AferyPrawa.com

opublikowano: 13-12-2010

Boże, chroń nas przed pseudo usługami szczecineckich adwokatów z urzędu, Grzegorza Misiakowskiego, Mirosława Wacławskiego, Tomasza Musiała i innych nieetycznych „prawników” z koszalińskiego układu.

Czternasta odsłona kulisów spraw sądowych i prokuratorskich Rafała Krzyształowskiego, celebrowanych po stalinowsku przez togową sitwę ze Szczecinka, Koszalina, Białogardu. Sławna i Wałcza.

Gehenna Rafała i jego syna Mariusza trwa nieustannie czternaście lat. Prokurator Beata Szefler z Prokuratury Rejonowej w Koszalinie posiadając bezsporne dowody na okoliczność fałszywego oskarżenia Rafała przez sędziego Joannę Chmarę próbuje przerobić go, z oskarżonego na niepoczytalnego, żeby w oparciu o niezachodzące przesłanki art. 31 § 1 kk. zamieść „prawomocnie” cuchnącą sprawę pod prokuratorski dywan. Do „zdiagnozowania” Rafała powołała dwóch dyspozycyjnych biegłych psychiatrów z Koszalina. Helenę Steć – Matuszewską i Annę Jasińską - z listy Prezesa Sądu Okręgowego w Koszalinie.

W związku z powyższym w dniu 28.10.2010r Rafał złożył w Biurze Podawczym Prokuratury Rejonowej w Koszalinie „List otwarty” zaadresowany do Beaty Szefler, żądając od niej zaniechania prowadzonych wobec niego działań przestępczych.

13. Publikacja z dnia 6. 11. 2010r - TOGOWA DINTOJRA - ZA NAPISANIE PRAWDY O BARBARZYŃSKIM ROZSTRZYGNIĘCIU PROCESOWYM SĘDZIEGO JOANNY CHMARY Z SĄDU REJONOWEGO W SZCZECINKU.

Przy okazji odwiedził Beatę Szefler w jej gabinecie, poinformował o złożeniu listu otwartego i zapytał dlaczego czyn z artykułu 212 § 1 kk. ścigany z oskarżenia prywatnego, objęła ściganiem z urzędu?.

Jeszcze tego samego dnia Prezes Sądu Rejonowego w Szczecinku Ewa Zielińska w ekspresowym tempie wyznaczyła Rafałowi starannie wybranego przez siebie „adwokata”, Grzegorza Misiakowskiego, którego Kancelarię bardziej kumaci klienci od zawsze omijają szerokim łukiem.

Następnego dnia rano Rafał nie tracąc czasu niezwłocznie udał się do przydzielonego „adwokata”, przekazując mu specjalnie przygotowane dla niego pismo, z wytycznymi najpilniejszych działań na rzecz jego obrony.

Na spotkaniu służbowym uzgodnili między sobą, że Grzegorz Misiakowski po „przetrawieniu” otrzymanego pisma z załącznikami, zadzwoni do Rafała i poinformuje go o swojej gotowości do działania. Natomiast Rafał zobowiązał dostarczyć mu każdy wskazany przez niego dowód. Minęło ponad dwa tygodnie od spotkania, ale adwokat nie przedzwonił do Rafała i nie miał takiego zamiaru. Był również nie uchwytny w swojej Kancelarii Adwokackiej. Notorycznie unikał z nim kontaktu.

Później jakimś cudem udało się Rafałowi nawiązać kontakt telefoniczny z Kancelarią swojego „obrońcy” ale telefon odebrał jego ojciec, Józef Misiakowski.

Oświadczył Rafałowi, że syna nie będzie w pracy co najmniej do 24.11.2010r bo jest chory. Jednak w dniu 24.11.2010r bliska znajoma Rafała zauważyła na deptaku adwokata Grzegorza Misiakowskiego, idącego w kierunku swojej Kancelarii, o czym niezwłocznie powiadomiła go telefonicznie. Po otrzymaniu tej informacji Rafał natychmiast przedzwonił do Kancelarii swojego obrońcy i zmienionym głosem podał się za interesantkę chcącą pilnie powierzyć mu lukratywną sprawę spadkową. Umówił się na spotkanie za pół godziny, ale zamiast oczekiwanej interesantki do Kancelarii przybył Rafał ze swoim synem i włączoną kamerą.

Drugie spotkanie Rafała z Adwokatem Grzegorzem Misiakowskim zostało zakończone wypowiedzeniem mu pełnomocnictwa z uwagi na jego wybitną niekompetencję. Robił wrażenie człowieka głęboko upośledzonego umysłowo.

W dniu 9.12.2010r Rafał wystąpił z wnioskiem do Prezesa Sądu Rejonowego w Szczecinku Ewy Zielińskiej o zmianę obrońcy, nazywając rzeczy po imieniu.

