opublikowano: 28-06-2012
Kraków, dnia 25 czerwca 2012 r.
Zbigniew Kękuś
Sędzia
Dariusz
Różański
Prezes
Sądu Rejonowego w Dębicy
II
Wydział Karny
ul. Słoneczna 3
39-200
Dębica
Sygn. akt II K 854/10
/uprzednio: II K 451/06/
„Psychiatryzowanie
– niszczenie
obywatela przez władze Rzeczypospolitej Polskiej przez uznanie go za chorego
psychicznie, niepoczytalnego itp., po tym, gdy obywatel udowodni
przedstawicielom władz ich merytoryczną i/lub moralną niekompetencję.”
Zbigniew Kękuś
„Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym
urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej.”
Artykuł
2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
I.
Zawiadomienie:
1.
o moim
niestawiennictwie na rozprawie w dniu 29 czerwca 2012 r.
2.
o moim zamiarze
niestawienia się na żadne wezwanie Sądu Rejonowego w Dębicy w sprawie sygn.
II K 854/10
II.
Wniosek o wydanie
wyroku pod moją nieobecność.
III.
Wniosek o – w
przypadku niewydania wyroku w dniu 29 czerwca 2012 r.:
1.
Sporządzenie w
dniu 29 czerwca 2012 r. i wyekspediowania do mnie wyjaśnienia, dlaczego Sąd
nie wydał wyroku,
2.
Sporządzenie w
dniu 29 czerwca 2012 r. i doręczenie mi wyjaśnienia, z jaką datą ustanie
karalność czynów, za które jestem ścigany.
IV.
wydanie – przez
wzgląd na dobro wymiaru sprawiedliwości, w tym Sądu Rejonowego w Dębicy –
po zapoznaniu się z treścią niniejszego pisma polecenia innemu oprócz sędzi
Beaty Stój zapoznania się ze znajdującymi się w aktach sprawy sygn. II K
854/10:
1.
wyrokiem z dnia 15
września 2010 r. Sądu Okręgowego w Rzeszowie Wydział II Karny, sygn. II Ko
283/10 – Załącznik 2,
2.
kasacją
Prokuratora Generalnego z dnia 23 sierpnia 2011 r., sygn. akt PG IV KSK 699/11
– Załącznik 3,
3.
wyrokiem Sądu
Najwyższego z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. akt IV KK 272/11 – Załącznik
4,
4.
pismem Wirtualnej
Polski S.A. z dnia 6 sierpnia 2007 r., karty 3098, 3099
- Załącznik 12,
5.
pismem Interia.PL
S.A., karta 3183 - Załącznik 13.
na wypadek, gdyby sędzia Beata Stój rozchorowała się lub
ze względu na inne problemy nie była w stanie prowadzić rozprawy w dniu 29
czerwca 2012 r.
V.
Żądanie podania
przez Sąd w uzasadnieniu do wyroku
z dnia 29 czerwca 2012 r., że:
1.
nie
tylko ja, ale nikt nie mógł popełnić przypisanego mi aktem oskarżenia z
dnia 12 czerwca 2006 r. czynu polegającego na znieważeniu
RPO Andrzeja Zolla jako konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej
/art. 226 § 3/, ponieważ Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest konstytucyjnym
organem Rzeczypospolitej Polskiej,
2.
niedopuszczalne było
ściganie mnie i skazanie z oskarżenia publicznego za zniesławienie /art. 212
§ 2 kk/, w tym za zniesławienie adwokat Wiesławy Zoll.
VI.
Zawiadomienie, że
ewentualne wydanie Policji polecenia doprowadzenia mnie pod przymusem na rozprawę
w sprawie sygn. II K 854/10 będzie:
1.
nakłonieniem
policjantów do popełnienia czynu zabronionego określonego w art. 217 § 1 kk,
2.
narażeniem przez
Sąd Skarbu Państwa na pokrycie kosztów zbędnej interwencji Policji.
VII.
Wyjaśnienie
dlaczego złożony ewentualnie przez sędzię Beatę Stój wniosek o jej wyłączenie
od rozpoznania sprawy sygn. II K 854/10 będzie bezpodstawny.
VIII.
Wniosek o zwrócenie
mi, w nieprzekraczalnym terminie tygodnia od daty złożenia niniejszego pisma
kwoty 3.850,00 zł, tj. należnych mi odsetek ustawowych ustalonych z okres od
dnia 1 października 2008 r. do dnia 20 kwietnia 2012 r. od wyegzekwowanej ode
mnie przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy
Marcina Godynia przez zajęcie mojego wynagrodzenia w sierpniu i wrześniu 2008
r. kwoty 8.405,49 zł, tytułem egzekucji niesłusznego i uznanego przez Sąd
Rejonowy w Dębicy Postanowieniem z dnia 23 marca 2012 r. za nieistniejący,
wyroku sędziego Tomasza Kuczma z dnia 18.12.2007 r. /sygn. akt II K 451/06,
obecnie II K 854/10/.
Część I. Przepisy prawa
„Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia
sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i
niezawisły sąd.”
Artykuł 45.1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
1.
Orzeczenie
Sądu Najwyższego z dnia 24.06.2002r.:
„Termin dokonania czynności procesowej w formie pisma
procesowego (art. 125 § 1 k.p.c) jest zachowany wówczas, gdy pismo zostało
przed upływem terminu wniesione do właściwego sądu, jak i w
jakimkolwiek jego wydziale, nawet niewłaściwym do podjęcia dalszych czynności
sądowych”. (Postanow. SN, 2002.06.24, TU IPZ 55/02, OSNP 2004/7/125).
2.
Artykuł 61.1
Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej:
„Obywatel
ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej
oraz osób pełniących funkcje publiczne.”
3.
Artykuł 63
Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej:
„Każdy
ma prawo składać petycje, wnioski i skargi w interesie publicznym, własnym
lub innej osoby za jej zgodą do organów władzy publicznej oraz do organizacji
i instytucji społecznych w związku z wykonywanymi przez nie zadaniami
zleconymi z zakresu administracji publicznej. Tryb rozpatrywania petycji, wniosków
i skarg określa ustawa.”
Część
II. Uzasadnienie
Wezwaniem z
dnia 30 maja 2012 r. wezwał mnie Sąd Rejonowy w Dębicy na rozprawę w dniu 29
czerwca 2012 r.
