AferyPrawa.com

dr Zbigniew Kękuś Kraków, 4 stycznia 2010r.

Adres: do wiadomości ZG SOPO

Sąd Okręgowy w Katowicach

IX Wydział Pracy

ul. Francuska 38

40-028 Katowice

Sygn. akt: IX P 126/09

Dotyczy: Wniosek – na podstawie art. 49 Kodeksu Postępowania Cywilnego - o wyłączenie sędzi Kariny Skowron

„Izraeliccy doktorowie,

Widnia, żydowskiej Mekki, flance,

Co w Bochni, Stryju i Krakowie

Szerzycie kulturalną francę!

Którzy chlipiecie z „Naje Fraje”

Swą intelektualną zupę,

Mądrale, oczytane faje,

Całujcie mnie wszyscy w dupę”

Julian Tuwim (1894 – 1953), fragment wiersza: „Wiersz, w którym autor grzecznie, ale stanowczo uprasza liczne zastępy bliźnich, aby go w dupę pocałowali”

„Nieskazitelne charaktery,

Autorytety różnej maści,

Co kły wbijacie, jak rotweilery

W ofiary waszej nikczemności,

Sędziowie i prokuratorzy,

Którzy bezprawia tworzycie kupę,

W dziedzinie prawa amatorzy

Całujcie mnie wszyscy w dupę!”

Zbigniew Kękuś (1958 … ) „Wiersz, w którym autor z pogardą z domieszką ironii prosi liczne zastępy quasi-autorytetów moralnych i quasi-nieskazitelnych charakterów, w tym odzianych w sędziowskie i prokuratorskie togi arogantów, dyletantów, durniów, ignorantów, nieudaczników, półgłówków, zarozumialców, aby go w dupę pocałowali”

Część I. Przepisy prawa, orzecznictwo Sądu Najwyższego

1. Art. 45.1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej:
   „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd.”
2. Art. 49 Ustawy Kodeks Postępowania Cywilnego:
   „[Na wniosek] Niezależnie od przyczyn wymienionych w artykule poprzedzającym, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli między nim a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego.”
3. Art. 394 Ustawy Kodeks Postępowania Cywilnego:
   „§ 1. Zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienie sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego, których przedmiotem jest:
   (…) 2) odmowa zwolnienia od kosztów sądowych (…).”
4. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29.10.1993r.
   „Stosunek osobisty, o jakim mowa w art. 49 kpc, nie musi wynikać z bezpośredniej znajomości lub bliskiego związku sędziego i osoby występującej w procesie w charakterze strony, lecz może być tylko pochodną zaistniałej sytuacji interpersonalnej, która doprowadza do wywołania wątpliwości co do bezstronności sędziego. Orzeczenie o wyłączeniu jest niezbędne zawsze wtedy, gdy przynajmniej u jednej ze stron powstało choćby subiektywne - ale uzasadnione - wątpienie o bezstronności sędziego.” /1993.10.29, Postanow. SN, I CO 37/93, LEX nr 78451/
5. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29.10.1993r.
   „Podstawę do wyłączenia sędziego w rozumieniu art. 49 k.p.c. stanowić może również niechętny stosunek sędziego do strony okazywany w toku postępowania” /1984.11.07, Postanow. SN, II CZ 117/84, LEX nr 8643/

Część II. Uzasadnienie

W dniu 10 grudnia 2009r. sędzia Skowron Karina wydała postanowienie o treści – Załącznik 1:

„Sygn. Akt IX P 126/09

Postanowienie Dnia 10 grudnia 2009 r.

Sąd Okręgowy w Katowicach Wydział IX Pracy w składzie:
Przewodniczący: SSO Skowron Karina po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2009r. w Katowicach na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Zbigniewa Kękusia przeciwko: ING Bank Śląski S.A. w Katowicach o: odszkodowanie w przedmiocie wniosku powoda o zwolnienie od kosztów sądowych postanawia:

1/ zwolnić powoda od opłaty od pozwu powyżej kwoty 10.000 zł (dziesięć tysięcy złotych);

2/ oddalić wniosek powoda w pozostałej części.

