AferyPrawa.com

opublikowano: 26-10-2010

Zawiadomienie o uzasadnionym podejrzeniu rażącego naruszenia prawa przez Trybunał Konstytucyjny dr Janusz B. Kępka

Warszawa, 23 kwietnia 2007 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
Warszawa

Zawiadomienie
o uzasadnionym podejrzeniu rażącego naruszenia prawa
przez
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Adam Jamróz, Marian Grzybowski, Wiesław Johan,
Ewa Łętowska, Marek Mazurkiewicz,

którzy poprzez wydanie wyroku z dnia 8 lutego 2005 r., sygn. akt K 17/03
z zamiarem bezpośrednim oraz w zmowie dopuścili się
poświadczania nieprawdy (art. 271 k.k.)
oraz działania na szkodę interesu publicznego i prywatnego (art. 231 k.k.).

Uzasadnienie

W uzasadnieniu do wyroku jak wyżej, Trybunał Konstytucyjny przedstawia, cytujemy:

„Rada Miasta Poznania, na podstawie uchwały z 11 czerwca 2002 r., Nr LXXXIX/1017/III/2002, wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie, że art. 88 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. – Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województwa (Dz.U. Nr 95, poz. 602 ze zm., dalej: ordynacja wyborcza samorządowa) jest niezgodny z art. 169 ust. 2, art. 62, art. 32 ust 1 w zw. z art. 62 Konstytucji oraz art. 25 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych (Dz.U z 1977 r. Nr 38, poz 167).

W ocenie wnioskodawcy art. 88 zaskarżonej ustawy jest niezgodny z art. 169 ust 2 Konstytucji, określającym zasady wyborów do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego. Stosownie do art. 87 wspomnianej ustawy inaczej przedstawia się rozdział mandatów w gminach liczących do 20 000 mieszkańców, w stosunku do których ustawodawca przyjął większościowy system podziału mandatów, inaczej zaś w gminach liczących powyżej 20 000 mieszkańców i miastach na prawach powiatu, w stosunku do których przyjęta została zasada proporcjonalności (art. 88). Należy przyjąć, zdaniem wnioskodawcy, iż art. 88 ustawy wykracza poza treść upoważnienia konstytucyjnego, zawartego w art. 169 ust. 2 Konstytucji, przez wprowadzenie zasady proporcjonalności wyborów (proporcjonalnego rozdziału mandatów) do organów stanowiących, a tym samym – w sposób nieuzasadniony rozszerza katalog zasad (powszechności, równości, bezpośredniości, tajności głosowania) zawartych
w tym przepisie Konstytucji.

Wnioskodawca podnosi również, że konsekwencje naruszenia zasad wyborów mają bezpośredni wpływ na sytuację prawną obywateli, gdyż art. 88 ust. 1 i 2 ordynacji wyborczej samorządowej narusza wyrażoną w art. 32 ust. 1 Konstytucji zasadę równości wszystkich wobec prawa. Naruszenia tego wnioskodawca dopatruje się w związku z art. 62 Konstytucji.

Przyjęte w zaskarżonym przepisie kryterium zróżnicowania systemu wyborczego (ze względu na wielkość gminy) prowadzi, zdaniem wnioskodawcy, do zróżnicowania sytuacji prawnej podmiotów prawa w stosunku do powszechnie obowiązującego prawa wyborczego.

Skutki naruszenia zasad wyborów dotykają także, w ocenie wnioskodawcy, struktur samorządu terytorialnego. W wyniku wprowadzenia różnych systemów wyborów różna może być sytuacja poszczególnych, równorzędnych organów stanowiących. Zróżnicowania takiego nie przewiduje Konstytucja i nie znajduje ono uzasadnienia ani w celu regulacji, ani też w treści ustawy”, koniec cytatu.

W przypadku wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, obowiązująca Konstytucja stanowi tylko jeden rodzaj wyborów – wybory bezpośrednie:

Natomiast skarżona przez Radę Miasta Poznania ustawa wprowadza dwa rodzaje wyborów.

Wybory bezpośrednie w gminach liczących do 20 000 mieszkańców:

Powyższe jest zgodne z Konstytucją – wybory bezpośrednie (większościowe).

Wybory proporcjonalne w gminach liczących powyżej 20 000 mieszkańców:

Powyższe wprowadza wybory proporcjonalne, co jest niezgodne z Konstytucją! è è

I to właśnie jest treścią Uchwały Rady Miasta Poznania i z kolei skargi do Trybunału Konstytucyjnego, że przepis art. 88 ust. 1 i 2 jest niezgodny z art. 169 ust. 2 Konstytucji.