Po dwóch z
winy Sądu nieudanych, podejmuje Sąd trzecią próbę zorganizowania rozprawy w
sprawie sygn. II K 451/06 – obecnie II K 854/10 – po uchyleniu przez Sąd
Okręgowy w Rzeszowie i Sąd Najwyższy wszystkich czynów przypisanych mi
prawomocnym wyrokiem sędziego Tomasza Kuczma z dnia 18 grudnia 2007 r.
Oto treść
Wezwania z dnia 30 maja 2012 r. – Załącznik
1:
„Sąd
Rejonowy w Dębicy II Wydział Karny ul. Słoneczna 3, 39-200 Dębica Dnia
30/05/2012 Sygnatura akt II K 854/10 Termin 29 czerwca 2102 r. o godz. 11:00
sala 113
Stawiennictwo
osobiste obowiązkowe
Pan Zbigniew Kękuś
/adres – ZKE/
WEZWANIE Sąd Rejonowy w Dębicy II Wydział Karny wzywa Pana do stawiennictwa w
charakterze oskarżonego z art. 226 § 1 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11
§ 2 kk w zw. z art. 12 kk na rozprawę, która odbędzie się dnia 29 czerwca
2012 r. o godz. 11:00 sala 113 w Sądzie Rejonowym w Dębicy przy ulicy Słonecznej
3.
Starszy
Sekretarz Sądowy Marcin Foryński-Kastoris
POUCZENIE
1.
W przypadku niestawienia się oskarżonego, Sąd jest
uprawniony do wydania polecenia doprowadzenia oskarżonego pod przymusem przez
organ Policji.
2.
Usprawiedliwianie niestawiennictwa z powodu choroby może nastąpić
poprzez złożenie zaświadczenia wydanego przez lekarza sądowego.
3.
Oskarżony, któremu doręczono wezwanie na rozprawę, winien
zawiadomić Sąd o każdej zmianie swojego adresu; zaniedbanie tego obowiązku
może spowodować uznanie przez sąd wezwania wysłanego pod ostatnim adresem za
doręczone.”
Dowód:
Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 854/10, Wezwanie z dnia 30 maja
2012 r. – Załącznik 1
Przypomnę,
że poza czynami wymienionymi w
Wezwaniu Sąd ściga mnie także za:
1.
znieważenie jako
konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej /art. 226 § 3 kk/ i zniesławienie
/art. 212 § 2 kk/ RPO Andrzeja Zolla
2.
zniesławienie
adw. Wiesławy Zoll /art. 212 § 2 kk/,
3.
rozpowszechnianie
publiczne wiadomości z rozprawy o charakterze niejawnym /art. 241 § 2 kk/.
Dziękuję
za doręczone mi Wezwanie.
Jakże inna
to jakość pracy Sądu niż za poprzednika Sądu w sprawie przeciwko mnie, sędziego
Tomasza Kuczma.
Ten, jak
wiadomo Sądowi nie wezwał mnie na rozprawę w dniu 18 grudnia 2007 r. i
wydał pod moją nieobecność skazujący
mnie z art. 226 § 1 kk i inne /sygn. akt II K 451/06/.
Nie tylko
mnie nie przesłuchał ani raz przed wydaniem wyroku, ale mi nie doręczył.
Odebrałem ten wyrok sam, kilka lat później. Jak Sądowi wiadomo, liczni
funkcjonariusze publiczni poświadczyli potem, że działanie sędziego Tomasza
Kuczma czyniło zadość prawu określonemu przepisami ustawy Kodeks postępowania
karnego. Sędzia Tomasz Kuczma nie miał jednak szczęścia, bo mu Sąd Okręgowy
w Rzeszowie, Prokurator Generalny i Sąd Najwyższy udowodnili, że skazał mnie
za 18-e czynów, z których ja nie popełniłem ani jednego, a 16-e nie było
czynami zabronionymi.
Obecnie zatem, po uchyleniu wyroku sędziego Tomasza Kuczma z dnia 18.12.2007 r.
Sąd ściga mnie drugi raz, po ponad czterech latach, za czyny podane przez
prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód Radosławę
Ridan w akcie oskarżenia z dnia 12 czerwca 2006 r.
Prokurator
R. Ridan oskarżyła mnie o to, że w okresie od stycznia 2003 r. do września
2005 r. popełniłem osiemnaście czynów z art. 226 § 1 kk i inne, tj.
o:
1.
Czyny I, III-XVII - Znieważenie /art. 226 § 1 k.k./ i zniesławienie /art. 212 § 2
k.k./ w okresie od
stycznia 2003 r. do września 2005
r., za pośrednictwem
portalu www.zgsopo.webpark.pl
i strony internetowej http://zkekus.w.interia.pl,
tj. w związku z pełnieniem obowiązków
służbowych
piętnaściorga sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie i Sądu Apelacyjnego w
Krakowie - SSO Maja Rymar
/była Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie/ SSO Ewa Hańderek SSO Teresa
Dyrga, SSR Agata Wasilewska-Kawałek, SSO Agnieszka Oklejak, SSO Danuta Kłosińska,
SSR Izabela Strózik, SSO Anna Karcz-Wojnicka, SSO Jadwiga Osuch, SSO Małgorzata
Ferek, SSA Włodzimierz Baran /były Prezes Sądu Apelacyjnego w Krakowie/, SSA
Jan Kremer, SSA Maria Kuś-Trybek, SSA Anna Kowacz-Braun, SSA Krzysztof
Sobierajski.
2.
Czyn II - Zniesławienie /art. 212 § 2 kk/ w okresie od stycznia 2003 r. do września
2005 r. za pośrednictwem Internetu, tj. portalu www.zgsopo.webpark.pl
i strony internetowej http://zkekus.w.interia.pl
adwokata Wiesławę Zoll, pełnomocnika
mojej żony w prowadzonym przez Sąd Okręgowy
w Krakowie i Sąd Apelacyjny w Krakowie w latach 1997-2006 postępowaniu z
mojego powództwa o rozwód /sygn. akt XI CR 603/04/.
3.
Czyn XVII - Znieważenie /art. 226 § 3 k.k./ i zniesławienie /art. 212 § 2
k.k./ w okresie od stycznia 2003 r. do września
2005 r. za pośrednictwem portalu www.zgsopo.webpark.pl
i strony internetowej http://zkekus.w.interia.pl
Rzecznika Praw Obywatelskich Andrzeja Zolla jako konstytucyjnego organu
Rzeczypospolitej Polskiej.
4.