SSO Skowron Karina

Uzasadnienie

Powód złożył pozew o odszkodowanie z tytułu mobbingu, dyskryminacji i pozbawienia pracy w kwocie 20.000.000,00 zł wraz z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych podnosząc, że ma na utrzymaniu troje dzieci i nie osiąga żadnego dochodu a w związku z tym, że pozostaje bez pracy i utrzymuje się obecnie z oszczędności. Ze złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania wynika, że powód obecnie nie pracuje, ma na utrzymaniu troje dzieci. Nadto powód uiszcza karę grzywny w kwocie 11.000zł. Powód nie posiada żadnego majątku oprócz mieszkania o pow. 75m², zajmowanego przez byłą żonę. Utrzymuje się z oszczędności, których wysokość wynosi 40 tys. zł.

Sąd Okręgowy /sędzia Skowron Karina – ZKE/ zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2006r. (Dz. U. nr 167, poz. 1398 ze zm.) zwolnienia od kosztów sądowych może się domagać osoba fizyczna, która złożyła oświadczenie, że nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

W przedmiotowej sprawie powód nie wykazał, iż nie dysponuje dostatecznymi środkami na uiszczenie opłaty od pozwu chociażby w części. Istotnie powód nie posiada bieżącego dochodu. Powód jest jednak właścicielem mieszkania, posiada spore oszczędności, a jak wynika ze sprawy sygn. akt IX P 50/09 toczącej się między tymi samymi stronami o odszkodowanie z tytułu mobbingu, oszczędności te w sierpniu 2009r. wynosiły 71 tys. zł, a po rozwiązaniu stosunku pracy z pozwanym powód zatrudniony był u prestiżowych pracodawców w DTZ Management Polska spółka z o.o. na stanowisku dyrektora i w PLL LOT S.A. na stanowisku Dyrektora Pionu Infrastruktury, w oparciu o umowę menedżerską.

Zdaniem Sądu powyższe okoliczności muszą mieć decydujące znaczenie dla oceny zasadności wniosku o całkowite zwolnienie od kosztów sądowych.

Powód jako osoba dokładająca należytej staranności w dbałości o własne interesy, decydując się na wystąpienie na drogę postępowania sądowego winien liczyć się z tym, iż będzie to wymagało z jego strony pewnych nakładów finansowych i poczynić na ten cel pewne oszczędności. Opłata od pozwu wynosi 100.000,00zł. Z tej kwoty w ocenie sądu powód winien uiścić kwotę 10.000zł odpowiadającą jego dotychczasowemu statusowi zawodowemu i społecznemu oraz oszczędnościom jakie posiada i winien był poczynić. Należy bowiem zważyć, że instytucja zwolnienia od kosztów stanowi w istocie pomoc państwa dla osób, które nie mogą uiścić kosztów ze względu na trudna sytuacją materialną, dlatego też ubiegając się o taką pomoc powinni przede wszystkim poczynić oszczędności we własnych wydatkach do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny, dopiero zaś, gdy poczynione w ten sposób oszczędności okażą się niewystarczające – można zwrócić się o pomoc do państwa (postanowienie SN z dnia 24.09.1984r. sygn. akt II Cz. 104/84). W tym kontekście należy uznać, że skoro powód dochodzi odszkodowania za mobbing i dyskryminację, to mógł wcześniej zgromadzić środki na koszty sądowe. Zatem mając zamiar wytoczenia powództwa powinien był poczynić oszczędności na opłaty związane z postępowaniem przed sądem, zwłaszcza, że wniesienie pozwu o odszkodowanie z tytułu mobbingu czy dyskryminacji nie jest ograniczone krótkim terminem odwołania jak w przypadku rozwiązania stosunku pracy, gdy pracownik niejako postawiony zostaje przed koniecznością odwołania się do sądu maksymalnie w terminie 14 dni.

Bez znaczenia przy tym pozostają wydatki powoda związane z zakończoną sprawą karną jako, że nie mogą one być traktowane jako wydatki konieczne dla utrzymania powoda i jego rodziny.

Nadto warto wskazać, że w sprawie sygn. akt IXP 50/09 nie uiścił wpisu i cofnął pozew /sprawa nie jest jeszcze prawomocnie zakończona/, co również rzutuje na możliwości finansowe powoda.

W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji uznając wniosek powoda o zwolnienie w całości od opłaty od pozwu za bezzasadny w świetle art. 102 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2006r. (Dz. U. nr 167, poz. 1398 ze zm.)

