opublikowano: 26-10-2010
KRAJOWA RADA SĄDOWNICTWA
STANOWISKO z
dnia 4 kwietnia 1990 r.
w sprawie niezawisłości sędziowskiej i niezależności sądów.
Istnieje i daje o sobie znać we wszystkich dziedzinach życia społeczne oczekiwanie, które można określić jako “głód” sprawiedliwości. Jest powszechnym pragnieniem by stosunki społeczne regulowały mądre prawa stosowane przez sprawiedliwych sędziów. Ustawowym zadaniem Krajowej Rady Sądownictwa jest strzeżenie niezawisłości sędziów i niezależności sądów.
Istotnego znaczenia nabiera więc sprawa należytych gwarancji dla tych podstawowych zasad porządku prawnego, a w tym kontekście postaw moralnych sędziów, dobór właściwej kadry, sprawy związane z kulturą prawną a wśród nich paląca kwestia kultury sali sądowej.
Wymiar Sprawiedliwości powinien być oparty o nową filozofię człowieka i o nową filozofię państwa, skoncentrowanych na ochronie wolności i przenikniętych ujmowaniem prawa w kategoriach etycznych a nie w kategoriach siły.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z władzy zwierzchniej narodu wyprowadza szerokie kompetencje sądownictwa. Z woli suwerennego narodu prawo uzyskuje nadrzędną pozycję wobec państwa i jego aparatu. To powiązanie systemu demokracji parlamentarnej z wymogami praworządności zawarte jest w formule “państwa prawnego”. Oznacza ona, że wymiar sprawiedliwości kontroluje zarówno władzę ustawodawczą jak i władzę wykonawczą, zaś sądownictwo staje się niezależne od aparatu rządowego.
Z ustawowego uregulowania kompetencji Rady wynika, że choć nie funkcjonuje ona jako instancja odwoławcza od orzeczeń sądowych, choć nie administruje wymiarem sprawiedliwości to spełnia zasadnicze funkcje w zakresie doboru kadry sędziowskiej. Tylko Rada jest bowiem legitymowana do przedstawiania Prezydentowi RP wniosków o powołanie określonych osób na stanowiska sędziowskie w sądach powszechnych i sądach wojskowych, w Sądzie Najwyższym i Naczelnym Sądzie Administracyjnym. Rada powołana jest także do kształtowania etosu zawodowego sędziów i w tym zakresie odgrywa kluczową rolę w rozstrzygnięciu podstawowego pytania, a mianowicie, jaki charakter i jaką treść moralną będzie zawierać pojęcie niezawisłości sędziowskiej.
Krajowa Rada Sądownictwa będzie czuwać nad właściwym rozumieniem pojęcia niezawisłości. Istnieją podstawy organizacyjne i prawne by dla ogółu obywateli niezawisłość sędziowska przestała oznaczać arogancję władzy, by nie kojarzyła się więcej z bezdusznymi przypadkami stosowania tzw. “litery prawa”. Niezawisły sędzia winien być wzorem osobowości humanistycznej i przejawiać troskę o funkcjonowanie prawa w służbie wyższych wartości. Niezawisłość sędziego przestaje być pojmowana jako sprawdzian sprawności aparatu przemocy. Staje się ona probierzem swobód obywatelskich w społecznym, dojrzałym poszukiwaniu sprawiedliwości. Tylko na tej drodze sądy i sędziowie odzyskać mogą zaufanie społeczne i wychodząc z kręgu wyobcowania uzyskać tym samym akceptację społeczną dla podstawowych wartości moralnych wyrażanych przez prawo.
Proces przywracania wiarygodności sądownictwu w społeczeństwie – w perspektywie demokratycznych przemian w Polsce – staje się sprawą najwyższej wagi.
Rada wyraża pogląd, że wymiar sprawiedliwości jest służbą publiczną. Nie może być mowy o nieuwzględnianiu czy też pomniejszaniu opinii publicznej, w szczególności, gdy przejawia się ona jako forma kontroli społecznej. Strzeżenie niezawisłości sędziowskiej i niezależności sądu nie może być utożsamiane z tłumieniem czy wyciszaniem społecznej krytyki wymiaru sprawiedliwości.
Krajowa Rada Sądownictwa uznaje i szanuje prawo obywateli do krytyki sędziów i sądów i do wyrażania poglądów na temat wymiaru sprawiedliwości, o ile krytyka ta nie wykracza poza zakres konstytucyjnej wolności słowa oraz jej celem nie jest wywieranie wpływu na orzeczenia w konkretnych sprawach.
Rada jest świadoma, że oznaki braku zaufania ze strony społeczeństwa do wymiaru sprawiedliwości biorą się z długotrwałych, bolesnych doświadczeń całego narodu. Ze strony aparatu ucisku w ustroju totalitarnym społeczeństwo doznawało niezliczonych krzywd, prześladowań i poniżeń. Wymiar sprawiedliwości traktowany był przez państwo policyjno-partyjne jako instrument zniewalania społeczeństwa zaś doktryna marksistowska usprawiedliwiała używanie prawa jako narzędzia terroru.