Czyn XVIII - Rozpowszechnianie w okresie od stycznia 2003 r.
do września 2005 r. za
pośrednictwem Internetu, tj. portalu
www.zgsopo.webpark.pl i
strony internetowej http://zkekus.w.interia.pl
wiadomości z
rozprawy sądowej prowadzonej z wyłączeniem jawności - art. 241 § 2 k.k.
Prokurator
Radosława Ridan sporządziła w.w. akt oskarżenia na podstawie sporządzonych
przez nią wydruków z Internetu.
Popełnienie
w.w. czynów polegać miało na umieszczaniu w Internecie materiałów, pism,
opisujących niewypełnianie konstytucyjnych i ustawowych obowiązków,
naruszanie prawa przez w.w. sędziów i RPO A. Zolla oraz naruszanie prawa określonego
w Konstytucji i w Kodeksie postępowania cywilnego przez adw. Wiesławę Zoll.
Nie ja byłem osobą, która umieszczała przypisane mi w akcie oskarżenia z
dnia 12 czerwca 2006 r. materiały. Prokurator R. Ridan niedopełniła obowiązków
wykrycia rzeczywistych sprawców czynów, które mi przypisała i zebrania dowodów
w sprawie. Wyrokiem z dnia 18.12.2007 r. sygn. akt II K 451/06, sędzia Sądu
Rejonowego w Dębicy Tomasz Kuczma uznał mnie za winnego popełnienia w.w. czynów.
Jak Sądowi
wiadomo:
- W
dniu 15 września 2010 r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział II Karny wydała
wyrok, sygn. akt II Ko 283/10, którym orzekł, że 16-e z w.w. czynów, tj.
czyny I, III – XVII, już w dniu orzekania nie były czynami zabronionymi
lecz poświadczonym przez Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 11 października
2006 r. /Dz. U. Nr 190, poz. 1409/ korzystaniem z konstytucyjnego prawa do
wolności słowa. Sąd Okręgowy w Rzeszowie uchylił skazujący mnie wyrok
z dnia 18.12.2007 r., wznowił postępowanie do sygn. akt II K 451/06 i
przekazał sprawę przeciwko mnie Sądowi Rejonowemu w Dębicy do ponownego
rozpoznania w zakresie w.w. czynów – Załącznik
2
- W
dniu 23 sierpnia 2011 r. Prokurator Generalny wniósł do Sądu Najwyższego
kasację na moją korzyść w zakresie czynów II i XVIII skazującego mnie
wyroku z dnia 18.12.2007 r., podając w uzasadnieniu, że – Załącznik
3:
„W realiach niniejszej sprawy, zebrany materiał dowodowy nie pozwala na ustalenie, czy Zbigniew Kękuś jest sprawcą, współsprawcą, podżegaczem, pomocnikiem, czy też w ogóle nie miał świadomości, że pisma przez niego sporządzone, a skierowane do różnych instytucji zostaną zamieszczone na wskazanych stronach internetowych.”
Dowód: Prokuratura Generalna, sygn. akt PG IV KSK 699/11, Kasacja z dnia 22 sierpnia 2011 r. od
prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Dębicy z dnia 18
grudnia 2007 r., /sygn. akt II K 451/06/ – Załącznik
3
- W
dniu 26 stycznia 2012 r. Sąd Najwyższy wydał, którym uznał kasację
Prokuratora Generalnego za zasadną, uchylił skazujący mnie wyrok z dnia
18 grudnia 2007 r., wznowił postępowanie sygn. II K 451/06 i przekazał
sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Dębicy.
W uzasadnieniu do wyroku z dnia 26.01.2012 r. Sąd Najwyższy podał między innymi – Załącznik 4:
„(…) Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Kasacja okazała się zasadna. Ma rację skarżący, że analiza akt przedmiotowej sprawy wskazuje na to, iż w zakresie rozstrzygnięć zawartych w punktach II i XVIII zaskarżony wyrok został wydany na podstawie niepełnego materiału dowodowego oraz bez wszystkich okoliczności, co stanowi naruszenie art. 366 § 1 k.p.k. Nadto, Sąd Rejonowy dokonał ustaleń faktycznych wbrew wymaganiom określonym w art. 7 k.p.k., nie stosując się do zasady swobodnej oceny dowodów i przeprowadzając w istocie dowolną ocenę zebranego materiału dowodowego. W efekcie poczynił ustalenia faktyczne, które nie mają jakiegokolwiek oparcia w dowodach ujawnionych na rozprawie, a wręcz są sprzeczne z treścią tych dowodów.
(…) Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok w zakresie rozstrzygnięć zawartych w punktach II i XVIII i w tej części przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Dębicy.”
Dowód:
Sąd Najwyższy, sygn. akt IV KK 272/11, wyrok z dnia 26 stycznia 2012 r.
– Załącznik 4
Podkreślić
należy, że poświadczony przez Sąd Najwyższy jako zasadny zarzut Prokuratora
Generalnego, iż w aktach sprawy przeciwko mnie nie ma żadnych dowodów poświadczających,
że ja jestem sprawcą czynów, o które mnie oskarżyła prokurator R. Ridan stąd
się bierze, że prokurator sporządziła akt oskarżenia - pod nadzorem
Prokuratora Rejonowego Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód
Piotra Kosmaty - na podstawie … wydruków z portalu www.zgsopo.webpark.pl
i strony http://zkekus.w.interia.pl.
Jak
wspomniałem, Wezwanie dla mnie na rozprawę w dniu 29 czerwca 2012 r. to
trzecia próba Sądu Rejonowego w Dębicy do jej przeprowadzenia po wydaniu
przez Sąd Najwyższy wyroku wznowieniowego z dnia 26 stycznia 2012 r. Pierwsza
miała się odbyć w dniu 17 maja 2012 r..
Nie odbyła
się, bo jak mi wyjaśnił Prezes Sądu Rejonowego w Dębicy pismem z dnia 21
maja 2012 r. – Załącznik 5:
„Sąd
Rejonowy w Dębicy A:411-46/10 Dębica, dnia 21 maja 2102 r. Pan Zbigniew Kękuś
/adres – ZKE/ W związku
z Pana pismami z dnia 18 maja 2012 r. wyjaśniam, że termin rozprawy wyznaczony
na dzień 17 maja 2012 r. został zmieniony przez sędziego referenta na skutek
uwzględnienia wniosku w tym przedmiocie jaki złożył Pana obrońca /adw.
Robert Bryk – ZKE/. Wnosił on o
zmianę terminu rozprawy na inny dzień uzasadniając to kolizją z rozprawą
wyznaczoną w tym dniu w sprawie przed innym sądem, w których występować
miał jako pełnomocnik. Prezes Sądu Rejonowego Dariusz Różański.”