Jednocześnie Sąd miał na uwadze, iż zgodnie z art. 97 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w toku postępowania w sprawach z zakresu prawa pracy o roszczenia pracownika wydatki obciążające pracownika ponosi tymczasowo Skarb Państwa. Zgodnie z powołanym wyżej artykułem o wydatkach tych sąd pracy rozstrzygnie w orzeczeniu kończącym postępowanie w pierwszej instancji. Stąd też wniosek w zakresie dotyczącym zwolnienia od wydatków należało oddalić.

Podstawą prawną rozstrzygnięcia jest art. 101 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2006r. (Dz. U. nr 167, poz. 1398 ze zm.).

SSO Karina Skowron

Dowód: Sąd Okręgowy w Katowicach, sygn. akt IX P 126/09, postanowienie sędzi Kariny Skowron z dnia 10 grudnia 2009r. – Załącznik 1

Zacytowane wyżej postanowienie sędzi Kariny Skowron dotyczy złożonego przeze mnie pozwu przeciwko ING Bankowi Śląskiemu S.A. o odszkodowanie w kwocie 20.000.000,00 /słownie: dwadzieścia milionów/ zł z tytułu mobbingu, dyskryminacji i pozbawienia pracy.

Sędzia K. Skowron rozpoznawała wcześniej mój pozew przeciwko ING Bankowi Śląskiemu S.A. o odszkodowanie w kwocie 14.662.000 /słownie: czternaście milionów sześćset sześćdziesiąt dwa tysiące/ zł z tytułu stosowania mobbingu i pozbawienia pracy /sygn. akt Sądu Okręgowego w Katowicach: IX P 50/09/

Po tym, gdy w listopadzie 2009r. media podały, że prezes ING Banku Śląskiego S.A. Brunon Bartkiewicz złożył dymisję w związku z awansowaniem go na szefa ING Direct w centrali ING Group /Nina Hałabuz, „Bartkiewicz awansuje do pierwszej ligi”; „Gazeta Wyborcza”, 2 listopada 2009r., s. 23/, pismem z dnia 20 listopada 2009r. wycofałem w.w. pozew, a następnie pismem z dnia 25 listopada 2009r. złożyłem pozew o odszkodowanie w kwocie 20.000.000,00 /słownie: dwadzieścia milionów/ zł z tytułu mobbingu, dyskryminacji i pozbawienia pracy.

Okazało się bowiem, że w okolicznościach identycznych z tymi, w jakich ING Bank Śląski S.A. wyrzucił mnie – tj. wyrzucał mnie „na raty” w dniach 6.11.2009r., a następnie 7 lutego 2007r. – polski, pod każdym względem odpowiednik Barnarda Madoffa, prezes ING Banku Śląskiego S.A., Brunon Bartkiewicz został awansowany.

Przypomnę, że Barni oszukał ludzi, którzy mu zaufali na łączną kwotę 50 mld dol., Brunon oszukał natomiast 800.000 /słownie: osiemset tysięcy/ akcjonariuszy, którzy zaufali mu, gdy prywatyzował Bank Śląski.

Informację o zaangażowaniu Brunona Bartkiewicza w szwindel, na którym kosztem 800.000 naiwnych akcjonariuszy Banku Śląskiego fortun dorobili się członkowie Zarządu Banku i pracownicy Biura Maklerskiego Banku podała „Gazeta Wyborcza” w zamieszczonym w wydaniu z dnia 2 listopada 2009r. artykule pt. „Bartkiewicz awansuje do pierwszej ligi”:

„W 1990r. został dyrektorem w Banku Śląskim. Miał zbudować biuro maklerskie i razem z prezesem Marianem Rajczykiem przygotować bank do wejścia na warszawską giełdę. Szybko awansował do zarządu, o czym – zdaniem jego ówczesnych współpracowników – zdecydowała głównie znajomość angielskiego.