W dniu 2. 12.2010r Prezes Sądu Rejonowego w Szczecinku Ewa Zielińska „po rozpoznaniu (tylko) wniosku adwokata Grzegorza Misiakowskiego” wydała zarządzenie o zmianie obrońcy. Wyznaczyła w jego miejsce adwokata Mirosława Wacławskiego, byłego szczecineckiego prokuratora, czującego się w Prokuraturze Rejonowej w Szczecinku jak we własnym mieszkaniu.

Zarządzenie to zostało wydane Rafałowi w dniu 3.12.2010r zaraz po jego rozmowie z Wiceprezesem Sądu Rejonowego w Szczecinku Marią Liszko-Jańczyk, dotyczącej całkowitej impotencji adwokatów przydzielanych mu do pomocy w sprawie z urzędu przez Prezesa tego Sądu.

Podczas tej rozmowy Rafał oznajmił Pani Wiceprezes, że nowy adwokat Mirosław Wacławski i inni szczecineccy adwokaci zapewnią mu taką samą pomoc prawną jaką otrzymał ze strony Grzegorza Misiakowskiego.

Pani Wiceprezes oznajmiła Rafałowi, że nie ma żadnych podstaw do takich stwierdzeń.

Po odebraniu w sądowym biurze podawczym tego niezwykłego zarządzenia, Rafał niezwłocznie udał się do Kancelarii Adwokackiej Mirosława Wacławskiego w celu nawiązania z nim kontaktu służbowego.

Pierwsze spotkanie adwokat Mirosław Wacławski wyznaczył Rafałowi na dzień 7.12.2010r na godzinę 16.00.

Podczas tego spotkania mecenas był bardzo wyniosły i zachowywał się w stosunku do Rafała jak prokurator a nie adwokat, który ma za zadanie bronić interesu swojego klienta.

Był pasywny i nie przystępny. Unikał drażliwego tematu dotyczącego problematyki poruszanej w okazanych mu trzynastu publikacjach „Afery prawa” w sprawie Rafała, pomimo iż dwie ostatnie bezpośrednio dotyczyły powierzonej mu sprawy.

12. Publikacja z dnia  13.10.2010r „W koszalińskim "togostanie" ciągle obowiązuje stalinowski porządek prawny - prawo na telefon.

13. Publikacja z dnia 6. 11. 2010r - TOGOWA DINTOJRA - ZA NAPISANIE PRAWDY O BARBARZYŃSKIM ROZSTRZYGNIĘCIU PROCESOWYM SĘDZIEGO JOANNY CHMARY Z SĄDU REJONOWEGO W SZCZECINKU.

Oświadczył, że nie będzie czytał niczego poza dokumentami urzędowymi a także nie złoży wniosku o wyłączenie od sprawy wszystkich sędziów i prokuratorów z okręgu Koszalina. Według niego byłoby to działanie sprzeczne z prawem. Odmówił również zaskarżenia zarządzenia prokuratora Beaty Szefler o poddaniu Rafała nieuzasadnionym badaniom psychiatrycznym. Swoją decyzję oparł na twierdzeniu, że prokurator ma prawo poddać badaniom psychiatrycznym każdą osobę, przeciwko której rozpocznie prowadzenie śledztwa. Bez względu na to czy popełniła ona jakieś przestępstwo czy nie. Natomiast to do Rafała należy udowodnienie swojej niewinności w sądzie. A w przypadku uniewinnienia go przez sąd będzie mógł wówczas wystąpić o odszkodowanie. Togowy nielogiczny cwancyk. Po tych wywodach „prawniczych” Mirosław Wacławski nie chętnie, ale przyjął od Rafała za pokwitowaniem dyskietkę CD z filmem zatytułowanym „Perfidne przekręty sędziego Joanny Chmary”, z którą miał się zapoznać a następnie przekazać ją z wnioskiem dowodowym Prokuraturze Rejonowej w Koszalinie.

Odmówił natomiast przekserowania sobie interesujących go dokumentów chcąc zatrzymać oryginały, na co Rafał nie wyraził zgody.

W związku z tym Rafał zobowiązał się dostarczyć ich kserokopie na drugi dzień do jego Kancelarii. Natomiast drugie spotkanie wyznaczył na pojutrze tj. 9.12.2010r o godzinie 17.30.

Zgodnie z deklaracją Rafał na drugi dzień przybył do Kancelarii Adwokata Mirosława Wacławskiego z kserokopiami dokumentów i przygotowanym dla niego okolicznościowym pismem. Dotyczącym określonych działań prawnych na rzecz jego obrony, o których rozmawiali na pierwszym spotkaniu.