Dowód:
Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt A:411-46/10, pismo Prezesa Sądu
Dariusza Różańskiego z dnia 21 maja 2012 r. – Załącznik
5
Adwokatowi
Robertowi Brykowi kolidowało … . Adwokata Roberta Bryka wyznaczyła mi sędzia
referent w sprawie sygn. II K 854/10 Beata Stój uznawszy mnie za nieoczytalnego
po tym, gdy Sąd Okręgowy w Rzeszowie i Sąd Najwyższy wydały w.w. wyroki
wznowieniowe.
W dniu 16 kwietnia 2012 r. sędzia Beata Stój wydała Zarządzenie
o wyznaczeniu mi obrońcy z urzędu – Załącznik 6:
„Sygn. akt II.K.854/10 ZARZĄDZENIE Dnia 16
kwietnia 2012 r. Sędzia Sądu Rejonowego w Dębicy Beata Stój w sprawie z urzędu
w przedmiocie wyznaczenia obrońcy z urzędu na podstawie art. 79 § 1 pkt 3
k.p.k. i art. 81 § 1 k.p.k. zarządza wyznaczyć oskarżonemu
Zbigniewowi Kękusiowi obrońcę z urzędu w osobie adw. Roberta Bryka z
Kancelarii Adwokackiej przy ulicy Kraszewskiego 5 w Dębicy.”
Dowód:
Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 854/10, zarządzenie z dnia 16
kwietnia 2012 r. – Załącznik 6
Art. 79 § 1 pkt 3 kpk stanowi:
„§
1. W postępowaniu karnym oskarżony musi mieć obrońcę jeżeli: (…)
3. zachodzi uzasadniona wątpliwość
co do jego poczytalności.”
Pismem z dnia 4 maja 2012 r. złożyłem zatem: „Wniosek
o sporządzenie i doręczenie mi uzasadnienia do zarządzenia z dnia 16 kwietnia
2012 r. o wyznaczeniu mi obrońcy z urzędu.”
W odpowiedzi otrzymałem pismo z dnia 9 maja 2012 r.
Starszego Sekretarza Sądowego Marcina Foryńskiego-Kastorisa o treści – Załącznik
7:
„Sąd Rejonowy w Dębicy II Wydział Karny Dnia
09/05/2012 Pan Zbigniew Kękuś – Sąd Rejonowy w Dębiocy Wydział II Karny,
informuje Pana, że zarządzenie o wyznaczeniu obrońcy z urzędu nie wymaga
uzasadnienia, w związku z czym nie zostało ono sporządzone. Na zarządzenie sędziego
Starszy Sekretarz Sądowy Marcin Foryński-Kastoris”
Dowód:
Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 854/10, pismo z dnia 9 maja 2012
r. Starszego Sekretarza
Sądowego Marcina Foryńskiego-Kastorisa – Załącznik
7
„§ 1. Jeżeli w
warunkach określonych w art. 78 § 1 art. 79 § 1 i 2 oraz w art. 80 oskarżony
nie ma obrońcy z wyboru, prezes sądu właściwego do rozpoznania sprawy
wyznacza obrońcę z urzędu.”
1.
czy sędzia referent w sprawie Sądu Rejonowego w Dębicy sygn.
II K 854/10 Beata Stój, nie będąc Prezesem Sądu posiadała uprawnienia, by w
dniu 16 kwietnia 2012 r. wydać Zarządzenie o wyznaczeniu mi obrońcy z urzędu,
2.
czy zgodne z prawem określonym w art. 81 §
1 kpk jest Zarządzenie sędzi Beaty Stój z dnia 16 kwietnia 2012 r. o
wyznaczeniu mi obrońcy z urzędu,
3.
czy Sąd wydając mające skutki finansowe dla Skarbu Państwa
Zarządzenie o wyznaczeniu oskarżonemu obrońcy z urzędu z mocy art. 79 § 1
p. 3, nie jest obowiązany przedstawić uzasadnienia, dlaczego uważa oskarżonego
za niepoczytalnego.”
Art.
41 b. § 1. ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych stanowi:
„Sąd
dyscyplinarny może z urzędu lub na wniosek rzecznika dyscyplinarnego zawiesić
w czynnościach sędziego, w stosunku do którego wszczęto postępowanie karne,
o ubezwłasnowolnienie lub postępowanie dyscyplinarne.”
Odpowiedzi
udzieliła mi Wiceprezes Sądu Rejonowego w Dębicy Przewodnicząca Wydziału II
Karnego sędzia Anna Zięć, informując mnie
pismem z dnia 15 marca 2012 r. – Załącznik
9:
„Sąd
Rejonowy w Dębicy /adres – ZKE/
Dębica, dnia 15 marca 2012 roku, A-411-46/10 Pan Zbigniew Kękuś /adres
– ZKE/
w odpowiedzi na Pana pismo z dnia 5 marca 2012 r. informuję, iż postępowanie
w sprawie sygn. II K 451/06 było prowadzone bez Pana udziału na podstawie art.
377 § 3 kpk (pierwsza rozprawa) i na podstawie art. 376 § 2 kpk
(kolejne rozprawy).
Sąd nie ma
obowiązku doręczenia z urzędu wyroku wydanego w sprawie prowadzonej pod
nieobecność oskarżonego na podstawie w/w przepisów (art. 377 § 6 kpk).
Wiceprezes Sądu Rejonowego Anna Zięć”
Dowód:
Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt A-411-46/10, pismo z dnia 15 marca
2012 roku Wiceprezesa Sądu sędzi Anny Zięć – Załącznik
9
„Wydany
wyrok nie był wyrokiem zaocznym, sąd w trybie art. 377 § 3 kpk postanowił
prowadzić rozprawę bez Pana udziału albowiem został Pan osobiście
zawiadomiony o terminie rozprawy (k. 2701 t. XVIII), nie
stawił się Pan na termin rozprawy i nie usprawiedliwił w sposób należyty
niestawiennictwa. Nie stawiał się pan również na terminy kolejnych rozpraw,
zawiadomiony prawidłowo, nie usprawiedliwiał Pan swojej nieobecności, a zatem
wyrok wydany w dniu 28 grudnia 2007
r. /wyrok
został wydały w dniu 18 grudnia 2007 r. – ZKE/
nie był wyrokiem zaocznym. Sąd nie był więc zobligowany do jego doręczenia
i od tego dnia biegł termin do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku. Treść
protokołu rozprawy wskazuje, iż po ogłoszeniu wyroku sąd pouczył o sposobie
i terminie odwołania (k. 3349 t. XXI).