Wszystko szło dobrze aż do debiutu. Potem rozpętała się nawałnica – chętni na akcje banku drobni inwestorzy ustawiali się w kolejkach, żeby za 50 zł kupić akcje. I mieli nosa – już pierwszego dnia notowań kurs wzrósł 13,5-krotnie w stosunku do ceny emisyjnej. Problem w tym, że nie mogli swoich papierów sprzedać – okazało się, że świadectwa depozytowe 800 tys. drobnych akcjonariuszy potwierdzające, że wpłacili pieniądze na zakup akcji, nie zostały zarejestrowane w biurze maklerskim. Za to najmniejszych problemów ze sprzedażą papierów nie mieli pracownicy biura ani szefostwo baku – zadbali, żeby ich akcje zostały na czas zarejestrowane na rachunkach.
Drobni akcjonariusze wpadli we wściekłość – chcieli, żeby Rajczyk i Bartkiewicz stanęli przed sądem i z własnej kieszeni zapłacili za ich straty. Prywatyzację badała sejmowa komisja, a oskarżenia sięgały najważniejszych osób w państwie. Kariery Rajczaka i wiceprezesa Bartkiewicza zawisły na włosku. Rajczak rzeczywiście odszedł. Ale dla Brunona to był punkt zwrotny – rada nadzorcza powierzyła mu kierowanie bankiem najpierw jako p.o. prezesa, a po kilkunastu miesiącach był już pełnoprawnym szefem banku.”

Źródło: Nina Hałabuz, „Bartkiewicz awansuje do pierwszej ligi”; „Gazeta Wyborcza”, 2 listopada 2009r., s. 23.

Pierwszoligowiec Brunon Bartkiewicz wie, o czyje trzeba dbać interesy … .

A ci, o których portfele zadbał, zatroszczyli się o niego.

Zanim złożyłem w Sądzie Okręgowym w Katowicach drugi, tj. z dnia 25.11.2009r., pozew przeciwko ING Bankowi Śląskiemu S.A. zastanawiałem się – z przyczyn przedstawionych przeze mnie w mych pismach z dnia 22.10.2009r. i 25.11.2009r. do Prezesa Sądu Apelacyjnego w Katowicach SSA Romana Sugier i Prezesa Sądu Okręgowego w Katowicach SSO Moniki Śliwińskiej /patrz: www.zkekus.pl/ - czy nie złożyć wniosku o wyłączenie ich podwładnej, tj. sędzi Kariny Skowron.

Życzliwy wszystkim ludziom, w tym także stronniczym sędziom uznałem jednak, że dam szansę sędzi K. Skowron.

Tym bardziej, że zbliżały się Święta Bożego Narodzenia, tj. okres ochronny, w którym szczególnie wskazane jest okazywanie miłosierdzia nawet tym – jak pani Karina Skowron - amoralnym oraz kiepskim w wykonywaniu niefortunnie dla innych obywateli wybranych przez nich zawodów.

Miałem nadzieję, że zreflektuje się sędzia K. Skowron lub sama zrezygnuje z rozpatrywania zgłoszonej przeze mnie sprawy.

Nie chciała jednak sędzia K. Skowron skorzystać z okazanej jej przeze mnie dobrej woli … .

W pozwie z dnia 25.11.2009r. złożyłem wniosek o zwolnienie mnie od kosztów sądowych /opłaty, wydatki/, związanych z rozpatrywaniem złożonego przeze mnie pozwu.

Poinformowałem Sąd, że wyrzucony z pracy w trybie natychmiastowym ze Spółki Skarbu Państwa Polskie Linie Lotnicze LOT S.A. z dniem 6 lutego 2009r. pozostaję bez pracy oraz, że siebie i trójkę moich dzieci – dwóch studiujących synów, dwuletnia córeczka – utrzymuję z nagromadzonych w przeszłości oszczędności.

Sędzia K. Skowron postanowiła jednak, że uniemożliwi mi dostęp do sądu, żądając ode mnie opłaty od złożonego przeze mnie pozwu w kwocie 10.000,00zł.
Wskazać należy, że takiej samej opłaty zażądała sędzia K. Skowron ode mnie w przypadku wcześniej złożonego przeze mnie pozwu przeciwko ING Bankowi Śląskiemu S.A.

Nic innego zresztą nie zrobiła przez 6 miesięcy, poza wymianą ze mną korespondencji w sprawie opłaty od złożonego przeze mnie pozwu.

Mimo, że art. 45. 1 Konstytucji RP zobowiązuje ją do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki.