Kiedy Rafał wyciągał z aktówki przyniesione pismo z dokumentami, doznał kolejnego wstrząsu.

Sekretarka adwokata Mirosława Wacławskiego odmówiła ich przyjęcia. Oświadczyła, że Sąd wyznaczył dla niego innego obrońcę w osobie adwokata Tomasza Musiała, po czym okazała mu zarządzenie wydane w tej sprawie, w dniu 8.12.2010r przez Prezesa Sądu Rejonowego w Szczecinku.

Poinformowała go jednocześnie, że przekazana przez niego adwokatowi Wacławskiemu dyskietka CD zatytułowana „Perfidne przekręty sędziego Joanny Chmary” została przekazana z wnioskiem dowodowym Prokuraturze Rejonowej w Koszalinie.

Po uzyskaniu tych szokujących informacji w dniu 9.12.2010r Rafał nawiązał kontakt telefoniczny ze swoim nowym obrońcą, adwokatem Tomaszem Musiałem, żeby umówić się na spotkanie w celu omówienia zagadnień sprawy.

Umówili się na następny dzień tj. 10.12.2010r na godzinę 12.00.

Adwokat przyszedł do swojej Kancelarii z kilkunastominutowym opóźnieniem i był mocno podminowany.

Po wejściu do Kancelarii bacznie przyglądał się Rafałowi, jego synowi Mariuszowi i ich otwartej walizkowej aktówce, w której przynieśli potrzebne dokumenty. Zanim Rafał zdążył je wyjąć ”mecenas” nie spuszczając z niego ani na chwilą wzroku, nakazał mu gburowatym tonem żeby powiedział o co konkretnie jest oskarżony. Rafał odpowiedział mu, że jest bezpodstawnie oskarżany o przestępstwo z art. 212

§ 1 kk. na szkodę sędziego Joanny Chmary. Ale ta odpowiedź nie zadawalała Tomasza Musiała ani jego rzeczowa argumentacja, że wszystko wyjaśniają położone przed nim na biurku dokumenty.

Adwokat wpadł w furię i idąc w stronę Rafała oznajmił mu donośnym głosem, „nie obchodzi mnie co jest w dokumentach, ja od Pana chcę się dowiedzieć o co konkretnie jest Pan oskarżony” i niech mi Pan głowy nie zawraca dokumentami tylko powie.

Podszedł do otwartego neseserka leżącego na krześle obok stojącego przy nim Rafała i zaczął podejrzliwie przyglądać się zawartości jego wnętrza. Nagle nachylił się i nie pytając Rafała o zgodę zaczął wyciągać z niego kolejno wszystkie znajdujące się w nim rzeczy i obmacywać je tak jak to czynią celnicy podczas rutynowej kontroli celnej. Obmacywał nawet leżące obok aktówki skurzane rękawiczki. A kiedy zajrzał do futerału w którym znajdowała się spora kamera marki sony, nie posiadająca zasilającego akumulatora, zaczął krzyczeć żeby natychmiast opuścić jego Kancelarię, zarzucając Rafałowi i Mariuszowi, że za jego plecami usiłowali go nagrywać. Ale nie potrafił im wyjaśnić w jaki sposób zamierzali to uczynić i jakim urządzeniem, polecając mu wyjęcie z futerału i obejrzenie podejrzanej przez niego kamery, co też uczynił.

Pomimo, że nie potrafił wskazać żadnego dowodu potwierdzającego jego przypuszczenie, że Rafał i Mariusz zamierzali dopuścić się „usiłowania sfilmowania go za jego plecami, bez jego zgody” oznajmił im, że nie będzie z nimi więcej rozmawiał i niczego wyjaśniał. Bo w poniedziałek wystąpi do sądu o zmianę obrońcy.

Zapytany przez Mariusza dlaczego się boi, możliwości utrwalenia go?. Odburknął, że się niczego nie boi ale sobie tego nie życzy.

Rafał korzystając ze sposobności przypomniał Tomaszowi Musiałowi jak w przeszłości załatwił go w postępowaniu o sygnaturze akt IC 232 / 02 będąc jego adwokatem z urzędu, w sprawie rozpoznawanej przez Joannę Chmarę. Podsunął mu pod nos przyniesiony na spotkanie protokół rozprawy z dnia 15.10.2003r w sprawie IC 232/02, o wydanie ruchomości lub zapłatę – ustalenie charakteru zawartej umowy na najem lokalu. Zapytał go czy przypomina sobie jak zażądał za swoją fuszerkę zasądzenia na jego rzecz 1.200 zł (tysiąc dwieście złotych). Za jednorazowe przyjście do sądu i wypowiedzenie na rozprawie tylko jednego lakonicznego zdania, które mógłby także wypowiedzieć pierwszy napotkany na ulicy przechodzień.