Dowód:
Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, sygn. akt RPO-422333-II/02.K.Ku,
pismo z dnia 7 stycznia 2010 r. Załącznik 11
1.
kasacji
Prokuratora Generalnego z dnia 23 sierpnia 2011 r., sygn. akt PG IV KSK 699/11
- Załącznik 3,
2.
wyroku
Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. akt IV KK 272/11 - Załącznik
4,
3.
pisma Wirtualnej
Polski S.A. z dnia 6 sierpnia 2007 r., karty 3098, 3099
- Załącznik 12,
4.
pisma Interia.PL
S.A., karta 3183 - Załącznik 13,
5.
wyroku Sądu Okręgowego
w Rzeszowie Wydział II Karny, sygn. II Ko 283/10 z dnia 15 września 2010 r.
– Załącznik 2,
„Sygn. akt II Ko 283/10 Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej
Polskiej Dnia 15 września 2010r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział II Karny w
składzie: Przewodniczący: SSO Piotr Moskwa, Sędziowie SSO Andrzej Borek
(spraw.) SSR del. do SO Marcin Świerk (…)
wznawia postępowanie w sprawie II K 451/06 w punktach I, III – XVII
wyroku i uchyla w tej części wyrok Sądu Rejonowego w Dębicy z dnia 18
grudnia 2007r., sygn. akt II K 451/06 i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi
Rejonowemu w Dębicy do ponownego rozpoznania.
(…) Wznowienie postępowania w niniejszej sprawie jest zasadne w zakresie
w jakim obrońca wskazuje na rażące naruszenie prawa materialnego, które mogło
mieć istotny wpływ na treść orzeczenia – art. 226 § 1 kk.
Dowód:
Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział II Karny, sygn. akt II Ko 283/10,
wyrok z dnia 15.09.2010 r. Załącznik
2
„Akt oskarżenia
przeciwko Zbigniewowi Kękusiowi o przest. z art. (…) 226 § 3 kk i art. 212
§ 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk (…). Na podstawie
zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a to zeznań świadków (…)
Andrzeja Zolla (k:256-257) Oskarżam
Zbigniewa Kękusia (…) ojca dwojga dzieci w wieku 19 i 15 lat pozostających
na jego utrzymaniu, z zawodu ekonomistę, zatrudnionego jako Dyrektor Obszaru
Zarządzania Zakupami, Nieruchomościami i Kosztami Banku Zachodniego WBK SA
(…) o to, że: (…) XVII. w okresie od stycznia 2003r. do maja
2005r. – w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w
krótkich odstępach czasu – za pośrednictwem portalu internetowego Zarządu
Głównego Stowarzyszenia Obrony Praw Ojca -
www.zgsopo.webpark.pl
i założonej przez siebie strony pod domeną zkekus.w.interia.pl znieważył Andrzeja Zolla
piastującego urząd Rzecznika Praw Obywatelskich używając wobec niego
słów obraźliwych i pomówił go o takie postępowanie i właściwości, które
mogą poniżyć go w opinii publicznej i narazić na utratę zaufania
potrzebnego dla piastowanego urzędu to jest o przest. z art. 226
§ 3 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12
kk.
Źródło:
Prokuratura
Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód, sygn. akt 1 ds. 39/06/s, akt oskarżenia
prokurator z dnia 13.06.2006r.
„Art.
226 § 3. (…) Przedmiot czynności wykonawczej (…) Przedmiotem
czynności wykonawczej typu czynu zabronionego opisanego w art. 226 § 3 są
konstytucyjne organy Rzeczypospolitej Polskiej.
W
doktrynie słusznie jednak wskazano, iż nie każdy organ konstytucyjny jest
jednocześnie organem Rzeczypospolitej Polskiej, tzn. takim, który jest powiązany z
wykonywaniem jednego z trzech rodzajów władzy w odniesieniu do państwa. Według tego poglądu organami RP są
zatem tylko: Sejm, Senat, Prezydent RP, Rada Ministrów, ministrowie, Trybunał
Konstytucyjny, Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny.”
Źródło: Kodeks karny część szczególna, Komentarz do art. 117 –
277 k.k. pod
redakcją Andrzeja Zolla, 3 wydanie, 2008r., LEX
Wolters Kluwer business, s. 942/.
Poświadczył
to nawet Trybunał Konstytucyjny podając w uzasadnieniu do wyroku z dnia
11.10.2006 r.:
„Na marginesie należy dodać, że ewentualna odpowiedzialność
za przekroczenie granic dozwolonej prawem krytyki osób publicznych oceniana
jest na płaszczyźnie zniesławienia (art. 212 k.k.), ściganego w trybie
prywatnoskargowym. Oznacza to - przy odrzuceniu zniewagi jako formy wyrażania
krytyki - że wszyscy funkcjonariusze publiczni, jak i osoby prywatne są
traktowani równo w zakresie ochrony czci i dobrego imienia.”
Źródło:
Uzasadnienie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11.10.2006r., P
3/06; OTK Z.U. z 2006r., Nr 9A, poz. 121.
Dowód:
Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 451/06, karty 22, 23, 24,
postanowienie prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód
Piotra Grądzkiego z dnia 23 czerwca 2004r. /sygn. akt 1 Ds. 102/04/
zwrócić
się do biegłych sądowych lek. med. Ewy Burzyńskiej-Rzucidło i lek. med.
Krystyny Sosińskiej-Stępniewskiej oraz mgr Magdaleny Palkij o przebadanie
oskarżonego Zbigniewa Kękusia i wydanie na podstawie akt sprawy i wyników
badań opinii w jego sprawie, w szczególności o udzielenie w terminie 21 dni
odpowiedzi na następujące pytania:
1.
Czy
w chwili popełniania czynów zarzucanych mu aktem oskarżenia (pkt I,
III-XVII) miał zdolność rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swoim
postępowaniem, czy zdolnośc ta była w znacznym stopniu ograniczona lub
zniesiona całkowicie?
2.
Jaki
jest aktualny stan zdrowia oskarżonego, czy może on brać udział w toczącym
się postępowaniu i stawać przed Sądem?”