Po dogłębnym zbadaniu powyższego wniosku Rady Miasta Poznania, Trybunał Konstytucyjny:

W powyższym, Trybunał Konstytucyjny dopuścił się z zamiarem bezpośrednim oraz w zmowie wzajemnej członków tegoż Trybunału, ukrywania prawdy oraz poświadczania nieprawdy.

Prawdą jest, że:

W uzasadnieniu swego wyroku Trybunał Konstytucyjny przyznaje, że:

Natomiast Trybunał Konstytucyjny twierdzi, że – cytuję: „Tymczasem gdyby wnioskodawca był konskwentny, powinien przyjąć, że ustawowe wprowadzenie zasady wyborów większościowych nie jest dopuszczalne…”, koniec cytatu.

W powyższym Trybunał Konstytucyjny III R.P. dopuścił się z zamiarem bezpośrednim poświadczania nieprawdy oraz ukrywania prawdy, czyli t.zw. przestępstw kryminalnych.

Otóż, Konstytucja III R.P. wprost i jednoznacznie wskazuje:
Art. 96.2. Wybory do Sejmu są powszechne, równe, bezpośrednie i proporcjonalne
oraz odbywają się w głosowaniu tajnym.

Ergo: dwa rodzaje wyborów: bezpośrednie (większościowe) oraz proporcjonalne.
Art. 97.2. Wybory do Senatu są powszechne, bezpośrednie i odbywają się w głosowaniu
tajnym.

Ergo: tylko wybory bezpośrednie (większościowe).
Art. 127.1. Prezydent Rzeczypospolitej jest wybierany przez Naród w wyborach
powszechnych, równych, bezpośrednich i w głosowaniu tajnym.

Ergo: tylko wybory bezpośrednie (większościowe).
Art. 169. 1. Jednostki samorządu terytorialnego wykonują swoje zadania za pośrednictwem
organów stanowiących i wykonawczych.

2. Wybory do organów stanowiących są powszechne, równe, bezpośrednie
i odbywają się w głosowaniu tajnym. Zasady i tryb zgłaszania kandydatów
i przeprowadzania wyborów oraz warunki ważności wyborów określa ustawa.

Ergo: tylko wybory bezpośrednie (większościowe).

Trybunał Konstytucyjny twierdzi, że ustawowe wprowadzenie zasady wyborów większościowych nie jest dopuszczalne. Natomiast Konstytucja twierdzi coś wręcz przeciwnego.

Powstaje więc zasadnicze pytanie: kto tu kłamie? Konstytucja czy Trybunał Konstytucyjny?

A tak, przy okazji.

Tylko w jednym przypadku wyborów do Sejmu, Konstytucja przewiduje wybory mieszane: bezpośrednie i proporcjonalne (taki rodzaj wyborów stosowany jest np. we Włoszech od 1993 r.).

Ordynacja wyborcza do Sejmu, wg ustawy (Dz.U. nr 46, poz. 499, z dnia 16 maja 2001 r.):

Art. 130. Wybory do Sejmu są powszechne, równe, bezpośrednie i proporcjonalne
oraz odbywają się w głosowaniu tajnym.

Art. 160.1. Wyborca głosuje tylko na jedną listę okręgową stawiając na karcie do głosowania znak „x” w kratce z lewej strony obok nazwiska jednego z kandydatów z tej listy, przez co wskazuje jego pierwszeństwo do uzyskania mandatu.

Przepis art. 130 ustawy jest powtórzeniem art. 96.2. Konstytucji.

Jednak art.160.1. ustawy wskazuje tylko wybory proporcjonalne. Wynika to wprost ze sposobu głosowania „tylko na jedną listę okręgową” oraz „wskazywanie pierwszeństwa”.

Taki sposób głosowania (wskazywania!) jest charakterystyczny tylko dla wyborów proporcjonalnych (patrz: załącznik Ordynacje wyborcze).

Całkowicie pominięte są tu wybory bezpośrednie. Jest to rażąco niezgodne z Konstytucją.

Ergo:
Wybory do Sejmu przeprowadzane są niezgodnie z Konstytucją, ponieważ w ustawie całkowicie pominięte są okręgi wyborcze według ordynacji wyborczej bezpośredniej.

A to z kolei oznacza, że posłowie do Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej „wybierani” są rażąco niezgodnie z Konstytucją.

Tym samym, uchwały tak „wybranego” Sejmu są nieważne z mocy Konstytucji.

Z kolei, Rząd Polski jest nielegalny, ponieważ został powołany przez nielegalny Sejm.

Zauważmy też, że ustawodawca, czyli Sejm, dokonał swoistej podmiany treści ustaw względem Konstytucji. Według Konstytucji, wybory do Sejmu są bezpośrednie i proporcjonalne.
Natomiast wybory do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw są tylko bezpośrednie.

