AferyPrawa.com

opublikowano: 13-06-2013

2013.06.12 Wniosek Zbigniewa Kękusia do: Małopolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji insp. Mariusza Dąbka, Komendanta Miejskiego Policji w Krakowie mł. insp. Wadima Dyby, KomendantaKomisariatuIVPolicjiwKrakowie mł. mł insp. Piotra Morajko o odmowę wykonania wydanego ewentualnie Policji przez Sąd Rejonowy w Dębicy polecenia zatrzymania Z. Kękusia i dostarczenia do aresztu.

Kraków, dnia 12 czerwca 2013 r.

Zbigniew Kękuś

Panowie

insp. Mariusz Dąbek , Małopolski Komendant Wojewódzki Policji, ul. Mogilska 109, 31-571 Kraków

mł. insp. Wadim Dyba Komendant Miejski Policji w Krakowie ul. Siemiradzkiego 24, 31-137 Kraków

mł. insp. Piotr Morajko Komendant Komisariatu IV Policji w Krakowie, ul. Królewska 4, 30-045 Kraków

Sygn. akt Sądu Rejonowego w Dębicy II K 854/10

Dotyczy:

1. Zawiadomienie o możliwym wydaniu w dniu 14 czerwca 2013 r., lub w dniach następnych, przez Sąd Rejonowy w Dębicy nakazu Policji zatrzymania mnie i doprowadzenia do aresztu, w związku z rozpoznawaną przez ten Sąd sprawą przeciwko mnie do sygn. akt II K 854/10.

2. Wniosek o - w przypadku otrzymania nakazu, jak w p. I:

   1. zwrócenie się do prezesa Sądu Rejonowego w Dębicy, sędzi referenta w sprawie sygn. II K 854/10 Beaty Stój z żądaniem doręczenia sporządzonego na piśmie wyjaśnienia:

1. czy w sprawie sygn. II K 854/10 jestem ścigany na podstawie aktu oskarżenia wydanego przez prokuratura Rejonowego Kraków Śródmieście Wschód Radosławę Ridan w dniu 13 czerwca 2006 r., za popełnienie w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r., w Krakowie, za pośrednictwem portaluwww.zgsopo.webpark.pl i strony www.zkekus.w.interia.pl 18 przestępstw, w tym za:

   1. znieważenie konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej, Rzecznika Praw Obywatelskich, w osobie prof. dr hab. Andrzeja Zolla – art. 226 § 3 Kodeksu karnego,

   2. znieważenie w związku z pełnieniem obowiązków służbowych /art. 226 § 1 Kodeksu karnego/ i zniesławienie /art. 212 § 2 Kodeksu karnego/ piętnastu sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie i Sądu Apelacyjnego w Krakowie,

   3. zniesławienie adw. Wiesławy Zoll – art. 212 § 2 Kodeksu karnego,

2. czy w dniu 11 grudnia 2012 r. wydała postanowienie, w uzasadnieniu do którego podała między innymi: „Oskarżony Zbigniew Kękuś złożył wniosek o skierowanie sprawy na posiedzenie i wydanie postanowienia o niewłaściwości sądu. Oskarżony podnosił, że sądem właściwym miejscowo jest sąd w Warszawie , gdyż to tam popełniono przestępstwo, jak wynika z pism operatorów internetowych Wirtualnej Polski S.A. i Interii.PL S.A. (…) Istotnie z informacji uzyskanych od Wirtualnej Polski wynika, że strona www.zgsopo.webpark.pl założona została przez osobę mieszkającą w Warszawie, niemniej nie ustalono, kto i gdzie założył stronę http:/zkekus.w.interia.pl/,

1. sprawdzenie, czy:

1. artykuł 226 § 3 Kodeksu karnego stanowi: „Kto publicznie znieważa lub poniża konstytucyjny organ Rzeczypospolitej Polskiej , podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”,

2. na stronie 942 publikacji: „Kodeks karny część szczególna, Komentarz do art. 117 – 277 k.k. pod redakcją Andrzeja Zolla, 3 wydanie, 2008r., LEX Wolters Kluwer business” podano: „Przedmiotem czynności wykonawczej typu czynu zabronionego opisanego w art. 226 § 3 są konstytucyjne organy Rzeczypospolitej Polskiej . Zakres znaczeniowy tego terminu jest sporny w doktrynie (por. A. Zoll (w: ) Kodeks Karny …, red. A. Zoll, s. 736. (…) W doktrynie słusznie jednak wskazano , iż nie każdy organ konstytucyjny jest jednocześnie organem Rzeczypospolitej Polskiej , tzn. takim, który jest powiązany z wykonywaniem jednego z trzech rodzajów władzy w odniesieniu do państwa. Według tego poglądu organami RP są zatem tylko: Sejm, Senat, Prezydent RP, Rada Ministrów, ministrowie, Trybunał Konstytucyjny, Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny. ”