Dowód:
Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 854/10, postanowienie sędzi
Beaty Stój z dnia 15 marca 2011 r. – Załącznik
14
Złożyłem wniosek o sporządzenie i doręczenie mi uzasadnienia do
zacytowanego wyżej postanowienia z dnia 15 marca 2011 r., a wtedy pismem z dnia
18 marca 2011 r. poinformowała mnie sędzia Beata Stój;
„Sąd
Rejonowy w Dębicy Wydział II Karny /adres – ZKE/ Dnia 18/03/2011 Sygn. akt II K 854/10 Pan Zbigniew Kękuś /adres
– ZKE/ Sąd
Rejonowy w Dębicy II Wydział Karny w załączeniu doręcza Panu odpis
postanowienia Sądu Rejonowego w Dębicy z dnia 15.03.2011 r., informując, iż postanowienie
o dopuszczeniu dowodu nie wymaga uzasadnienia i jest niezaskarżalne. SSR
Beata Stój”
Dowód:
Sąd Rejonowy w Dębicy Wydział II Karny, sygn. akt II K 854/10
(uprzednio II K 451/06), pismo sędzi Beaty Stój z dnia 18 marca 2011 r.
Prokurator R. Ridan, która prowadziła postępowanie przygotowawcze w sprawie
przeciwko mnie zakończone sporządzeniem w dniu 12.06.2006 r. aktu oskarżenia,
a potem sędzia Tomasz Kuczma, który prowadził rozprawę główną zakończoną
wyrokiem z dnia 18 grudnia 2007 r., nie mieli zastrzeżeń do stanu mojego
zdrowia psychicznego.
W związku
z powyższym raz jeszcze wnoszę o zwrócenie mi przez Sąd kwoty 3.850,00 zł,
tj. kwoty należnych mi odsetek ustawowych ustalonych z okres od dnia 1 października
2008 r. do dnia 20 kwietnia 2012 r. od wyegzekwowanej ode mnie przez komornika
Marcina Godynia z Kancelarii Komorniczej przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa
Krowodrzy w sierpniu i wrześniu 2008 r. kwoty 8.405,49 zł tytułem egzekucji
wyroku sędziego Tomasza Kuczma z dnia 18.12.2007 r.
Przypomnę, że wniosek
jak wyżej złożyłem po tym, gdy mi w dniu 13 kwietnia 2012 r. doręczono
pocztą wyekspediowaną do mnie przez Sąd Rejonowy w Dębicy w dniu 10 kwietnia
2012 r. kwotę 7.280,70 zł.
1.
Wniosek o zwrócenie mi kwoty 4.974,79 /słownie: cztery tysiące
dziewięćset siedemdziesiąt cztery 79/100/ zł.
2.
Wniosek – na podstawie art. 63 Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej - o sporządzenie i doręczenie mi przez Prezesa Sądu Rejonowego w Dębicy
wyjaśnienia, z jakich przyczyn Sąd Rejonowy w Dębicy zwrócił mi kwotę
7.280,70 /słownie:siedem tysięcy dwieście osiemdziesiąt złotych 70/100/ zł.
3.
Wniosek
o doręczenie mi kopii dokumentu wydanego przez Sąd Rejonowy w Dębicy, na
podstawie którego Sąd zwrócił mi kwotę 7.280,70 zł
W
uzasadnieniu do wniosków jak wyżej podałem między innymi:
„Sąd
Rejonowy w Dębicy zwrócił mi kwotę 7.280,70 wyjaśniając, że zwrot dotyczy
sprawy sygn. II K 451/06.
Rozumiem, że
zwrócił mi ją Sąd z powodu w.w. wyroków Sądu Okręgowego w Rzeszowie z
dnia 15.09.2010 r. i Sądu Najwyższego z dnia 26.01.2012 r., którym w.w. Sądy
poświadczyły, że sędzia Tomasz Kuczma uznał mnie
wyrokiem z dnia 18 grudnia 2007 r. za winnego popełnienia 18-u czynów,
których ja nie byłem sprawcą, współsprawcą, pomocnikiem lub podżegaczem,
a z tego 16-e, tj. czyny I, III – XVII od dnia 19 października 2006 r.
gdy w Dzienniku Ustaw ogłoszono wyrok TK z dnia 11.10.2006 r. było …
korzystaniem przez rzeczywistych
sprawców tych czynów z konstytucyjnego, potwierdzonego przez sąd
konstytucyjny, tj. Trybunał Konstytucyjny prawa do wolności słowa.
Jak
wspomniałem celem egzekucji nałożonej na mnie przez sędziego Tomasza
Kuczmę kary grzywny oraz zasądzonych ode mnie kosztów postępowania, komornik
sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Marcin Godyń wyegzekwował
ode mnie przez zajęcie mojego wynagrodzenia kwotę 8.405,49 zł.
W związku z
powyższym wnoszę, by po oprócz zwróconej mi kwoty 7.280,70 zł Sąd Rejonowy
w Dębicy zwrócił mi także kwotę 4.974,79 /słownie:cztery tysiące dziewięćset
siedemdziesiąt cztery 79/100/ zł, na którą składają się:
1.
kwota 1.124,79 zł tj. różnica pomiędzy zwróconą mi przez
Sąd kwotą 7.280,70 zł a kwotą 8.405,49 zł wyegzekwowaną ode mnie przez
komornika przez zajęcie mojego wynagrodzenia w sierpniu i wrześniu 2008 r.,
2.
kwota
3.850,00 zł, tj. kwota należnych mi odsetek ustawowych ustalonych z okres od
dnia 1 października 2008 r. do dnia 20 kwietnia 2012 r. od wyegzekwowanej ode
mnie przez komornika w sierpniu i wrześniu 2008 r. kwoty 8.405,49 zł.”
„Sąd
Rejonowy w Dębicy, A-411-46/10 Dębica, dnia 4 maja 2012 roku Pan zbigniew Kękuś
/adres – ZKE/ W
odpowiedzi na Pana pismo z dnia 30 kwietnia 2012 r. (data wpływu) informuję, iż
z akt postępowania wykonawczego prowadzonego w Pana sprawie wynika, iż tytułem
orzeczonej kary grzywny została od Pana wyegzekwowane kwota 5158,70 zł, zaś
tytułem kosztów procesu została wyegzekwowana kwota 2122, co w sumie daje
kwotę 7280,70 zł. Suma ta została Panu zwrócona. W związku z powyższym
Pana żądanie zwrotu dodatkowo kwoty 1.124 ,79 zł uważam za niezasadne. Z akt
postępowania wykonawczego nie wynika aby została wyegzekwowane wskazywana
przez Pana kwota 8.405,49 zł. Wiceprezes Sądu Rejonowego Anna Zięć”
Dowód:
Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. A-411/46/10, pismo z dnia 4 maja 2012 r.