Wskazać należy, że w uzasadnieniu dla jej żądania wobec mnie, abym uiścił opłatę w kwocie 10.000,00zł stronnicza sędzia K. Skowron między innymi:

1. posłużyła się manipulacją,
2. wykazała się całkowitą bezmyślnością.

Ad. a.

Podała sędzia K. Skowron – Załącznik 1:
W przedmiotowej sprawie powód nie wykazał, iż nie dysponuje dostatecznymi środkami na uiszczenie opłaty od pozwu chociażby w części. Istotnie powód nie posiada bieżącego dochodu. Powód jest jednak właścicielem mieszkania (…).Powód nie posiada żadnego majątku oprócz mieszkania o pow. 75m², zajmowanego przez byłą żonę.
Sędzia K. Skowron nie tylko usiłuje zmusić mnie do sprzedaży mieszkania celem uiszczenia opłaty od złożonego przeze mnie pozwu, ale przekonana, że ja złożę zażalenie na jej postanowienie z dnia 10.12.2009r. manipuluje faktami.
We wniosku z dnia 22.10.2009r. o zwolnienie mnie od opłaty od pozwu w prowadzonej przez sędzię K. Skowron do sygn. akt IX P 50/09 sprawie przeciwko ING Bankowi Śląskiemu S.A. podałem bowiem:

„Pragnę wyjaśnić, że ja jestem współwłaścicielem tego mieszkania razem z moją byłą żoną.
Po jego zakupie w 1997r. od Spółdzielni Mieszkaniowej i urządzeniu nigdy w nim nie mieszkałem.”

Od 1998 roku mieszkają w nim moja była żona z naszymi dwoma synami.”

Dowód: Sąd Okręgowy w Katowicach, sygn. akt IX P 50/09, Wniosek o zwolnienie z opłaty od pozwu przeciwko ING Bankowi Śląskiemu S.A.

Sędzia K. Skowron w uzasadnieniu do postanowienia, które wydała w dniu 10.12.2009r. podała natomiast – w niezgodzie ze znanym jej stanem faktycznym - że ja nie posiadam żadnego majątku oprócz mieszkania, które zajmuje moja była żona.

Jakbym nie informował sędzi Skowron Kariny, że mieszkają tam moi synowie.

Ad. b.

Podała sędzia K. Skowron – Załącznik 1:

„Ze złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania wynika, że powód obecnie nie pracuje, ma na utrzymaniu troje dzieci. Nadto powód uiszcza karę grzywny w kwocie 11.000zł. Powód nie posiada żadnego majątku oprócz mieszkania o pow. 75m², zajmowanego przez byłą żonę. Utrzymuje się z oszczędności, których wysokość wynosi 40 tys. zł.

(…) Powód jest jednak właścicielem mieszkania, posiada spore oszczędności, a jak wynika ze sprawy sygn. akt IX P 50/09 toczącej się między tymi samymi stronami o odszkodowanie z tytułu mobbingu, oszczędności te w sierpniu 2009r. wynosiły 71 tys. zł,

(…) Bez znaczenia przy tym pozostają wydatki powoda związane z zakończoną sprawą karną jako, że nie mogą one być traktowane jako wydatki konieczne dla utrzymania powoda i jego rodziny.

Jak wiadomo sędziowie zobowiązani są do ocenienia przedstawionych im materiałów z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania … .

Gdyby sędzia K. Skowron prawidłowo rozumowała, doszła by do wniosku, że skoro w sierpniu 2009r. posiadałem oszczędności w kwocie 71 tys. zł, a w listopadzie tego samego roku 40 tys. zł., to znaczy, że moje oraz moich dzieci pokrywane przeze mnie koszty utrzymania wynoszą miesięcznie ponad 7.000,00 zł.

Nie zamierzam obniżyć standardu mego, a przede wszystkim moich dzieci życia z tej tylko przyczyny, że miałem pecha trafić na idiotów w postaci Brunona Bartkiewicza, Dariusza Nowaka /były prezes PLL LOT S.A/ i Aleksandra Grada /minister Skarbu Państwa/, którzy postanowili wesprzeć sędziowską dzicz z Sądu Okręgowego w Krakowie i Sądu Apelacyjnego w Krakowie oraz Wiesławę i Andrzeja Zoll, którzy postanowili mnie zniszczyć za mój sprzeciw wobec patologii okazywanej przez nich przez kilka lat moim dzieciom i mnie samemu - więcej na ten temat, patrz: www.zkekus.pl.