3. w Dzienniku Ustaw z dnia 19 października 2006 r., Nr 190, poz. 1409 ogłoszono wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 października 2006 r. sygn. P 3/06, którym Trybunał orzekł: „1. Art. 226 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, ze zm.) w zakresie, w jakim penalizuje znieważenie funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej dokonane niepublicznie lub dokonane publicznie, lecz nie podczas pełnienia czynności służbowych, jest niezgodny z art. 54 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.”

4. artykuł 190.1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stanowi: „Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne.”

5. artykuł:

   1. 212 § 2 Kodeksu karnego stanowi: „Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.”

   2. 212 § 1 Kodeksu karnego stanowi: „ Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.”

   3. artykuł 212 § 4 Kodeksu karnego stanowi: „Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 odbywa się z oskarżenia prywatnego.”

1. odmowę wykonania nakazu zatrzymania mnie i doprowadzenia do aresztu.

1. Zawiadomienie, że:

   1. artykuł 249 Kodeksu postępowania karnego stanowi: „§ 1. Środki zapobiegawcze można stosować w celu zabezpieczenia prawidłowegotoku postępowania, a wyjątkowo także w celu zapobiegnięcia popełnieniuprzez oskarżonego nowego, ciężkiego przestępstwa; można je stosować tylkowtedy, gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo.”

   2. artykuł 252 Kodeksu postępowania karnego stanowi: „§ 1. Na postanowienie w przedmiocie środka zapobiegawczego przysługuje zażalenie na zasadach ogólnych, z wyjątkiem, o którym mowa w § 2.
      § 2. Na postanowienie prokuratora w przedmiocie środka zapobiegawczego zażalenie przysługuje do sądu rejonowego, w którego okręgu prowadzi się postępowanie.”

2. Zawiadomienie, że w przypadku ewentualnego umieszczenia mnie w areszcie w związku ze sprawą Sądu Rejonowego w Dębicy sygn. akt II K 854/10, natychmiast rozpocznę – z przyczyn podanych w niniejszym piśmie oraz w Załączniku I – protest głodowy, nie będę jadł, ani pił do dnia zwolnienia mnie.

„O rozmowę poprosiliśmy Andrzeja Zolla . Jednak profesor nie chciał się rozwodzić na ten temat:

- Ten człowiek /ja – ZKE/ zatruwa mi życie od lat. Obrażał moją żonę, pisał do mnie na nią skargi.

Mógłbym wystąpić przeciwko niemu z oskarżenia publicznego, ale nie chcę tego robić,

gdyż został ciężko doświadczony przez los i z pewnością potrzebuje pomocy.”

Dorota Stec-Fus, „Bezwzględna Temida”; „Dziennik Polski – Magazyn Piątek”, 16.11.2012 r., s. C 01, C 06-C 07

„ – To kolejny gigant, który odcisnął trwały ślad w historii naszych dziejów – tak o prof. Andrzeju Zollu , laureacie Nagrody Jerzmanowskich, mówił prof. Andrzej Białas, prezes Polskiej Akademii Umiejętności.”

Źródło: „Prof. Andrzej Zoll otrzymał Nagrodę Jerzmanowskich” ; „Dziennik Polski”, 7 maja 2013 r., s. 1 – Załącznik I.16

„ Tuman jest tuman. Bez względu na wyznanie, pochodzenie, rasę, posiadany tytuł naukowy, wykonywany zawód, sprawowany urząd, zajmowane stanowisko, itp. itd.”

Zbigniew Kękuś

xxx

„ Ja obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, świadom podejmowanych obowiązków policjanta ślubuję: służyć wiernie Narodowi, chronić ustanowiony Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej porządek prawny, strzec bezpieczeństwa Państwa i jego obywateli, nawet z narażeniem życia. Wykonując powierzone mi zadania, ślubuję pilnie przestrzegać prawa, dochować wierności konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej, przestrzegać dyscypliny służbowej oraz wykonywać rozkazy i polecenia przełożonych. Ślubuję strzec tajemnicy państwowej i służbowej,

a także honoru, godności i dobrego imienia służby oraz przestrzegać zasad etyki zawodowej.”