Wiceprezes Anny Zięć – Załącznik
20
„Dnia
3 listopada 2010 r. Sygn. akt II.K. 854/10 Oświadczenie
Proszę o wyłączenie
mnie od rozpoznania niniejszej sprawy z uwagi na zarzuty podnoszone przez oskarżonego w
jego pismach wobec mnie i znanych
mi osobiście między innymi SSR Tomasza Kuczmy, SSO Jarosława Szaro
i Prokuratora Rejonowego w Dębicy Jacka Żaka, a także szczególnie wobec Sądu
Rejonowego w Dębicy.
Zbigniew Kękuś opisując wyżej wymienione osoby
używa słów obraźliwych i nieprzyzwoitych, kwestionuje ich kwalifikacje do
wykonywania zawodu sędziego i prokuratora, bezstronność, niezawisłość i
niezależność.
Skazany przez sędziego SR w Dębicy Tomasza Kuczmę,
Z. Kękuś kieruje wobec niego zarzuty podwładności i dyspozycyjności, zaś sędziów
naszego Sądu nazywa „zawodowymi i osobowościowymi klonami” SSR Tomasza
Kuczmy. W jednym z pism nazywając mnie oszustką, sugeruje, że poświadczyłam
nieprawdę w orzeczeniu wydanym w toku postępowania wykonawczego i zrobiłam to
w celu zatarcia oczywistej i rażącej obrazy przepisów prawa przez sędziego
T. Kuczmę. Oskarżony
określa Sąd Rejonowy w Dębicy jako złodziejską instytucję.
Zbigniew Kękuś
kieruje swoje pisma do organów państwowych i osób publicznych, a także
publikuje w Internecie.
Jeżeli
podobne zarzuty będą podnoszone przez oskarżonego w trakcie trwania procesu,
mogą one poważnie zakłócić przebieg postępowania sądowego, w opinii społecznej
zaś wywołać wątpliwości co do mojej bezstronności w tej sprawie.
Mając więc na uwadze powyższe okoliczności proszę o wyłączenie mnie od rozpoznania niniejszej sprawy dla
dobra wymiaru sprawiedliwości. SSR Beata Stój Pieczęć okrągła Sądu
Rejonowego w Dębicy Za zgodność: Sekretarz”
Dowód:
Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 854/10 /uprzednio II K 451/06/,
wniosek SSR Beaty Stój o wyłączenie – Załącznik
21
UZASADNIENIE
Sędziowie Sądu Rejonowego w Dębicy, w pisemnych
oświadczeniach – zwrócili się o wyłączenie ich od rozpoznania sprawy
Zbigniewa Kękusia – z uwagi na zarzuty podnoszone przez oskarżonego w jego
pismach wobec SSR Tomasza Kuczmy, SSR Beaty Stój, SSO Jarosława Szaro i Prokuratora Rejonowego
w Dębicy Jacka Żaka, a także ogólnie wobec sędziów Sądu Rejonowego w Dębicy.
Argumentując to tym, iż rozpoznanie przez nich niniejszej sprawy, w odbiorze
publicznym, może wywołać uzasadnioną wątpliwość co do ich bezstronności,
a to z tego powodu, że dotyczy sędziów orzekających w Sądzie Rejonowym w Dębicy
i sędziego orzekającego w Sądzie Okręgowym w Rzeszowie.
Sąd Okręgowy miał na uwadze co
następuje:
Zgodnie z treścią
art. 41 § 1 kpk sędzia ulega wyłączeniu, jeżeli istnieje okoliczność tego
rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności
w danej sprawie.
W realiach
niniejszej sprawy trudno doszukać się tego rodzaju okoliczności, które
pozwoliły z całą stanowczością uznać, iż wyłączenie sędziów orzekających
w Sądzie Rejonowym w Dębicy jest konieczne. Nie
ulega wątpliwości, iż Zbigniew Kękuś w zasadzie od początku postępowania
podważa i neguje w istocie każdą niezgodną z jego żądaniem, czy wolą
decyzję sądu. Odwołanie się jednak tylko do tego rodzaju zarzutów jako
okoliczności mającej uzasadnić żądanie wyłączenia ich od rozpoznania
sprawy nie jest wystarczające. Podkreślić trzeba mianowicie, iż
twierdzenia Zbigniewa Kękusia odnośnie stronniczości sędziów, czy popełniania
przez nich błędów – w opinii tutejszego Sądu – są gołosłowne i nie
poparte żadnymi dowodami. Co więcej stwierdzić należy, że subiektywne
przekonanie, negatywne nastawienie strony do orzekających w sprawie sędziów,
nie świadczy automatycznie o braku ich obiektywizmu. Tylko konkretne, rzeczowe,
obiektywne okoliczności uzasadniają wyłączenie sędziego, a takich, jak
odnotowano to już powyżej, trudno doszukiwać się w niniejszej sprawie.
Żaden z sędziów
nie zna osobiście Zbigniewa Kękusia, nie łączą ich z nim żadne zależności,
czy inne powiązania. Tym samym przedmiotowa sprawa, bez żadnych obaw i wątpliwości
odnośnie jej obiektywnego i bezstronnego rozpoznania, powinna być kontynuowana
i prowadzona w Sądzie Rejonowym w Dębicy przez orzekających tam sędziów.
„Uzasadnioną
wątpliwość” co do bezstronności sędziego przy posłużeniu się wykładnią
literalną, można i należy wiązać z taką oto okolicznością, kiedy to sędzia
przed wydaniem orzeczenia w danej sprawie, niejako
z góry zajął określone stanowisko co do istoty sprawy, szczególnie jeśli
ujawnił je w innym orzeczeniu (tak m.in. wyrok Sądu Najwyższego z
16.11.2007r., sygn. akt V KK 33/07). Ponadto wskazać należy, iż przypadki
„osądów prasowych” czy też wypowiedzi osób prywatnych odnośnie orzekających
sędziów są zjawiskiem powszechnym i ściśle łączą się z zasadą wolności
prasy, czy słowa (oczywiście o ile w ich wyniku nie dochodzi do popełnienia
przestępstwa). Zdaniem Sądu Okręgowego nie oznacza to jednak, by miało to wpływ
na zdolność sądu do zachowania obiektywizmu i procesowaniu według reguł rządzących
procedurą karną. Sąd w końcu dysponuje odpowiednimi środkami prawnymi do
przeciwdziałania zachowaniom podsądnych naruszających prawo i dyscyplinująco
z powodzeniem je stosować.