O wynaturzeniach w sądownictwie powiedzieć dziś należy całą prawdę. Rozliczenie z przeszłością jest z jednej strony aktem moralnego osądu a z drugiej edukacją i przestrogą na przyszłość. Słuszna jest więc postawa opinii publicznej domagającej się potępienia ludzi, którzy ubrani w sędziowskie togi uczestniczyli w prześladowaniach politycznych, którzy łamiąc przepisy, prawo do obrony albo też przeciągając karę drastycznie poza linię winy gwałcili elementarne poczucie sprawiedliwości.
Ze zrozumieniem Rada odnosi się do społecznych postulatów by skompromitowani, dyspozycyjni sędziowie nie zajmowali nadal w sądach kluczowych stanowisk. Można również oczekiwać, że samo środowisko sędziowskie – poprzez działania samorządów i kształtowanie opinii – odniesie się z moralnym potępieniem wobec ludzi, którzy są odpowiedzialni za łamanie praw człowieka.
Odrzucenie hegemonii jakiejkolwiek partii nad państwem i ingerencji nomenklatury w orzecznictwo sądowe doprowadzić winno do wyeliminowania przypadków ubezwłasnowalniania sędziów przez czynniki zewnętrzne oraz wywierania niedopuszczalnych nacisków na przebieg rozpraw i orzecznictwo.
Sądy powołane są obecnie do tego by strzec demokracji, by na fundamencie wartości etycznych i obywatelskich rozstrzygać konflikty i ustanawiać reguły międzyludzkiego współżycia. Rewolucja demokratyczna w państwie jest równocześnie rewolucją moralną w dziedzinie prawa.
Podmiotowość obywatelska staje się tworzywem życia państwowego. Jest to prawo do realizowania różnorodnych interesów i różnorodnych koncepcji życia przy poszanowaniu takiego samego pola wolności u innych, przy zabezpieczeniu słabych i przy zapewnieniu pomocy krzywdzonym.
Dla zabezpieczenia praw obywatelskich w trakcie realizowania zasad prawa sprawiedliwego, niezbędne jest przestrzeganie takich naczelnych reguł jak dostęp obywatela do sądu, co oznacza otwarcie drogi sądowej dla wszystkich spraw spornych w relacjach między obywatelami, a także w relacji jednostka – państwo, a dalej: równość wobec prawa, domniemanie niewinności, prawo do obrony, skuteczność orzeczeń i przeciwdziałanie przewlekłości postępowania. Niezwykłego znaczenia nabiera niezbędność respektowania praw człowieka i zasad humanitaryzmu na etapie śledztwa i w więziennictwie. Nie może być mowy o poniżaniu człowieka w jakimkolwiek punkcie spotkania obywatela z organami wymiaru sprawiedliwości.
Aby wszystkie te gwarancje stały się rzeczywistością stanowiska sędziowskie winny zostać obsadzone przez ludzi fachowych, wrażliwych i bezstronnych. Dla poważnego wzmocnienia niezawisłości sędziego Prawo o ustroju sądów wprowadziło zasady nieusuwalności i apolityczności sędziów. Działa już także system typowania kandydatów do tego zawodu przez samorządy sędziowskie. Obowiązuje też demokratyczny system obsadzania w sądach stanowisk kierowniczych.
Rozstrzyga się obecnie tempo i zakres odzyskiwania przez sądownictwo zaufania społecznego. W związku z faktem, że niezawisłość sędziowska i nieusuwalność sędziego stanowią naczelną regułę ustrojową nie do przyjęcia są koncepcje przeprowadzenia weryfikacji w środowisku sędziowskim metodami administracyjnymi, dyscyplinarnymi. Nieusuwalność sędziego stanowi zasadniczą gwarancję niezawisłości i wprowadzona została na powszechne społeczne żądanie. Należy ją chronić i baczyć by nie doznała uszczerbku zwłaszcza wobec podnoszonych przez część opinii publicznej postulatów weryfikacji kadry sędziowskiej.
Ale znacznie istotniejszą okolicznością jest fakt, że bardzo poważna część sędziów zachowała nawet w najtrudniejszych latach niezależność i godność zawodową. I choć postawy w środowisku sędziowskim są bardzo zróżnicowane to jednak wielu sędziów poczuwało się zawsze do jedności ze społeczeństwem. Byli oni czynnikiem humanizującym reżim represyjnego prawa, opierali się naciskom, otwarcie brali stronę prześladowanych. Sędziowie mają również swój udział w samoobronie narodu przed totalitarnym zniewoleniem. Za taką postawę licznych sędziów spotykały najprzeróżniejsze szykany, od blokowania awansów i krzywdzących opinii poczynając na jawnych napaściach i represjonowaniu w okresie stanu wojennego kończąc.
Na tle tego złożonego obrazu postaw moralnych w sądownictwie w formułowaniu społecznych opinii przestrzegać wypada tych wartości, o które tak powszechnie zabiegano. Kultury życia publicznego i szacunku dla prawdy. Zrozumiałe są przyczyny społecznego oburzenia wobec przypadków wykorzystywania sądownictwa do deptania godności i praw człowieka, jednak wystąpienia krytyczne, w tym także zamieszczane na łamach prasy, winna cechować głęboka rozwaga, prawość i odpowiedzialność.