Rota ślubowania Policjanta

Szanowni Panowie,

W załączeniu przesyłam moje pismo z dnia 11 czerwca 2013 r. do Rzecznika Praw Obywatelskich Ireny Lipowicz prezentujące okoliczności, w jakich sędzia Sądu Rejonowego w Dębicy, prezes tego Sądu sędzia Beata Stój ściga mnie od lutego 2011 r. za czyny, jak w p. II.1.1, strona 1, 2 – Załącznik I:
Dowód : pismo Z. Kękusia z dnia 11 czerwca 2013 r. do Rzecznika Praw Obywatelskich I. Lipowicz – Załącznik I

Czyny jak wyżej przypisała mi aktem oskarżenia sporządzonym w dniu 12 czerwca 2006 r. prokurator Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód Radosława Ridan. Raz już zostałem skazany za nie wyrokiem z dnia 18 grudnia 2007 r. wydanym przez sędziego Sądu Rejonowego w Dębicy Tomasza Kuczmę. Wyrok ten uchyliły następnie, Sąd Okręgowy w Rzeszowie wyrokiem z dnia 15.09.2010 r. w zakresie 16 z przypisanych mi 18 czynów oraz Sąd Najwyższy – na podstawie kasacji Prokuratora Generalnego z dnia 23.08.2011 r. – wyrokiem z dnia 26.01.2012 r., w zakresie pozostałych dwóch czynów. Sąd Okręgowy w Rzeszowie zarzucił sędziemu T. Kuczmie rażące i mające wpływ na treść wyroku naruszenie prawa materialnego określonego w art. 226 § 1 kk, tj. że mnie uznał wyrokiem z dnia 18.12.2007 r. za winnego popełnienia czynów, które już od dnia 19.10.2006 r. nie są przestępstwami z mocy wyroku TK z dnia 11.10.2006 r. /Dz.U. Nr 190, poz.1409./.Sąd Najwyższy zarzucił sędziemu T. Kuczmie rażące i mające wpływ na treść wyroku naruszenie prawa procesowego określonego w art. 7 kpk i w art. 366 § 1 kpk, tj. że mnie uznał za winnego przypisanych mi czynów nie zebrawszy dowodów mojej winy oraz dokonawszy oceny, tych które zebrał dowolnie, w tym wbrew zasadzie prawidłowego rozumowania. Po tym, gdy Sądy odwoławcze przekazały sprawę przeciwko mnie do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Dębicy rozpoznaje ją sędzia Beata Stój. Mimo że przyczynami wydania wyroków wznowieniowych było rażące i majce wpływ na treść wyroku naruszenie przez sędziego T. Kuczmę prawa materialnego i procesowego, oraz że piętnaście z przypisanych mi czynów /z art. 226 § 1 kk/ nie są przestępstwami od dnia 19.10.2006 r., a jeden /z art. 226 § 3 kk/, nigdy nie był przestępstwem, sędzia Beata Stój uznała, że to ja byłem chory psychicznie 10, 9 i 8 lat temu, gdy inne niż ja osoby, mieszkańcy Warszawy, popełniali w Warszawie czyny, których sprawstwo przypisała prokurator R. Ridan mnie, podając jako miejsce ich popełnienia Kraków, i wydała dwukrotnie postanowienia w przedmiocie poddania mnie badaniom psychiatrycznym. Gdy z podanych wyżej przyczyn nie stawiłem się na doręczone mi wezwania na badania, sędzia B. Stój wydała Policji nakaz zatrzymania mnie w niedzielę 6.01.2013 r. w mieszkaniu mojej matki i doprowadzenia do Szpitala im. dr J. Babińskiego. Dowodami poświadczającymi wydanie przez sędzię B. Stój Policji w.w. nakazu są pisma:

1. z dnia 28.01.2013 r. Małopolskiego Komendanta Policji w Krakowie insp. Mariusza Dąbka do interweniującej w sprawie poszukiwania mnie przez Policję Posłanki Anny Grodzkiej, w którym Autor podał – Załącznik II: „Szanowna Pani Poseł, W odpowiedzi na pismo z dnia 14 stycznia 2013 roku, uprzejmie informuję, że w przedstawionej przez Panią sprawie dokonano stosownych ustaleń. Jak wynika ze zgromadzonej dokumentacji, Komisariat Policji IV w Krakowie dwukrotnie realizował polecenia Sądu Rejonowego w Dębicy Wydział II Karny, do sprawy sygn. akt II K 854/10. Dotyczyły one zatrzymania i doprowadzenia na badania p. Zbigniewa Kękusia do Szpitala Specjalistycznego im. dr J. Babińskiego w Krakowie.”