Prawidłowo rozumująca (???) sędzia K. Skowron podała, że Bez znaczenia przy tym pozostają wydatki powoda związane z zakończoną sprawą karną /11.000,00zł – ZKE/ jako, że nie mogą one być traktowane jako wydatki konieczne dla utrzymania powoda i jego rodziny.

Prawidłowo rozumująca (???) sędzia K. Skowron nie rozumie, że jeśli ja zapłacę tych 11.000,00zł kary grzywny, to tej samej kwoty, tj. 11.000,00zł nie będę mógł przeznaczyć na pokrycie kosztów utrzymania siebie i moich dzieci.

Żąda sędzia K. Skowron, abym uiścił opłatę od złożonego przeze mnie pozwu przeciwko ING Bankowi Śląskiemu S.A. w kwocie 10.000,00zł.

Skoro w listopadzie 2009r. moje oszczędności wynosiły 40.000,00zł, to po wyegzekwowaniu ode mnie kary grzywny w kwocie 11.000,00zł oraz po pokryciu przeze mnie opłaty w kwocie 10.000,00zł, której żąda ode mnie sędzia K. Skowron od mego pozwu przeciwko ING Bankowi Śląskiemu S.A. pozostanie mi na utrzymanie mnie i moich dzieci kwota 19.000,00zł.

Przy moich miesięcznych wydatkach na ten cel w kwocie około 7.000,00zł, sędzia K. Skowron oferuje nam … niespełna trzy miesiące życia.
A mogłaby ponad cztery.

Czyż nie jest sędzia Skowron Karina głupim, bezrozumnym, stronniczym, uniemożliwiającym mi dostęp do sądu babskiem strzegącym interesu ING Banku Śląskiego S.A., którego Zarząd pozbawił mnie pracy w okolicznościach przedstawionych przeze mnie w pozwie z dnia 25.11.2009r., tj. identycznych z tymi, w jakich prezesa Banku Brunona Bartkiewicza za wiedzą i zgodą tego samego Zarządu Banku awansowano do centrali ING Group w Holandii?

Co do użytego przeze mnie określenia – „głupie, bezrozumne, stronnicze babsko” - w celu oceny postawy prezentowanej przez sędzię Karinę Skowron w rozpatrywanej przez nią sprawie z mojego powództwa przeciwko ING Bankowi Śląskiemu S.A., pragnę wyjaśnić, że dostrzegam ogromną różnicę między mądrymi, kierującymi się w ich działaniach ludźmi – bez względu na płeć - a głupimi, bezrozumnymi istotami, jakich bez liku w instytucjach wymiaru sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej.

Obok sprawiedliwych, bezstronnych sędziów, a przy tym mądrych, posiadających rozum i potrafiących robić z niego użytek zgodnie ze złożonym u progu kariery ślubowaniem kobiet, nie brak w korpusie sędziów w Polsce także głupich babsk – podobnie, jak idiotów chłopin, którym posiadana przez nich władza całkowicie przewróciła w głowach - jak Skowron Karina.

W prezentowanym przed laty przez TVP serialu „Szpital na peryferiach” jeden z jego bohaterów, doktor Strosmayer powiedział swej podwładnej: „Gdyby głupota umiała fruwać, pani byłaby gołębicą”.

Sędzia o pięknym imieniu Karina i pospolitym nazwisku Skowron jest najpewniej najwyżej fruwającym – nazwijmy to - skowronkiem Sądu Okręgowego w Katowicach.

Można się tylko zastanawiać, czy jest K. Skowron rzeczywiście bezinteresownie głupia, czy też bierze kasę od przedstawicieli ING Banku Śląskiego S.A. za jej stronniczość, czyli uniemożliwienie mi, pokrzywdzonemu przez tę instytucję … największego zaufania publicznego, dostępu do sądu.

Wskazać ponadto należy, że głupie, bezrozumne, stronnicze babsko, tj. sędzia K. Skowron, która:

1. wywiera na mnie presję, bym celem uiszczenia opłaty od mego pozwu przeciwko ING Bankowi Śląskiemu S.A. sprzedał mieszkanie, w którym mieszkają moje dzieci,
2. pragnie przyspieszyć moją i moich dzieci śmierć głodową,

nie zna także podstawowych przepisów Ustawy Kodeks Postępowania Cywilnego.