Jednak według wskazanych wyżej ustaw uchwalonych przez Sejm, jest dokładnie odwrotnie: wybory do sejmu są tylko proporcjonalne, a wybory do rad gmin bezpośrednie i proporcjonalne. Mało tego, według ustawodawcy, czyli Sejmu, wybory do rad powiatów i sejmików województw są tylko proporcjonalne (według Konstytucji – tylko bezpośrednie).

Powyższe oznacza, że rady gmin, powiatów i sejmików są nielegalne, ponieważ wybory do tych organów są niezgodne z Konstytucją. Tym samym, działania t.zw. samorządów oraz rządu polskiego są działaniami pozbawionymi podstaw prawnych.

Tak więc, w III Rzeczypospolitej Polskiej, prócz Prezydenta Rzeczypospolitej oraz Senatu, władza wykonawcza w postaci rządu oraz samorządów jest nielegalna.

W przyszłości, działania rządu polskiego oraz samorządów mogą być skutecznie zakwestionowe!

Konstytucja III R.P. stanowi:
Art. 190.1. Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne.

W powyższym zawarta jest sugestia, że Trybunał Konstytucyjny jest absolutnie nieomylny oraz absolutnie mądry, oraz posiada władzę absolutną i nieograniczoną. Poważnie? Za ile?
Jednak może zdarzyć się, że Trybunał Konstytucyjny wyda wyrok niezgodny z aktualnie obowiązującym prawem. W świetle Art. 190.1., oznacza to zmianę obowiązującego prawa.

Jeżeli wyrok taki ma być powszechnie obowiązujący, to tym samym Trybunałowi przypisywana jest cecha (uprawnienie) organu ustawodawczego (Sejmu). Ale „każda gapa” (nawet w krainie cudów nad Wisłą) jest w stanie zauważyć, że Trybunał to nie Sejm, i odwrotnie.

Warto zauważyć, że wyroki sądów powszechnych mogą być zaskarżane do Sądu Najwyższego jako niezgodne z prawem ((Art. 424¹. § 1 kpc, Dz.U. Nr 13 z dnia 21 stycznia 2005 r., poz. 98), Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych).

Istnieje możliwość, że Sejm zmieni wskazaną wyżej i skarżoną ustawę na zgodność z Konstytucją.. Jednak jest mała nadzieja.

Otóż, wybory proporcjonalne są bardzo wygodne dla partii politycznych, które w ten sposób mogą upychać „swoich” (w wyborach bezpośrednich nie zostaliby wybrani) w organach samorządowych i w Sejmie. A wspomaga ich w tym… Konstytucja, która stanowi:
Art. 104.1. Posłowie są przedstawicielami Narodu. Nie wiążą ich instrukcje wyborców.

W czasie kampanii wyborczej kandydaci prezentujący poglądy oraz oczekiwania wyborców, są przez tych wyborców optymistycznie wybierani w celu realizacji idei, haseł i celów…, właśnie.
Jednak po wyborze, poseł może (bezkarnie, i chroni go immunitet!) oszukiwać wyborców,
i realizować idee dokładnie sprzeczne z głoszonymi hasłami wyborczymi. Umożliwia to więc „handel” posłami, którzy swobodnie mogą przechodzić do klubu czy partii, gdzie więcej zapłacą…
I mają w tym „konstytucyjne błogosławieństwo”, jak wyżej.

Z powyższego wynika, że wbrew…Konstytucji, posłowie nie są przedstawicielami Narodu!

Nie wiążą ich instrukcje wyborców. Są więc przedstawicielami różnego rodzaju… klanów.

dr Janusz B. Kępka

zał.: Janusz B. Kępka – Ordynacje wyborcze
art. prasowe – Równiejszość konstytucyjna

Warszawa, 23 kwietnia 2007 r.

Polecam sprawy poruszane w działach:
SĄDY PROKURATURA ADWOKATURA
POLITYKA PRAWO INTERWENCJE - sprawy czytelników

Tematy w dziale dla inteligentnych:
ARTYKUŁY - tematy do przemyślenia z cyklu: POLITYKA - PIENIĄDZ - WŁADZA

"AFERY PRAWA" Niezależne Czasopismo Internetowe www.aferyprawa.com redagowane przez dziennikarzy AP i sympatyków z całego świata których celem jest PRAWO, PRAWDA SPRAWIEDLIWOŚĆ DOSTĘP DO INFORMACJI ORAZ DOBRO CZŁOWIEKA

uwagi i wnioski proszę wysyłać na adres: afery@poczta.fm - Polska redakcja@aferyprawa.com Dziękujemy za przysłane teksty opinie i informacje.

WSZYSTKICH INFORMUJĘ ŻE WOLNOŚĆ WYPOWIEDZI I SWOBODA WYRAŻANIA SWOICH POGLĄDÓW JEST ZAGWARANTOWANA ART 54 KONSTYTUCJI RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.

zdzichu