewa Kopacz znowu zastosuje jakąś równie „inteligentną” sztuczkę, jak tę w czerwcu 2012 r. z przekazaniem mojego pisma jednostce organizacyjnej Sejmu, która nie posiada uprawnień do rozpoznania zgłoszonej przeze mnie sprawy – patrz: tekst powyżej oraz Załącznik 5 – celem uchronienia amoralnej, ortodoksyjnej Żydówki Ireny Lipowicz przed odwołaniem z urzędu Rzecznika Praw Obywatelskich, zwrócę się z wnioskiem do niej, adresatki kopii niniejszego pisma, by z mocy prawa określonego w art.  7. 1. ustawy z dnia 15.07.1987 r. – „Sejm odwołuje Rzecznika przed upływem okresu, na jaki został powołany, jeżeli: 1) zrzekł się wykonywania obowiązków.” – sama zrzekła się wykonywania obowiązków Rzecznika.

Nawet jeśli zdemoralizowana i amoralna, jest chyba świadoma Irena Lipowicz, że nie spełnia ustawowego wymogu:
„Rzecznikiem może być obywatel polski wyróżniający się wiedzą prawniczą, doświadczeniem zawodowym oraz wysokim autorytetem ze względu na swe walory moralne i wrażliwość społeczną”. Artykuł 2 Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich.  

W związku ze sprzeniewierzeniem się przez Irenę Lipowicz złożonemu przed Sejmem ślubowaniu – patrz: s. 2 niniejszego pisma -  w tym zaakceptowaniu przez tę chroniącą interesów jej środowisk ortodoksyjną Żydówkę naruszenia przez sędzię Sądu Rejonowego w Dębicy Beatę Stój mojej konstytucyjnie nienaruszalnej godności wnoszę, jak na wstępie.  

Kopię odpowiedzi marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej na niniejsze pismo doręczę wszystkim Adresatom jego kopii.

O ile protegowana Rzecznik Ireny Lipowicz, sędzia Sądu Rejonowego w Dębicy, niedouczony tuman Beata Stój, która poświadczyła w osobiście przez nią sporządzonym postanowieniu z dnia 11 grudnia 2012 r., że prokurator nie zebrał dowodów mojej winy, a jednak nie tylko ściga mnie od marca 2011 r. za popełnienie przypisanych mi aktem oskarżenia czynów, ale nawet kieruje na badania psychiatryczne, nie umieści mnie wcześniej na stałe w szpitalu psychiatrycznym. Celem poddania mnie - przez wzgląd na dobro wymiaru sprawiedliwości, czyli w interesie żydowsko-sędziowskiej mafii, która się w nim zagnieździła i w osobach degeneratów, jak prof. Andrzej Zoll i adw. Wiesława Zoll bezkarnie żeruje na gojach, rżnąc przy tym, gdy się bronić przed ich patologią, krzywdzone przez nich autorytety - przymusowemu „leczeniu”, tj. transformacji mnie w uległą wobec mściwych tumanów, sadystów, zwyrodnialców, złodziei, oszustów i innych degeneratów w sędziowskich togach „roślinkę”.  

dr Zbigniew Kękuś

Więcej: