AferyPrawa.com

USA traci wiarygodność - coraz słabsza hegemonia Stanów Zjednoczonych na świecie? - z cyklu fakty i mity o Ameryce...

USA osiągnęły i utrzymały hegemonię nad światem po 1991 roku, głównie dzięki poddaniu się woli Waszyngtonu przez mniejsze państwa, które bały się opierać woli „jedynej superpotęgi" na świecie, same niepewne własnych sił. Pozwoliły one zakwitnąć ideologii neokonserwatystów,nawróconych na radykalny syjonizm, trockistów, którzy zmienili charakter USA pamiętany przez Polaków z czasów prezydentów Eisenhowera i Kennedy'iego.

USA, wepchnięte w „wojnę z wyboru," a nie z faktycznego zagrożenia przez Irak, w 2003 roku, dały się wciągnąć w kampanię wyczerpującą siły Ameryki, co z kolei dało okazję państwom zagrożonym przez USA, jak Rosja, Chiny i Indie do konkurowania na światowym rynku paliwa, w porozumieniu z krajami bogatymi w ropę naftową i gaz ziemny. Doszło do tego, że USA nie jest w stanie, nie tylko nie ignorować wzrostu sił Rosji i Chin, ale również Wenezueli, która jest przykładem dla Boliwii, Argentyny, Brazylii i większości Ameryki Centralnej – państw kiedyś w niewoli zadłużenia w USA.

Mimo tego USA nadal walczy o dominację nad światem za pomocą „kolorowych rewolucji," przeciwko rosnącej przewadze Rosji na rynku paliwa. Skreślenie traktatów rozbrojeniowych przez rząd Busha i uruchomienie wyścigu zbrojeń ma poważne konsekwencje.
Powstało zupełnie nie oczekiwane w Azji, przymierze dwu tradycyjnych geopolitycznych wrogów, Rosji z Chinami, dwu rosnących potęg, co czyni dziś fikcją, zwycięstwo USA nad Związkiem Sowieckim w Zimnej Wojnie, której słabą namiastką jest dzisiejsza „wojna przeciwko terrorowi," która jest postrzegana jako forma „neo-cold war," w której to wojnie nadal grozi wybuch konfliktu nuklearnego.

Rosnące napięcie między USA i Rosją w sprawie stawiania w Polsce
wyrzutni rakietowych przeciwko Rosji, jest postrzegane w Moskwie tak, jak kiedyś rakiety sowieckie na Kubie, były postrzegane przez prezydenta Kenedy'ego, który nie chciał dopuścić do tak wielkiego skrócenia długości lotu nieprzyjacielskich rakiet. Dziś Amerykanie podobnie chcą skrócić długość lotu pocisków anty-rosyjskich i czynią to kosztem bezpieczeństwa Polaków.

The Wall Street Journal donosi 30go maja 2007, że Rosja dokonała
próbnego lotu nowego typu rakiety między-kontynentalnej, typu Topol-M, wobec której „Tarcza" USA jest bezsilna, jako że jak zwykle „pocisk ma przewagę nad pancerzem." Na umyślnie lub przypadkiem, może nastąpić konfrontacja przy jednoczesnym użyciu broni nuklearnej, o której nieodpowiedzialnie mówił prezydent Bush, kiedy niedawno groził taką bronią Iranowi.

Tymczasem Rosja grozi zerwaniem traktatów zakazujących budowania baterii rakiet „konwencjonalnych" wzdłuż granic Rosji z państwami kontrolowanymi przez USA i zastrzega sobie „prawo" do niszczenia wyrzutni „Tarczy," kiedy będą one w budowie.
Założenie, że nie będzie nigdy konfrontacji USA- Rosja jest coraz
bardziej ryzykowne.
Rosja i Chiny robią „asymetryczne" posunięcia, przeciwko agresywnej
polityce USA, żeby coraz bardziej osłabiać potęgę Ameryki.

Reakcja Rosji i Chin na bombardowanie przez USA suwerennego państwa
Serbii w 1999 roku, przyczyniło się do stworzenia wojskowej osi
Rosja-Chiny, która to oś wzrasta w siły i mobilzuje się przeciwko
dominacji Waszyngtonu. Oś ta czyni to za pomocą asymetrycznej strategji,
której cechą jest anonimowość jak i używanie środków, nie tylko
militarnych, ale również polityczno-ideologicznych.

Oś Rosja-Chiny korzysta z katastrofy USA w Iraku i z ponoszenia wielkich kosztów wojny i pacyfikacji tego kraju przez USA, oraz wykorzystuje opieranie się USA na niezdarnych lotniskowcach, łatwych do zatopienia nowoczesną bronią, zwłaszcza na stosunkowo małej Zatoce Perskiej. Putin powiedział, że reakcje Rosji są nie tylko asymetryczne, ale bardzo skuteczne, zwłaszcza że Rosja nie da się wciągnąć w wyścig na polu gospodarki, gdzie USA ma przewagę.

Chiny natomiast zademonstrowały zdolność „oślepiania USA" za pomocą
zestrzeliwania szpiegowskich satelitów w orbicie ziemskiej, których
pozostałości latające nadal w orbicie, stanowią zagrożenie dla innych szpiegowskich satelitów amerykańskich.

W ten sposób, poprawna ocena potencjału destruktywnego w dzisiejszym wyścigu zbrojeń, nie polega na ilości pieniędzy wydanych na broń, jak to czyni USA, ale na skuteczności systemów asymetrycznych i strategii rozpowszechniania broni wśród oponentów USA. Tak więc strach przed wojną nuklearna dalej trwa, wśród rosnącego wyścigu zbrojeń, który obecnie zmienia swój charakter, ale nadal jest śmiertelnie groźny.

Niby zwycięstwo USA, ukończone w 1999 roku bombardowaniem Serbii, było nie pełne i w rezultacie dziś wyłnia się nowa Zimna Wojna na światową skalę, w formie wojen przez zastępców (proxy) lub zmagań ideologicznych, przeciwko narzucaniu krajom bogatym w paliwo, neokonserwatywnej wersji demokracji fasadowej. Dzieje się to w czasach kiedy polityka USA na Bliskim Wschodzie została zdominowana przez Żydów sterujących Izraelem i Lobby Izraela w Waszyngtonie.

Rozgrywki polityczne w Azji centralnej, w Iranie, Północnej Korei,
Syrii i Wenezueli idą w parze z kolorowymi rewolucjami w Gruzji, na Ukrainie i w Kirgistanie, jak i w formie dalszej ekspansji NATO na wschód - jednak zawsze podłożem jest kontrola dostaw paliwa i innych strategicznych surowców.

Rosja i Chiny łączą elementy „demokratycznego kapitalizmu" z
totalitaryzmem w formie „sterowanych demokracji" lub „suwerennych
demokracji" i dokonują natarcia przeciwko potędze ekonomicznej USA i uprzemysłowionemu Zachodowi. W rezultacie przeszło połowa wszystkich pieniędzy na świecie, już znajduje się we wschodniej Azji. Liberalne demokracje pod dowództwem USA, w dużej mierze „fasadowe," są w wojnie przeciwko „suwerennym demokracjom" na wschodzie. Paliwo jest piętą Achillesa Zachodu i walka nadal idzie o kontrolę strategicznych surowców świata, pod pozorem rozmaitych form zmian reżymów i wprowadzania wolnego rynku jak i prywatyzacji.

USA rozpowszechnia „demokracje fasadowe," zakulisowo manipulowane, a przymierze Rosji i Chin, zachęca do upaństwawiania pól ropy naftowej, przeciwko eksploatacji typu kolonialnego, przykładem, której to eksploatacji, dziś jest „Profit Sharing Agreement" narzucany Irakowi przez USA.
Wielka gra o paliwo i kontrolę innych surowców świata ma dać zwycięzcom całkowitą kontrolę nad strategicznymi zasobami i w tym aspekcie jest dalszym ciągiem Zimnej Wojny, tym razem w formie „Neo Cold War," w której USA powoli traci na korzyść Rosji, Chin, Indii. Neutralny teren między oponentami stale maleje i faktycznie jesteśmy świadkami nowej formy Zimnej Wojny. W ten sposób dziś maleje hegemonia USA na świecie.

Iwo Cyprian Pogonowski
www.pogonowski.com