Dowód: Pismo z dnia 28.01.2013 r. Małopolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji insp. Mariusza Dąbka do Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Anny Grodzkiej – Załącznik II

2. z dnia 8 lutego 2013 r. Zastępcy Naczelnika Wydział Kontroli Komendy Miejskiej Policji w Krakowie podinsp. Romana Ogonka, w którym Autor podał – Załącznik III: „W odpowiedzi na Pana korespondencję z dnia 7 stycznia br. informuję, że w odniesieniu do zarzutu dotyczącego Komendy Miejskiej Policji w Krakowie w trybie Działu VIII Kodeksu Postępowania Administracyjnego przeprowadzone zostało postępowanie wyjaśniające. W toku podjętych czynności ustalono, że w dniu 6 stycznia br. w mieszkaniu przy ul. Mazowieckiej 55/21, dwukrotnie byli policjanci z Komisariatu Policji IV w Krakowie. Informuję Pana, że funkcjonariusze realizowali polecenie wydane przez Sąd Rejonowy w Dębicy Wydział II Karny sygn. akt II K 854/10, (…).”

Dowód : Pismo z dnia 8 lutego 2013 roku, sygn. MC-S-9/13/1/TS, Zastępcy Naczelnika Wydział Kontroli Komendy Miejskiej Policji w Krakowie podinsp. Romana Ogonka – Załącznik III

Ponieważ mnie nie było w niedzielę 6.01.2013 r. w mieszkaniu mojej matki, sędzia B. Stój powzięła zamiar zastosowania wobec mnie tymczasowego aresztowania. Pierwsze posiedzenie w sprawie wydania postanowienia w tej sprawie wyznaczyła na dzień 18.04.2013 r. Rozchorowała się jednak w tym dniu. Kolejne posiedzenie w w.w. sprawie wyznaczyła na dzień 14 czerwca 2013 r.

Podkreślić należy, że wtedy, gdy sędzia T. Kuczma po raz pierwszy rozpoznawał sprawę przeciwko mnie na podstawie aktu oskarżenia prokurator R. Ridan, nie wydał postanowienia w przedmiocie poddania mnie badaniom psychiatrycznym, ani aresztowania. Wydał skazujący mnie wyrok, mimo że nie stawiłem się na żadne z jego wezwań, a na ostatnią rozprawę w dniu 18.12.2007 r., podczas której wydał wyrok nie doręczył mi wezwania. Potem mi wmówił, że mi go doręczył.

W związku z przyjętym obecnie, 7 lat po wydaniu aktu oskarżenia przez sędzię B. Stój założeniem, że ja mogłem być niepoczytalny w okresie popełniania przypisanych mi przez prokurator R. Ridan czynów – tj. gdy inne niż ja osoby popełniały czyny, których ogromna większość nie są przestępstwami - tj. styczeń 2003 r. do wrzesień 200 r., wskazać należy, że ja przez cały ten okres – tj. od 1 listopada 2002 r. do 31 października 2006 r. - pracowałem w centrali Banku Zachodniego WBK S.A. /z dniem 1.11.2006 r. zatrudniono mnie w centrali ING Banku Śląskiego S.A. na stanowisku „Dyrektor Banku - Pion Usług” z wynagrodzeniem miesięcznym w kwocie 35.000,00 zł/, a prokurator R. Ridan podała w akcie oskarżenia – Załącznik I.7:„Oskarżam Zbigniewa Kękusia (…) zatrudnionego jako Dyrektora Obszaru Zarządzania Zakupami, Nieruchomościami i Kosztami Banku Zachodniego WBK S.A. we Wrocławiu ul. Rynek 9/11, uzyskującego z tego tytułu uposażenie w kwocie 22.000 zł brutto.”
Dowód : Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 854/10 /uprzednio II K 451/06/ akt oskarżenia prokurator Radosławy Ridan z dnia 13 czerwca 2006 r., karta 2422 – Załącznik I.7

Sędzia Beata Stój, prezes Sądu w Dębicy, uważa obecnie, że ja byłem niepoczytalny wtedy, gdy jeden z największych banków w Polsce zatrudniał mnie na stanowisku Dyrektora Obszaru, z wynagrodzeniem 22.000,00 /słownie: dwadzieścia dwa tysiące/ zł miesięcznie brutto, powierzając między innymi zarządzanie 200 osobowym zespołem pracowników zatrudnionych w Departamencie Zakupów, Departamencie Nieruchomości, Departamencie Logistyki i Administracji oraz Biurze Analizy Kosztów, współpracę w zakresie powierzonych mi zadań z właścicielem Banku irlandzkim Allied Irish Bank, itp. To o tyle zabawne, że Prokurator Generalny A. Seremet zarzucił sędziemu T. Kuczmie w kasacji wniesionej od jego wyroku – Sąd Najwyższy zgodził się zarzutem Prokuratora Generalnego - że dokonał oceny dowodów, które zebrał w sprawie przeciwko mnie wbrew zasadzie prawidłowego rozumowania. A sędzia B. Stój ściga mnie od ponad dwóch lat za te same czyny, w oparciu o te same dowody, co poświadczyła w postanowieniu z dnia 11 grudnia 2012 r. /Załącznik I.9/ Znaczy … wbrew zasadzie prawidłowego rozumowania. Mnie przy tym uważając za niepoczytalnego. Obecnie oraz … 10, 9 i 8 lat temu.