Godzi się także
zwrócić uwagę na inny aspekt pochopnego sięgania po instytucję wyłączania
sędziego o rozpoznania takiej jak niniejsza sprawa. Jak zauważył słusznie Sąd
Najwyższy: „Działania podsądnych przeciwko członkom składów orzekających,
nawet naruszające ich dobre imię, same w sobie nie mogą wywoływać
uzasadnionej wątpliwości co do bezstronności sędziego w danej sprawie, gdyż
stwarzało by to łatwe narzędzie prowadzące do uniemożliwienia
przeprowadzenia jakiegokolwiek procesu karnego czy dyscyplinarnego.” (zob.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2006 r. WD 1/06 OSNwSK
2006/1/925).
Powyższe
uwagi nie dotyczą wszakże sędziów podlegających wyłączeniu z mocy prawa.
Mając to wszystko na uwadze, Sąd Okręgowy orzekł jak na wstępie.
Na oryginale właściwe
podpisy Za zgodność z oryginałem Sekretarz Sądowy /imię
i nazwisko Sekretarza – ZKE/
Pouczenie: Na niniejsze postanowienie zażalenie nie służy”
Dowód:
Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział II Karny,
sygn. akt II Ko 510/10, postanowienie sędziego SSR del. do SO Piotra
Popek z dnia 11 stycznia 2011 r.
„Sąd Rejonowy w Dębicy
/adres –
ZKE/ Dębica, dnia 10 listopada 2010
r. A-01227-37/10 Prokuratura Rejonowa w Dębicy
W załączeniu przesyłam
kserokopie pism Zbigniewa Kękusia, publikacji internetowych w celu
rozważenia wszczęcia z urzędu postępowania o czyny z art. 212
§ 2 1 i 2 kk, 216 § 1 i 2 kk, 226
§ 1 kk popełnione na szkodę Sędziów orzekających w Sądzie
Rejonowym w Dębicy.
Prezes Sądu Rejonowego
w Dębicy SSR Dariusz Różański.”
Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy,
sygn. A-01227-37/, zawiadomienie z dnia 10 listopada 2010 r. prezesa Sądu,
sędziego Dariusza Różańskiego o popełnieniu przez Z. Kękusia przestępstw
– Załącznik
19
Dwa
miesiące po tym, gdy Sąd Okręgowy w Rzeszowie wydał wyrok wznowieniowy w
sprawie przeciwko mnie, podając jako przyczynę uchylenia wyroku sędziego
T. Kuczma z dnia 18.12.2007 r., że oczywiście i rażąco narusza prawo
materialne, bo sędzia T. Kuczma uznał mnie za winnego znieważenia sędziów
za pośrednictwem Internetu, tj. w związku z pełnieniem obowiązków
służbowych /art. 226 § 1 kk/, a ściganie tego czynu jest niedopuszczalne
od dnia 19.10.2006 r., Prezes Sądu Rejonowego w Dębicy złożył
zawiadomienie o popełnieniu przeze mnie przestępstw znieważenia sędziów
Sądu Rejonowego w Dębicy …
za pośrednictwem Internetu, tj. w związku z pełnieniem obowiązków służbowych.
To jest rekord, tego osiągnięcia Prezesa Sądu Rejonowego w Dębicy nie
pobije już nigdy nikt.
Prokurator
Prokuratury Rejonowej w Dębicy Bernard Bruch, najdelikatniej, jak to było
możliwe wyjaśnił Prezesowi, że zrobił z siebie pod każdym względem
– tj. pod względem każdego z podanych w zawiadomieniu artykułów
Kodeksu karnego – idiotę.
A
jednak to co do mojej poczytalności ma sędzia Beata Stój uzasadnione wątpliwości,
czyniąc zarazem poufnym to uzasadnienie.
Prezes
Sądu Rejonowego w Dębicy pozostanie oczywiście Prezesem, no bo kto ma nim
być?
Nie mniej gorliwa od Prezesa w naruszaniu prawa Wiceprezes sędzia Anna Zięć?
Poza
tym ludzie, jak Prezes są potrzebni wymiarowi sprawiedliwości.
To na
poziomie sądów rejonowych, okręgowych i apelacyjnych odbywa się
niszczenie wrogów władzy, tj. obywateli, którzy udowodnią społecznym
pasożytom ich zawodową i moralną niekompetencję.
Autorytety
moralne najwyższych szczebli mają już tylko za zadanie informować
obywateli, że dokonane przez nich badanie, wnikliwe badanie, bardzo
wnikliwe badanie, analiza, wnikliwa analiza itp. itd. akt sprawy
skrzywdzonego przez tumana, nie poświadczyła słuszności zarzutów
skrzywdzonego.
Nie
wyjaśniają oczywiście dlaczego nie, po prostu … nie, bo nie.
Gdy
obywatel, jak ja, prowadzi protest głodowy, żeby wymóc na najwyższym
autorytecie moralnym podjęcie działań zgodnych z prawem i okazuje się,
że miał rację, to sprawa wraca do Sądu Rejonowego, a tam jego Prezes
robi, co w jego mocy, żeby ofiarę niekompetencji i hucpy sędziego
jednak uczynić przestępcą, a jego podwładna przystępuje do jej
psychiatryzowania.
Więcej:
Polecam sprawy poruszane w działach:
SĄDY
PROKURATURA
ADWOKATURA
POLITYKA
PRAWO
INTERWENCJE
- sprawy czytelników
Tematy w dziale dla
inteligentnych:
ARTYKUŁY - tematy do przemyślenia z cyklu: POLITYKA - PIENIĄDZ - WŁADZA
"AFERY PRAWA"
- Niezależne Czasopismo
Internetowe redagowane jest przez dziennikarzy AP
i sympatyków z całego świata których celem jest PRAWO, PRAWDA
SPRAWIEDLIWOŚĆ DOSTĘP DO INFORMACJI ORAZ DOBRO CZŁOWIEKA |
|
WSZYSTKICH
INFORMUJĘ ŻE WOLNOŚĆ WYPOWIEDZI I SWOBODA WYRAŻANIA SWOICH POGLĄDÓW JEST
ZAGWARANTOWANA ART 54 KONSTYTUCJI RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.
Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być
ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie
dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska,
zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób.
Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw.
1 - Każdemu zapewnia się wolność wyrażania swoich poglądów oraz
pozyskiwania i rozpowszechniania informacji.
2 - Cenzura prewencyjna środków społecznego przekazu oraz koncesjonowanie
prasy są zakazane.
Komentowanie nie jest już możliwe.