I chociaż dniu 8.12.2010r adwokat Mirosław Wacławski przekazał Prokuraturze Rejonowej w Koszalinie dyskietkę CD z filmem zatytułowanym „Perfidne przekręty sędziego Joanny Chmary”, stanowiącego bezsporny dowód, że Rafał nie popełnił żadnego przestępstwa na szkodę tego sędziego, to mimo tego faktu prokurator Beata Szefler nie zaniechała wobec niego swoich szykan.

Nadal wymusza na Rafale żeby poddał się on nieuzasadnionym badaniom psychiatrycznym. Opis tej szaleńczej togowo-policyjno-psychiatrycznej krucjaty zawarty jest w poniższej skardze do Komendanta Policji w Szczecinku Józefa Hatały.

Nikt nie może stać ponad prawem!.

1. Publikacja z dnia 19.08.2008r - „Szczecin Szczecinek cała Polska – zniszczyć firmę, człowieka czy rodzinę to takie proste dla skorumpowanych organów władzy. Skazany bez winy Rafał Krzyształowski”

2. Publikacja z dnia 13.12.2008r - „Prześladowany przez władze Rafał Krzyształowski – wniosek o wyłączenie sędziów Sądu Rejonowego w Szczecinku i Koszalinie zakończony skierowaniem do psychiatryka… - z listów i z życia wzięte…”.

3. Publikacja z dnia 31.01.2009r - „ Rafał Krzyształowski i „ gra w pomidora” przez sędziów i prokuratorów ze Szczecinka i okolic”.

4. Publikacja z dnia 13.03.2009r – „Prezes Sądu Rejonowego w Szczecinku Leszek Miazek nie jest w stanie logicznie zrozumieć nie tylko tekstu?”.

5. Publikacja z dnia 25.04.2009r – „List otwarty Rafała Krzyształowskiego do wszystkich władz R.P. oraz całego społeczeństwa w sprawie naruszenia przez lokalną władzę jego konstytucyjnych praw i całkowitego pozbawienia ochrony prawnej”.

6. Publikacja z dnia 2.05.2009r - Typowy sądowy dzień w typowym polskim skorumpowanym sądzie przy udziale niekompetentnych urzędników sądowych... dzień z życia poszkodowanego Rafała...

7. Publikacja z dnia 28.06.2009r - „Rafał Krzyształowski na pewno nie podda się w walce o swoje prawa”.

8. Publikacja z dnia 7.09.2010r - „Drugi list otwarty do Prokuratora Generalnego Andrzeja Czumy – Rafała Krzyształowskiego – ofiary wieloletniego sądowego, prokuratorskiego i policyjnego bandytyzmu”.

9. Publikacja z dnia 20.02.2010r – „Znowu wybija szambo w Sądzie Okręgowym w Koszalinie i Sądzie Rejonowym w Wałczu”.

10. Publikacja z dnia 8.08.2010r –„ SZCZECINEK - W TYGLU SĄDOWEGO BEZPRAWIA - SPRAWA RAFAŁA KRZYSZTAŁOWSKIEGO”.

11. Publikacja z dnia 10.10.2010r „ PRAWO CZY SĄDOWE BESTIALSTWO? - GRYPSUJĄCY PARAGRAFAMI SKAZALI RAFAŁA KRZYSZTAŁOWSKIEGO NA ZŁY DOTYK BIEGŁEGO LEKARZA SĄDOWEGO PSYCHIATRY WŁODARKIEWICZA Z PSYCHUSZKI W GORZOWIE WLKP.  

12. Publikacja z dnia  13.10.2010r „W koszalińskim "togostanie" ciągle obowiązuje stalinowski porządek prawny - prawo na telefon.

13. Publikacja z dnia 6. 11. 2010r - TOGOWA DINTOJRA - ZA NAPISANIE PRAWDY O BARBARZYŃSKIM ROZSTRZYGNIĘCIU PROCESOWYM SĘDZIEGO JOANNY CHMARY Z SĄDU REJONOWEGO W SZCZECINKU.

14. Publikacja z dnia 9.12.2010r - Szczecinek - Perfidne przekręty sędziego Joanny Chmary i prokuratora Janusza Bugaja.

Rafał Krzyształowski

Otrzymują:

1. Minister Sprawiedliwości Krzysztof Kwiatkowski 00-950 Warszawa Aleje Ujazdowskie 11

2. Prokurator Generalny Andrzej Seremet 02-315 Warszawa ul. Barska 28/30

3. Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich 00-090 Warszawa Aleja Solidarności 77.

4. Redakcja „Afery Prawa” 38-500 Sanok ul. Polna 15.

CDN.