Działając w klimacie tworzenia nowych wartości życia publicznego Krajowa Rada Sądownictwa poszukuje takich udoskonaleń w kształtowaniu ustroju sądów i polityce kadrowej by władza sądownicza odpowiadała najwyższym aspiracjom narodu.
Niech spełni się marzenie pisarza – humanisty polskiego Odrodzenia Andrzeja Frycza-Modrzewskiego, który w swym dziele “O poprawie Rzeczypospolitej” rozważając sposoby ustanowienia prawa sprawiedliwego pisał, że “jednym a jednakim głosem ma prawo do wszystkich mówić, jednym a jednakim sądem ma wszystkim panować”.
Nowe publikacje o tematyce
aferalnej i korupcyjnej WYDAWNICTWA AFERY PRAWA
KANDYDACI
NA PREZYDENTURĘ W POLSCE NA 2005r.
w stałym
opracowaniu i uzupełnianiu...
UJAWNIĆ
PRAWDĘ - LISTA PODKARPACKICH AGENTÓW SB - kiedy Warszawa opublikuje listę
swoich agentów? - czy są tam jeszcze nieskorumpowani odważni urzędnicy??? (z
jajami:-)
prof?
ANDRZEJ
ZOLL - Czyj to rzecznik? - na pewno nie polskich praw i interesów - prawda i
mity o rzeczniku
CO BĘDZIE Z TĄ POLSKĄ POD ŻYDOWSKĄ
WŁADZĄ? PISMO DO KOFI ANANA SEKRETARZA GENERALNEGO ORGANIZACJI NARODÓW
ZJEDNOCZONYCH (ONZ) - SKARGA KOMITETU NARODOWEGO
POLSKI
Państwo w Państwie -
czyli misja Żydów w Polsce?
Dla
kogo elitarne stowarzyszenie "ORDYNACKA"???
Lista Wildsteina - nie tylko agenci SB?
KIM
NAPRAWDĘ JEST PREZYDENT R.P.???? KWAŚNIEWSKI, CZY MOŻE
STOLZMAN??? - UKRYWANE FAKTY Z ŻYCIA KWAŚNIEWSKIEGO - tylko przekręty w
SLD?
"CZY JOLANTA KWAŚNIEWSKA
MA SZANSE ZOSTAĆ PREZYDENTEM RZECZPOSPOLITEJ???"
czy fundacje "piorą
pieniądze?" , zostały tylko wspomnienia
J. Kwaśniewskiej?
"Bóg Honor Ojczyzna" - krzyż
narodu polskiego? - Judaizm, czyli "Jak rozpoznać
Żyda".
TAJNE
- JAWNE TAJEMNICE PAŃSTWOWE?
Raport o działalności pułkownika Władimira Ałganowa z KGB w sprawach:
Aleksandra Kwaśniewskiego, Józefa Oleksego, Leszka
Millera, Włodzimierza
Cimoszewicza, Wiesława Kaczmarka, Jana
Kulczyka.
TYLKO ŻEBRZĄCE
"PRUSKIE POWIERNICTWO" ??? , czy kolejny “Drang
nach Osten"???
witryna OBYWATELSKIE NIEPOSŁUSZEŃSTWO
i dodatkowo:
Zmiany przepisów KPC obowiązujące od 2005r.
tym samym dochodzimy do setna sprawy, czyli
"Raportu
o stanie sądownictwa polskiego", ale to tylko dla osób myślących, a
więc nie dla prawników... jasne, że terror rodzi terror, tak więc
z uwagi na typowo stalinowskie prześladowanie
mojej osoby i prowadzonej działalności publicystycznej, moim celem jest obnażenie
impotencji organów władzy...
POLECANE WITRYNY PATRIOTÓW POLSKICH http://www.polonica.net
I http://www.ojczyzna.pl
RAPORT NOWAKA - wydawnictwo niezależnego
posła Zbigniewa Nowaka.
| WWW.AFERY.PRX.PL
- NIEZALEŻNE WYDAWNICTWO PROWADZONE PRZEZ ZDZISŁAWA RACZKOWSKIEGO. Dziękuję za przysłane opinie i informacje. |
uwagi i wnioski proszę wysyłać na adres: afery@prx.pl |
WSZYSTKICH SĘDZIÓW INFORMUJĘ ŻE
PROWADZENIE STRON PUBLICYSTYCZNYCH
JEST W ZGODZIE z Art. 54 KONSTYTUCJI RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
1 - Każdemu zapewnia się wolność wyrażania swoich poglądów oraz
pozyskiwania i rozpowszechniania informacji.
2 - Cenzura prewencyjna środków społecznego przekazu oraz koncesjonowanie
prasy są zakazane.
ponadto
Art. 31.3
Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i
praw.
zdzichu
Komentowanie nie jest już możliwe.