Na dopiętym spinaczem do postanowienia, które wydała w dniu 10 grudnia 2009r. świstku papieru, pozbawionym pieczęci Sądu Okręgowego w Katowicach udzieliła mi sędzia K. Skowron pouczenia – Załącznik 2:
„POUCZENIE Od doręczonego postanowienia można wnieść zażalenie bezpośrednio do Sądu Okręgowego w Katowicach albo za pośrednictwem poczty w terminie tygodniowym od jego otrzymania.

Nadanie pisma na poczcie jest równoznaczne z wniesieniem go do Sądu.”

Dowód: Sąd Okręgowy w Katowicach, sygn. akt IX P 126/09, pouczenie sędzi Kariny Skowron z dnia 10 grudnia 2009r. – Załącznik 2

Tymczasem art. 394 Ustawy Kodeks Postępowania Cywilnego stanowi:
„§ 1. Zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienie sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego, których przedmiotem jest:
(…) 2) odmowa zwolnienia od kosztów sądowych (…).”

Ciekaw jestem, jakie wobec tego pouczenia – jego formy /świstek papieru doczepiony spinaczem do postanowienia z dnia 10.12.2009r./ i treści /sprzeczna z art. 394 § 1 ust. 2 KPC/ - stanowisko zajmą przełożeni sędzi Skowron Kariny … .

Opłata od pozwu jest kosztem sądowym, a zatem właściwym do rozpoznania zażalenia na postanowienie sędzi K. Skowron z dnia 10.12.2009r. jest Sąd Apelacyjny w Katowicach, a nie Sąd Okręgowy w Katowicach, którego to głupie, bezrozumne i stronnicze babsko jest pracownikiem.

A może K. Skowron tak wielką bierze kasę od pragnącego uniknięcia konfrontacji ze mną na sali sądowej Zarządu ING Banku Śląskiego S.A., że opłaca się jej ponoszenie ryzyka kompromitacji i ewentualnie spowodowanej nią utraty pracy.

Może to głupie, stronnicze, przychylne ING Bankowi Śląskiemu S.A. babsko ma zamiar osobiście, wbrew przepisowi art. 394 Kodeksu Postępowania Cywilnego rozpoznać zażalenie na wydane przez nią w dniu 10.12.2009r. postanowienie … .

Część III. Wnioski

W związku z oczywistą i rażącą obrazą przez sędzię Karinę Skowron art. 45.1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej: „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd.”, w związku z ujawnionym przez sędzię Karinę Skowron wobec mnie stosunkiem osobistym tego rodzaju, że wywołuje moje bardzo poważne wątpliwości co do bezstronności tego głupiego, stronniczego, bezrozumnego babska wnoszę, jak na wstępie.

Wskazać należy, że w zgłoszonej przeze mnie sprawie z całą pewnością zachodzą okoliczności podane w utrwalonym orzecznictwie Sądu Najwyższego, w tym:

1. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29.10.1993r.
   „Stosunek osobisty, o jakim mowa w art. 49 kpc, nie musi wynikać z bezpośredniej znajomości lub bliskiego związku sędziego i osoby występującej w procesie w charakterze strony, lecz może być tylko pochodną zaistniałej sytuacji interpersonalnej, która doprowadza do wywołania wątpliwości co do bezstronności sędziego. Orzeczenie o wyłączeniu jest niezbędne zawsze wtedy, gdy przynajmniej u jednej ze stron powstało choćby subiektywne - ale uzasadnione - wątpienie o bezstronności sędziego.” /1993.10.29, Postanow. SN, I CO 37/93, LEX nr 78451/
2. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29.10.1993r.
   „Podstawę do wyłączenia sędziego w rozumieniu art. 49 k.p.c. stanowić może również niechętny stosunek sędziego do strony okazywany w toku postępowania” /1984.11.07, Postanow. SN, II CZ 117/84, LEX nr 8643/

Sędzia Skowron Karina od wielu miesięcy, tj. rozpatrując sprawy do sygn. akt IX P 50/09, na którą powołuje się w uzasadnieniu do postanowienia z dnia 10.12.2009r. /Załącznik 1/ oraz do sygn. akt IX P 126/09 wykazuje więcej niż niechętny do mnie stosunek.