Wskazać należy, że w sprawie przeciwko mnie nie istnieje określona w art. 249 § 1 kpk przesłanka ogólna zastosowania wobec mnie tymczasowego aresztowania, tj. prokurator oskarżyciel ani Sąd w Dębicy nie ustalili, kto był sprawcą przypisanych mi czynów. Zebrane przez Sąd dowody – prokurator R. Ridan zebrała jako dowody wyłącznie … dowody z zeznań osób niesłusznie uważających się za pokrzywdzone przeze mnie oraz wydruki z portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony www.zkekus.w.interia.pl – dostarczone przez operatorów internetowych nie wskazują na duże prawdopodobieństwo, że ja popełniłem przypisane mi przestępstwa. Wręcz przeciwnie, poświadczają, że nie ja je popełniłem w Krakowie, lecz inne osoby w Warszawie. Co więcej, piętnaście spośród osiemnastu przypisanych mi czynów /z art. 226 § 1 kk/ nie są przestępstwami od dnia 19.10.2006 r., jeden /z art. 226 § 3 kk/ nigdy nie był i nie jest przestępstwem, a czyny z art. 212 § 2 kk są z mocy prawa określonego w art. 212 § 4 kk ścigane z oskarżenia prywatnego, a nie publicznego.

Sędzia Beata Stój zamierza wydać postanowienie w przedmiocie zastosowania wobec mnie tymczasowego aresztowania celem niedopuszczenia do wydania wyroku uniewinniającego mnie od w.w. czynów:

Wskazać także należy, że z mocy prawa określonego w art. 252 § 1 kpk na postanowienie w przedmiocie zastosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania oskarżonemu przysługuje zażalenie. Jeśli zatem sędzia Beata Stój wyda takowe, jej ustawowym obowiązkiem jest jego dostarczenie mi wraz z uzasadnieniem.

W związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.

Informuję, że w przypadku ewentualnego umieszczenia mnie w areszcie w związku ze sprawą Sądu Rejonowego w Dębicy sygn. akt II K 854/10, rozpocznę w nim - z przyczyn podanych w niniejszym piśmie oraz w Załączniku I – natychmiast protest głodowy, nie będę jadł, ani pił do dnia zwolnienia mnie.

Pragnę także zauważyć, że ewentualne zastosowanie wobec mnie tymczasowego aresztowania będzie wobec podanych wyżej okoliczności sprzeczne z interesem społecznym. Skutkować będzie bowiem – jeśli tylko opuszczę areszt żywy i zdrowy, tj. nie „wyleczony” z pamięci o okolicznościach ścigania mnie od siedmiu lat za czyny z aktu oskarżenia prokurator R. Ridan, w tym raz już skazanie mnie za nie przez kolegę sędzi Beaty Stój sędziego Tomasza Kuczmę ¹, w tym na podstawie sprzecznych z treścią jego publikacji z zakresu teorii prawa karnego zeznań, skarżącego się na mnie mediom, że mu od lat zatruwam życie, prof. Andrzeja Zolla, za znieważenie konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej, Rzecznika Praw Obywatelskich, w jego, sprawującego ten urząd osobie– koniecznością wypłacenia mi przez Skarb Państwa odszkodowania.

Z poważaniem,

dr Zbigniew Kękuś

Załączniki:

1. Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, pismo Z. Kękusia z dnia 11 czerwca 2013 r. do Rzecznika Ireny Lipowicz

2. Małopolski Komendant Wojewódzki Policji, sygn. akt I.dz.AZ-L-15/13, pismo z dnia 28 stycznia 2013 roku Małopolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji insp. Mariusza Dąbka do Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Anny Grodzkiej

3. Komenda Miejska Policji w Krakowie Wydział Kontroli Kraków, pismo z dnia 8 lutego 2013 roku MC-S-9/13/1/TS Zastępcy Naczelnika Wydział Kontroli Komendy Miejskiej Policji w Krakowie podinsp. Romana Ogonka