Jakby ją ktoś z ING Banku Śląskiego S.A. do tego zachęcał, nieźle ją w tym celu motywując.

Przełożonych sędzi K. Skowron, adresatów kopii niniejszego pisma, tj. prezesa Sądu Apelacyjnego w Katowicach SSA Romana Sugier oraz prezesa Sądu Okręgowego w Katowicach SSO Monikę Śliwińską pocieszę, że w Sądzie Okręgowym w Krakowie i Sądzie Apelacyjnym w Krakowie działa całkiem spora grupa /„kupa” , tj. „krakowski układ prawników amatorów”/ jeszcze większych niż Skowron Karina sędziów stronniczych, bezrozumnych ignorantów.

dr Zbigniew Kękuś

Pouczenie dla sędzi Kariny Skowron:

W przypadku, gdyby sędzia Skowron Karina poczuła się pokrzywdzona przeze mnie użytym przeze mnie wobec niej określeniem „głupie, stronnicze, bezrozumne babsko”, pomny mych osobistych doświadczeń z trzydziestoma sędziami i prokuratorami, niedouczonymi idiotami z Sądu Najwyższego, Sądu Apelacyjnego w Krakowie, Sądu Okręgowego w Krakowie, Sądu Okręgowego w Rzeszowie, Sądu Rejonowego w Dębicy, Prokuratury Okręgowej w Rzeszowie, Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód, Prokuratury Rejonowej w Dębicy, którzy wspólnym, zespołowym wysiłkiem uczynili mnie przestępcą z artykułu 226 § 1 Kodeksu Karnego wyrokiem z dnia 18.12.2007r., sprzecznym z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11.10.2006r. /Dz. U. z dnia 19.10.2006r., nr 190, poz. 1409/, pouczam sędzię Skowron Karinę, że może się na mnie poskarżyć przed sądem, czyniąc tak z oskarżenia prywatnego, z art. 212 § 2 Ustawy Kodeks Karny.

Jeśli jednak uzna sędzia K. Skowron, że nazwanie jej przeze mnie „głupim, stronniczym, bezrozumnym babskiem” stanowi zagrożenie dla interesu społecznego i uczynienie mnie przestępcą za użyte przeze mnie dla opisania jej postawy określenie jest pożądane ze względu na interes społeczny może – na podstawie art. 60 § 1 Kodeksu Karnego Wykonawczego: „W sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego prokurator wszczyna postępowanie albo wstępuje do postępowania już wszczętego, jeżeli wymaga tego interes społeczny.” – złożyć zawiadomienie o popełnieniu przeze mnie przestępstwa z art. 212 § 2 Kodeksu Karnego.

W takim przypadku polecam usługi zarządzanej przez prokurator Krystynę Kowalczyk i zatrudniającej – między innymi - prokurator Radosławę Ridan i prokurator Ewę Sacha Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód.
Prokuratura pani Krysi rozpatruje wszystko, co trzeba i jak trzeba, tj. zgodnie z życzeniami funkcjonariuszy publicznych i ich rodzin.
Bez względu na to, czy jest, czy też nie, właściwa miejscowo dla rozpatrzenia sprawy.

Będzie pani Karina z całą pewnością zadowolona, usatysfakcjonowana usługami Prokuratury pani Krysi, nie mniej niż – między innymi - Wiesława i Andrzej Zoll … .

Mam nadzieję, że jeśli złoży sędzia Skowron Karina pozew lub zawiadomienie przeciwko mnie, natychmiast wyłączy się ze sprawy do sygn. akt IX P 126/09.

To – pouczam sędzię K. Skowron - jej ustawowy /art. 48 § 1 ust. 1 KPC/ obowiązek.

Załączniki:

1. Sąd Okręgowy w Katowicach, sygn. akt IX P 126/09, postanowienie sędzi Kariny Skowron z dnia 10 grudnia 2009r.

2. Sąd Okręgowy w Katowicach, sygn. akt IX P 126/09, pouczenie sędzi Kariny Skowron z dnia 10 grudnia 2009r.

uwagi i wnioski proszę wysyłać na adres: afery@poczta.fm - Polska
redakcja@aferyprawa.com
Dziękujemy za przysłane teksty opinie i informacje.